Ciska en Ruud genieten even.

Ciska is getroffen door de ziekte A.L.S. Ze is volledig verlamd en haar man Ruud verzorgt haar dag en nacht. Heel af en toe kan hij er even uit om de noodzakelijke boodschappen te doen als er iemand op Ciska kan passen. Dit gaat al ruim een jaar zo en een uitje is welkom.Het regent pijpenstelen als Inge en Evert wakker worden en ze overleggen wat te doen. Dan horen ze de weerberichten op de radio en die zijn zo slecht nog niet. "We gaan ervoor Inge! Laten we hopen dat het droog is als ze aan boord komen!” roept Evert vanuit de badkamer.
Ze maken het schip klaar en Evert kijkt op de buienradar. Hij ziet dat de grote rode vlek naar het noorden wegschuift en dat geeft hem hoop. Om 10.00 uur ligt de Meander met de spiegel tegen de kade met behulp van vaarvrijwilliger Jan Brand, die vandaag ook mee gaat omdat er een brancard de luie trap naar de jachthaven af moet. Dan komt er een telefoontje van de medewerkers van de Stichting Ambulance Wens ( S.A.W.), dat het weer eens hommeles is op de weg. Ongelukken, files, vertragingen en ga zo maar door en ze komen wat later. Als ze de Noorder IJdijk oprijden, gluurt de zon al even achter een wolk weg en iedereen is in opperbeste stemming. De brancard wordt naar beneden gedragen en even later rolt Ciska over de steigers richting Meander. Via de spiegel wordt ze aan boord gebracht en Kees en Henny van de S.A.W helpen haar om een gerieflijke plek achter het raam in de stuurhut te krijgen. Haar man Ruud deelt ons mede dat Ciska naast de A.L.S ook nog een zeer agressieve kanker erbij heeft gekregen en dat ze onlangs besloot alle behandelingen te stoppen. Ciska huilt zachtjes als Ruud het slechte nieuws vertelt en we knuffelen en troosten haar, waarbij we het zelf ook niet droog houden.
Dan is er koffier en koek! “Waar willen jullie heen?” vraagt Inge. Het echtpaar wil graag het wijde water op, waaraan we direct gehoor geven. De trossen gaan los en even later knorren we het Buiten IJ af richting Pampus en Muiden. Ciska geniet en Ruud niet minder. Hij heeft een leuke gesprekpartner aan Jan ons vaarvrijwilliger en de verhalen zijn niet van de lucht. Ondertussen schuift de Meander loom over het water en glijdt voorbij allerlei bezienswaardigheden.

Het Muiderslot, de Groene Draak, het statenjacht Utrecht… er is veel te zien, zeker als je dag in dag uit in hetzelfde kamertje ligt en helemaal niets meer kunt. We lunchen bij de KNZ&RV te Muiden en vervolgen onze reis via de randmeren retour naar Amsterdam. We schutten nog even in de Oranjesluizen en varen achter het Centraal station langs, waar altijd veel te zien is. Een uurtje later liggen we weer in de jachthaven van de WSV de Zuiderzee, waar we na een kleine fotosessie Ciska weer naar de ambulance brengen. Er volgt een emotioneel afscheid van twee lieve mensen die getroffen worden door een wreed lot.

Vaarwel Ciska
Auteur vaarwens.

Met dank aan de S.A.W en
watersportvereniging WSV de Zuiderzee voor de medewerking.

We gaan ervoor Inge! Laten we hopen dat het droog is als ze aan boord komen!” roept Evert vanuit de badkamer.