Een vaarwens door dubbele diagnoses...
Velen van ons zakken al door het ijs door één slechte diagnose die ons leven negatief gaat beïnvloeden, maar wat als er twee slechte tijdingen worden aangekondigd?
Oud buurman, dorpsgenoot en bijna zakenpartner van Evert, treft het wrede lot...
Stinus wordt gediagnosticeerd met de sloopziekte ALS terwijl hij strijdende is tegen de kanker... Hoeveel kun je hebben?
Tijdens de ALS dag in Ouwehands dierenpark treft Inge Stinus en nodigt hem uit voor een vaardag.
"Doe Evert de groeten van de sigarenboer uit Vries!" was zijn boodschap aan Inge.
Evert schrikt bij het horen van deze boodschap...
Vandaag was Stinus met zijn naasten de hele dag aan boord van de Meander V. Het was één van de eerste mooie zomerdagen dat we met de kuiptent open konden varen en genieten van de zon, de heerlijke temperatuur, de rust door weinig wind en prachtige wolkenluchten. Evert en Stinus delen... het verleden komt boven... herinneringen passeren... levensverhalen worden gedeeld en ondertussen genieten we van het samenzijn. De reden waarom is beladen, maar de gedeelde liefde, compassie en sympathie is er niet minder om...
We varen onze route en delen alles, dat is toch eigenlijk waar het in het leven om gaat?
Na de prachtige vaardag keren Stinus en zijn naasten huiswaarts naar Assen met een hoofd vol herinneringen en een USB stick met bijna 200 foto's van de dag.
Het was een groot genoegen je na al die jaren een dag aan boord te mogen hebben Stinus.
We hebben respect voor je positieve houding en de strijd die je met opgeheven hoofd aan gaat! Sterkte kerel!
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Vaarvrijwilligster Ada
Thijs Spijker voor de gastvrijheid en de foto's bij de toren
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid.
Bakker Gutter en slager Dirk Spronk voor de catering,
...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt
Het prachtige verslag van Marja:
...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt
Het prachtige verslag van Marja:
Maandag 4 juli 2016
Een “vroege vogel” is Stienus door zijn ziektes al tijden niet meer, maar voor een dagje varen met stichting Vaarwens en de ontmoeting met een oud buurman / dorpsgenoot heeft hij heel wat over. Dus als de wekker gaat wint het enthousiasme het van het vermoeide lichaam en gaan we onderweg naar Monnickendam.
Vanuit Assen zijn Stienus en “chauffeur” / kameraad Kees toch zeker twee en een half uur onderweg voordat de Marina Monnickendam bereikt wordt. Het is nu eenmaal wat langer reizen als je een aanhangwagen met scootmobiel mee moet nemen. De dames (Ritha -vrouw van Stienus- en drie dochters Marja, Linda & Sandra) kunnen iets later vertrekken en bereiken de Marina Monnickendam na een kleine twee uur rijden, maar de tijd vliegt voorbij. We zijn allemaal benieuwd naar datgene wat de dag ons gaat brengen.
Eenmaal aangekomen bij de Marina Monnickendam bellen we met Evert. Hij komt ons halen op zijn fiets en een hartelijke begroeting volgt. Een begroeting tussen “oude bekenden” die bijna partners in de zakenwereld waren geweest en een begroeting met ons (de drie dochters) die zich niet heel veel meer kunnen herinneren van de tijd in het dorp Vries zo’n twintig tot dertig jaar geleden.
Evert neemt ons mee naar de boot. Het is even manoeuvreren maar dan is Stienus met zijn scootmobiel aan boord. Dit manoeuvreren levert de eerste komische situaties al weer op en de start is goed...er wordt gelachen! Het belooft een prachtige dag te worden. De zon schijnt, de temperatuur is goed, we zitten op een prachtige boot (ex loodstender), zijn met het gezin bij elkaar en in gezelschap van de goedlachse Evert en vaarvrijwilligster Ada.
Zodra we op de Meander V zijn “settelen” we ons op de boot en worden we voorzien van koffie en thee met heerlijke slagroomsoezen. Als we allemaal voorzien zijn vertelt Evert het verhaal van het ontstaan van stichting vaarwens. Een indrukwekkend verhaal met een persoonlijke noot aangezien je toch “oude bekenden” bent. Wij vinden het zo ontzettend bijzonder dat mensen als Evert en Inge hun privé openstellen om mensen als onze vader en hun gezin een onvergetelijke dag te bezorgen.
En dan is het zo ver...de trossen los, we gaan!!! Stienus heeft zich naast Evert gesetteld en vanaf daar heeft hij een prachtig zicht. Ondertussen bepaalt Evert de koers en vertelt Stienus over zijn ziektes en wat dat met zich mee brengt. Gelukkig is onze vader een enorm positief ingestelde man en dat maakt dat wij ondanks alles kunnen genieten van deze dag.
Gedurende de dag worden er vele herinneringen gedeeld en de nodige anekdotes door Evert verteld. We genieten met het hele gezin volop van alle momenten van deze dag. Het maakt niet uit waar we ons bevinden op de boot, we weten dat we samen zijn. We genieten van iedere seconde of het nu een mooi vergezicht is, een gesprekje, de stilte of de zon die je op je lichaam voelt...het is goed.
Onderweg hebben we aangemeerd in de Haven van Volendam, waar we op de Meander V een heerlijke, door Ada en Sandra klaargemaakte, lunch hebben genuttigd. Het brood van bakker Gutter smaakte maar wat heerlijk! En zoals de broodjes versierd waren...een waar feest! Vervolgens zijn we nog even van boord geweest om een stukje Volendam te bekijken.
De dag vliegt voorbij, voor we het weten varen we al weer naar onze laatste stop. Evert vertelt vol enthousiasme over Thijs en Liliane Spijker die in de vuurtoren van Marken (het paard van Marken) wonen. Vanuit de verte zien we Thijs al staan. We zwaaien naar hem en hij maakt foto’s van ons als we aan komen varen (bedankt Thijs!). Als we bij de vuurtoren zijn blijft Stienus op de boot, in een goede stoel en in het zonnetje. Helaas kan hij niet mee, maar hij kan wel genieten van een heerlijk koud biertje terwijl hij kijkt naar zijn gezin die op een idyllisch plekje in Marken zijn. Vanuit de vuurtoren zien we Stienus lachend en zwaaiend naar ons kijken. We zijn benieuwd waar Stienus en Kees zo’n lol om hebben.
Eenmaal weer aan boord hebben we in de gaten dat we op de terugweg zijn. Stienus neemt nog weer even plaats naast Evert, die vakkundig de boot weer richting Monnickendam koerst, en ze kletsen nog wat bij.Dan zijn we weer terug in de haven van Monnickendam en is het tijd om afscheid van elkaar te nemen. Stienus (en ook Ritha en wij) krijgen een stevige omhelzing van Evert. Het is zo’n omhelzing waarvan je een brok in je keel krijgt. Ook van Ada nemen we afscheid. Wat hebben we een bijzondere momenten met je gedeeld. Goede gesprekken, een luisterend oor en goede (innerlijke) verzorging!
Voordat we vertrekken krijgen we nog een USB stick met bijna 200 foto’s die Ada en Thijs hebben gemaakt. Wat een mooie herinneringen en wat is het fijn als je niet steeds zelf over fotomomenten hoeft na te denken (natuurlijk konden we het niet laten om zo af en toe ook zelf te fotograferen en te filmen).
We willen iedereen bedanken die deze dag mogelijk heeft gemaakt: BEDANKT!
namens onze ouders,
Marja, Linda & Sandra ten Cate