9-8-2024 Sneekweek met de Vaarwens I was daverend succes
Ms Vaarwens naar SneekEen prachtige impressie van Frouk en Anita.
Sneekweek dag 1 en 2
Nadat wij vrijdag verslag hebben gedaan van onze ‘out-of-the box’ Vaarwens en onze gast weer in de wensambu Noord-Nederland onderweg naar huis in Delfzijl was hebben wij ons en het schip gereed gemaakt voor de vlootschouw by night van vrijdagavond.
Ms Vaarwens ‘gepavoiseerd’ met haar eigen naam in seinvlaggen en het schip schoongemaakt, zoals we gewend zijn na een wensvaart. Om zes uur konden we een prima maaltijd, nassi met een saté nuttigen, geregeld voor de vrijwilligers van de sneekweek vlootschouw.
Om kort na half tien zette het konvooi zich in beweging. Wij waren nummer 20 en er kwamen nog 4 nummers na ons. Startschip Roekepolle was de hekkensluiter met een dweilorkest aan boord. Het was een hele bijzondere ervaring waar we gewoon kippenvel van kregen; duizenden mensen stonden langs de kades en zaten op boten langs de route. We werden geroepen, toegejuicht en nageroepen en geapplaudisseerd! ‘wat een geweldig initiatief’ en al die complimenten en lovende woorden mochten wij in ontvangst nemen!!!! Op een hoek stond een ‘speaker’ iets te vertellen over- of van het passerende schip. Toen wij langs voeren hebben we maar even de boot stil gelegd, zodat er veel over ons verteld kon worden terwijl we daar zo in de spotlight lagen. Het werd wel een latertje, en voor de tweede keer deze tocht merkten we dat een update van onze elektronische kaart wel handig zou zijn! Om half één uiteindelijk afgemeerd aan het starteiland en de kooi opgezocht.
Zaterdagmorgen, we hadden nog nauwelijks onze hoofden in de kajuit vertoond of ik werd al overal geroepen en iedereen wilde komen kijken naar ons prachtige schip. Ietwat laat nog iets van een ontbijt genuttigd en toen gauw naar het palaver van het finishcomité, waar we koffie en oranjekoek kregen!
Onze positie is naast de finishlijn contrafinish opschrijven. Er zijn zo’n 500 boten verdeeld over 30 klassen! Er stond een prachtige zeilwind en er werd mooi gezeild.
Terug aan de wal, om een uur of vijf was er weer belangstelling voor onze boot en hebben we weer mensen verteld over Tara, Meander, Evert en Inge, ons doel en alles wat we maar verder konden melden. Het was een beetje chaotische dag, mede omdat er weinig wind was en er een winddraaiing van zo’n 60 graden voorspeld was, maar die had geen haast, met een schiftende wind tot gevolg, wel een mooie sterkte van 3 tot 4 bft.
Hier in Sneek heeft het startschip een ‘spudpaal’ en die drukken ze gewoon de grond in die maar op zo’n 200 cm onder de waterspiegel ligt. Neusje in de wind en plop ook achter zo’n paal in de grond, prima voor een startschip hier.
Wij ankeren ‘gewoon echt’ en ‘gewoon’ bij ankeren is dat je dan met de kop in de wind komt te liggen. Hier is dat anders; de finishlijn is in het water uitgezet haaks op de finishtoren en de wind speelt hierbij geen rol. Aan de andere kant van die finishlijn moeten wij dan gaan liggen, ook haaks op die finishlijn, hoe de wind ook is! Het resultaat is dan dat we eerst voor anker gaan en dan de kont omhoog drukken (dank aan de hekschroef), een rib brengt dan een achter anker uit en zo kwamen we uiteindelijk te liggen. Wel heeeel erg goed in beeld voor eenieder die op het starteiland loopt en richting de finish lijkt.
’s Avonds heerlijk gegeten, we kregen bonnen van het comité!
Vanmorgen ging alles al veel makkelijker, zodat we ook de gelegenheid hadden een ‘promo tafel’ in te richten en een grote vlag aan een nog leegstaande vlaggenmast te ‘laten’ hangen. Ankeren ging al veel beter, we hebben het maar één keer over gedaan; haaks op de finishlijn en haaks op de wind!
Er kwam een schip vol passagiers langs om ook naar de wedstrijden te kijken. Ik heb ze opgeroepen, verteld wie wij zijn en wat ons doel is. De schipper heeft het allemaal over de intercom op het schip vermeld!
Na de wedstrijden weer naar ons plekje aan de wal, loopplank naar beneden en mensen ontvangen en te woord gestaan aan boord. Uit ons ‘winkeltje’ verkocht en er is ook gedoneerd (ook per abonnement jaarlijks) en we kijken tevreden op deze dag terug.
Halverwege de middag kwamen vrijwilliger Ton en Antoinet v.d. Poel met hun mooie motorboot langszij! Erg gezellig en even lekker bijgepraat.
Aan het eind van de middag was de Holland-Friesland wedstrijd in de Regenboog klasse. Dit is een ‘teamzeilwedstrijd’ van 5 Hollandse boten en 5 Friese boten en het is een aparte tak van zeil wedstrijdsport, erg leuk om te zien en ook heel erg leuk om te doen weet ik uit eigen ervaring! Team Holland heeft gewonnen.
Als gasten hebben we vandaag o.a. de commissaris van de koning van Zuid-Holland, de voorzitter van de KWS en nog diverse anderen aan boord gehad. Gister was de vrouw van de burgemeester van Ameland bij ons aan boord om te helpen met finishen. Ook vrienden van Liselotte van Donselaar waren aan boord. De QR code is meermalen gebruikt.
Vanavond weer prima gegeten! Morgen verder!
Sneek, dag 3
Vandaag bijtijds op, we krijgen Klaasje en Leonie van Monuta aan boord. Half 10 moeten we dus klaarliggen, want volgens de briefing aan hen varen we dan uit.
Royaal op tijd om kwart voor negen komen zij aangewandeld, keurig in ‘Monuta pak’ en wij in Vaarwenspak! Om tegen 11 uur kwam ook Walter, ook in Vaarwens shirt en konden we foto’s maken van de overhandiging van een prachtige cheque van € 500,- die zij mee brachten. (de foto’s maakte een officiële fotograaf die hier vlak naast ons op de wal staat). Deze foto is reeds naar de Stichting Vaarwens gestuurd en ook naar Monuta. We hebben gelijk een grote kan koffie gezet en dit zelfs meerdere malen!
De officiële pakken van de dames werden verruild voor zomer kleding voor een dagje genieten bij ons aan boord!
GVB schipper Co, broer van Anita en zijn vrouw Antoinet kwamen met hun boot aangevaren en hebben ons schip ook bezocht, het e.e.a. bijgedragen en aangeschaft ‘uit onze winkel’!
De wedstrijden werden wat uitgesteld omdat de wind erg draaide en dun was, maar om even na twaalf konden we dan toch van de wal af naar ons plekje naast de finishlijn.
We hebben voor onze gasten weer een mooie lunch samengesteld die met veel smaak werd genoten.
Als dank voor de mooie cheque heeft Walter Leonie en Klaasje beiden het boek ‘Als zoenen water waren’ gegeven, waar ze erg blij mee waren en wat he nog meer informatie geeft over hoe wij werken en hoe een vaardag eruit ziet.
In het begin van de middag werd Nynke Veldman per RIB bij ons aan boord afgezet.
Nynke is lichamelijk niet instaat te klauteren, dus zomaar bij ons aan boord komen vanuit een RIB was geen optie. Onze loopplank bewees ook weer haar diensten op het water. We hebben de loopplank gestreken tot op de drijver van de RIB en zo kon Nynke, als was het een rode loper comfortabel aan boord komen! Zij zou ons interviewen en dat hebben we dus maar aan boord gedaan. Het verhaal dat zij van dit interview maakt komt op de site van de KWS, een kopie zal ik vragen en doorsturen, evenals een bijbehorende foto.
Terug aan de wal werd omgeroepen dat ms Vaarwens weer voor de wal ligt en dat mensen welkom zijn aan boord!
Verschillende mensen maakten hier graag gebruik van.
Wij gaan zo deelnemen aan de vrijwilligers maaltijd.
Morgen meer en weer verder!
Sneekweek dag 4 en 5
Gister een mooie zeildag. Diverse mensen aan boord geweest die meer wilden weten over de stichting en het schip graag wilden zien. De QR code werd gebruikt en de boeken met interesse bekeken, met name van werk naar woon, naar wensschip werd veelvuldig bekeken met respect voor de verbouw en het werk van Evert en Inge.
Vandaag al vroeg mensen aan boord om te komen kijken en praten. Nauwelijks tijd voor het ontbijt! Vandaag alles een uur vroeger; vandaag was hardzeildag en ‘s middags skûtsjesilen Terhorne en daarom moesten alle Sneekweek boten van het wedstrijdwater af zijn vóór 14 uur. De start van de skûtsjes was gepland om 15:15.
Vandaag zou ook ‘onze’ Henk uit Monnickendam met zijn vriendin Adrie aan boord komen.
We moesten dus al vroeg van de wal af en naar onze finishpositie. Henk en Adrie zijn met een RIB bij ons aan boord gebracht en hebben erg genoten. Ook de collectebus af en toe ter hand genomen en de flyers. Dit leverde ook weer wat op en met name het verspreiden van onze bekendheid! Fijn dat we zoveel flyers aan boord hebben!
Inmiddels werd het al erg druk op het starteiland en wij lagen daar mooi achter een anker te glimmen en in beeld te zijn.
In de ochtend was ook omroep Fryslân even bij de boot en hij wilde later vandaag terug komen voor een interview, maar dat is niet gelukt, hij had het te druk met andere zaken.
Van het Sneek comité had ook een lid gevraagd mee te mogen naar het Skûtsjesilen en Jan werd met een RIB bij ons aan boord gebracht, voor de wal was voor ons even geen plek (hoefde ook niet). Mooi plekje gezocht om goed te kunnen kijken en weer voor anker!
Ook Frans van der Vorst meldde zich op de wal en wilde graag bij ons aan boord, maar voor het pontje naar het starteiland stond een rij van 1,5 uur voor de overvaart!
Frans zag een politie boot, heeft zicht voorgesteld en gevraagd of ze hem bij ons wilden brengen, en dat deden zij! Dat leverde mooie plaatjes op; Frans in politie zwemvest, had toevallig een blauwe broek en wit overhemd aan en op zijn hoofd een Vaarwens pet! Als dank hebben we de politie een toastje paling gegeven, een stapeltje flyers en een vlaggetje!
We hebben genoten van de wedstrijd.
Na afloop terug naar de wal en eigenlijk non-stop mensen aan boord om te kijken en te informeren. De witte bus werd ook gebruikt om te scannen en te vullen. Verschillende papieren meegegeven. Alles ook in de map en voor de zekerheid overal een foto van gemaakt. We hebben tot laat belangstellenden aan boord gehad. De foto’s van gister en vandaag hangen inmiddels in ‘foto canon’.
Ik ga nu slapen!, Anita ligt al plat!
Sneek dag 6
Woensdagavond een waarschuwend appje van Evert gekregen, met een windvoorspelling met een waarschuwing van harde wind voor de vrijdag, uit ZW richting. Evert adviseerde ons om donderdag na de wedstrijden af te varen en naar de overkant te gaan, naar Enkhuizen, zodat we vrijdag ‘onder de hoge wal’ naar onze thuishaven Amsterdam kunnen varen. We hebben dan vrijdag de mogelijkheid om in Enkhuizen ‘schoonschip’ te maken en een rustiger zeetje af te wachten. Goede raad slaan wij niet in de wind en volgen het advies graag op! Dank Eef, we hadden een prima overtocht.
Dag zes van de Sneekweek is een mooie dag en er is ook al wind, maaaarrrr die is nog niet stabiel uit de verwachte hoek! Er is lang uitgesteld en wel ruim anderhalf uur. Echt blij werden wij daar niet van, maar alle vertrouwen dat ook dat goed komt.
Het werd een prachtige zeildag, met vlak achter ons een enorme knal en twee schepen raakten met de masten in elkaar. Resultaat één gebroken mast en een hoop gedoe, maar ook dit werd door het ‘standby team’ van de Kon Watersportvereniging Sneek’ (KWS) prima geregeld. Zij oefenen regelmatig met deze RSQ groep en zijn dan ook op heel veel perfect voorbereid!
Het was overigens niet de eerste calamiteit die ze voor de kiezen kregen; eerder in de week kreeg een zeiler in de Valken klasse tijdens de wedstrijd een hartstilstand. Zijn dochter aan de fok gilde het uit. Direct schoten twee collega valkenzeilers te hulp, waaronder een arts en een verpleegkundige en onmiddellijk werd het calamiteitenplan opgestart o.l.v. van waterpolitieman Wouter Huisman. Hij heeft perfect gehandeld en gecoördineerd, Ambu, politie, alles en binnen 20 minuten was de man gereanimeerd, gestabiliseerd en in de ambu onderweg naar het ziekenhuis. Later op de avond heeft Wouter nog rustig met hem kunnen telefoneren! Hulde! Geweldig gehandeld! Een leven gered!
Toen uiteindelijk de laatste boot over de finish was, werd het sluitingsritueel weer uitgevoerd; Alle 6 de RIB’s in frontlinie volle snelheid door de finish, zo mooi zo’n goede dagsluiting, daarmee weet iedereen dat alle banen leeg zijn!
Uiteindelijk om kwart voor vijf ging ons achter anker eraf en ons eigen anker weer in de kluis, aanvankelijk met een enorme kluit Friesland eraan, maar die zijn we op het IJsselmeer al wel kwijt geraakt!
Wij hebben nog een afscheidsrondje voor de starttoren gemaakt, vergezeld van een mooie toeter en met veel enthousiasme en getoeter van veel wat maar toeteren kon werden wij bedankt en uitgezwaaid.
Wij hebben een drukke, week gehad, waarbij toch wel heel veel mensen bij ons aan boord een kijkje hebben genomen. Wij hebben ze altijd weer verteld dat we tochten van één dag maken met één gast en zijn of haar dierbaren. Dat we varen vanuit Amsterdam, 365 dagen per jaar. Ook Tara als eerste gaste, haar foto en haar tekening aan de wand en het muntje ingelast in de kiel werd niet vergeten.
Vaak werd geroepen of Evert ook aan boord was, maar het antwoord daarop konden wij niet bevestigen.
We hadden een geweldige week en zijn door de mensen van de KWS opgenomen in hun team en ze zijn denk ik ook wel allemaal aan boord geweest; speciaal vanmorgen toen we nog lagen te wachten i.v.m. het uitstel, was het gewoon een ‘va e vien’ bij ons aan boord!
Dank Sneekweek Comité voor de uitnodiging, dank KWS voor alle gastvrijheid, exposure mogelijkheden, vriendschappen, de verzorging van de inwendige mens, kortom dank voor alles, we hadden een prachtige week!
Op richting Stavoren, met als eerste tijdpunt de brug bij Warns die draait maar tot 21:00. We haalden die ruim en de sluis was vervolgens geen punt, die draait tot 22:00. Dezelfde sluiswachter van vorige week had avonddienst. Hij informeerde naar onze ervaringen en wij deelden met hem ‘het’ filmpje van de vlootschouw vorige week vrijdag 2 augustus. Als dank stuurde hij foto’s terug van ons liggend in de sluis en uitvarend uit de haven van Stavoren.
We hadden een prachtige overtocht. Uiteindelijk lagen we om half elf afgemeerd langs het havenmeester steigertje, uitzicht op de Drommedaris, hoe mooi kun je het hebben!
Morgen schoonmaken, opruimen en naar Amsterdam.
Dank aan alle sluiswachters, brugwachters en havenmeesters die ons met open armen ontvangen. Het niet hoeven afrekenen van haven en of sluisgelden moeten we toch ook beschouwen als donatie aan onze stichting!
Thuisvaart
Na een prachtige week en een rustige overtocht van Stavoren naar Enkhuizen, was het vandaag andere koek. De door Evert aangekondigde dikke wind kwam ook, met de regen viel het gelukkig mee. Na de drukke week hadden we onszelf vandaag even rust gegund en een beetje uitslapen. Om even voor achten een app van Evert; ‘heb jij nog even het verslag van dag 2 voor mij?’ ik zat gelijk rechtop en ‘aan’.
Als je dan toch op bent, maar gelijk aan de slag. Na douche en ontbijt had Evert het verslag gevonden, het stond bij dag 1.
Terwijl Anita ‘de swapkar’ en de stofzuiger hanteerde ben ik achter het toetsenbord geklommen en me geconcentreerd op het verslag van de voorgaande dag met oversteek naar Enkhuizen tot slot.
Vandaag de dikste wind maar even aan ons voorbij laten gaan en toen wij er klaar voor waren, om 12:30 los van de steiger, waar we nog net even hebben gekletst met de havenmeester ‘Onno v.d. Zweep’. Anita herkende hem als schipper bij de rondvaartboot en toen ik erbij kwam staan herkende hij mij als Frouk, de vrouw van zijn leraar grondmechanica op de (toen nog) HTS Alkmaar, ruim 30 jaar geleden. Nu is hij eigenaar van ‘de Schuttevaer’ waar hij chartervaarten met vaart. Hoe klein kan de wereld zijn!
13:00 laten wij het Naviduct achter ons en zetten koers naar het Paard van Marken.
Na een paar mijl kijken Frouk en Anita elkaar aan en zeggen ‘hoor jij dat ook?’ ja dus; een geklapper van iets in de richting van het anker. We laten het schip even voor de zee uit weglopen en gaan poolshoogte nemen. Visueel alles in orde. Anker hoog in de kluis, niets bijzonders te ontdekken, dus door. Behalve een vette wind stond er ook een dikke zee! We hebben genoten van een schip zo in haar element! Frouk las en stuurde op de golven die aanvankelijk schuin Sb over de kop binnen kwamen, maar naarmate we vorderden, ruimde de wind en de golven kwamen compleet dwars binnen. We hadden alles goed ‘zeevast’ gezet en Anita stond schrap tussen aanrecht en tafel! En maakte filmpjes en foto’s.
Na het Markervuur werd alles rustiger en Anita nam het roer over en Frouk ging nogmaals op het voorschip inspecteren wat er nu zo’n herrie maakte. Het leek de ketting in de kluis te zijn, anker zat goed, ok dan maar met wat geluid, wat overigens dra minder werd nu het IJvuur in zicht kwam (wel goed zoeken en kijken anders vind je het niet meer).
Een vlotte schutting door de Oranje sluizen, ditmaal door de ‘jachtensluis’ we konden geen Europa nummer geven (ha, ha, ha).
Nog een smooth stukje glijden en om 17:30 afgemeerd aan onze ligplaats, waar Harrie en zijn man Gerr ons stonden op te wachten. Op de steiger konden we eindelijk de buitenkant van het schip bekijken. Tot onze stomme verbazing was de rvs plaat waar het anker tegenaan hangt achter het anker, ter bescherming van het schip, haaks omgebogen en had de ‘kit’ (oh, oh) waarmee dit ooit heeft vastgezeten verdroogd, vergaan en uitgewerkt. Dit was dus wat de herrie had veroorzaakt. Ik heb er foto’s van gemaakt en we hebben elkaar vol verbazing aangekeken. Hoe hebben ze dit zo kunnen plakken! Ms Vaarwens is een schip, geen bootje, en dan noch! (misschien valt het onder de garantie als een kleine constructiefout?)
Een heerlijk hapje bij het ons bekende biefstuk restaurant op de hoek was het slotakkoord op een prachtige week met ons prachtige schip Vaarwens 1.
Het was geweldig, we deden het met liefde en vol overgave, maar houden zaterdag even een beetje rust!
Frouk en Anita.
Groeten, Frouk en Anita.
