Het heeft de afgelopen dagen gestormd over Nederland, maar nu is de meeste wind er uit. Steef zou in November al mee toen de E.O. filmopnames van Stichting Vaarwens zou maken, maar toen was Steef erg ziek en bovendien stormde het die dag ook al... Nu staat er nog een straffe wind en het zonnetje schijnt als Steef en Wies aan boord komen op de Amsterdam Marina. Steef praat moeilijk, maar hij kan met enige moeite met Evert communiceren. Hij lijdt aan ALS en voelt zijn krachten dagelijks minderen. Ook zijn geliefde partner Wies ondergaat de nodige behandelingen tegen de kanker die haar lichaam teistert. Toch houden de twee de moed er in en een dagje 'ontzorgen' is voor het echtpaar samen met hechte vrienden een welkome afleiding...
Vandaag gaat Ada mee. Ze is een nieuwe vaarvrijwilligster en is een vervent watersporter. Vrijwilliger Danny maakt haar wegwijs in het reilen en zeilen op de Meander V tijdens een vaardag. Het wordt een superdag! Steef wordt in de rolstoel bij Evert achter de stuurstand op een 'podium' geplaatst zodat hij een prachtig zicht heeft over alles wat van belang is. De trossen gaan los en vanaf dat moment is iedereen 'ontzorgd'. Voor zorgen is vandaag ook geen tijd, want er is zoveel te zien... Amsterdam vanaf het water, een vlotte schutting door de Oranjesluizen, het Markermeer, Muiden... Evert weet over alles iets te vertellen en de oortjes staan rood aan de hoofden van de Meandergasten...
In Muiden geniet iedereen van een voortreffelijke lunch, gemaakt door Danny en Ada en daarna wil Steef graag in de kuip vertoeven. Dat kan, want de kachel brandt en de zon schijnt... heerlijk, genieten, luisteren, lachen, ervaren... de Meander V gromt zachtjes en het water van het Markermeer doet haar zachtjes wiegen... Iedereen is in zijn/haar element. Welk een rijkdom om dit samen te delen...
Aan het eind van de dag nemen we afscheid van elkaar en met gemengde gevoelens gaat eenieder zijns weegs... met een hoofd vol gedachten over het nu en de toekomst...
Dag Steef, dag Wies, dag lieve vrienden... Veel sterkte de komende periode!
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Amsterdam Marina en KNZ&RV te Muiden voor het beschikbaar stellen van de faciliteiten
Vaarvrijwilligers Danny en Ada
Oranjesluizen voor de vlotte bediening
en alles sponsoren die dit mogelijk hebben gemaakt.
Het verslag van Steef:
Enthousiast en goedgehumeurd kwam Evert Wies en mij afhalen van de parkeerplaats. Het was onmiddellijk het gevoel dat we elkaar al jaren kenden. Hij nam meteen de rolstoel over en bracht mij, gezellig keuvelend, richting de Meander. Bij de steiger had ik nog even het rare gevoel, dat er al vele lotgenoten mij voor waren gegaan, de boot op via de loopplank, waarvan velen inmiddels niet meer leven, maar door de spontane en liefdevolle ontvangst was dat gevoel snel overwonnen. Ook neef Jan en zijn vrouw Riet kwamen aan boord. Neef Jan had zich al tijden verheugd op deze dag want hij heeft een belangrijk gedeelte van zijn werkzame leven in een kantoor aan het IJ doorgebracht en hij zit dus vol met herinneringen van vroeger. Zwager Frans geniet ook al voordat de reis begint, want, net als ik, had hij best trek in koffie en een goede gastvrouw als Ada schenkt dat graag voor ons in.
Evert begint de motor te starten en ons uit te leggen wat ons vandaag allemaal te wachten staat. Rustig weertje, beetje winderig, en een tocht via het IJ en de Oranje sluizen naar het IJsselmeer, langs Pampus (daar ben ik als geboren Amsterdammer toch nog nooit in de buurt geweest ) naar de haven van Muiden en terug. Evert omlijst zijn uitleg met zeer interessante wetenswaardigheden over de geschiedenis van de scheepvaart, maar ook vertelde hij hoe deze Vaarwens organisatie, samen met zijn vrouw Inge, tot stand gekomen is.
Na de voortreffelijke lunch zitten we op de terugweg gezellig op het achterdek met af en toe een zonnetje te genieten van het fraaie uitzicht. Ik hoor mijn neef wel twintig keer zeggen, dat het een zeer bijzondere dag is, een dag met een gouden randje. Daar zijn Wies en ik het dan ook roerend mee eens. Jullie hebben ons een fantastische dag bezorgd.
Helaas kan ik niet meer klappen met mijn handen, want ik had Evert, Ada en Danny een lang applaus willen geven voor deze heerlijke dag. O ja, en nog bedankt voor die USB stick, wat een leuke foto’s zeg.!!
