Vaardag 129 op 22-07-2011
De vaardag van Henk Dickhoff.
Na een korte vakantiestop wordt er weer gevaren. De Meander is teruggevaren naar de Marina Monnickendam, van waaruit de vaardagen zullen worden gemaakt. Henk is al een tijdlang patiënt en hij lijdt aan de ziekte van Parkinson, en daarbij is nu de diagnose ALS gekomen. Hij zou zo graag nog eens een keertje het water op. De Stichting Ambulance Wens wordt ingeschakeld en het transport is snel geregeld. Henk en zijn vrouw Coby moeten helemaal uit Renessse (Zeeland) komen, maar ze hebben het er voor over. Daarbij genieten ze van het ritje in de comfortabele ambulance. Rond half elf rijdt de gele auto het terrein van de Marina Monnickendam op waar we Henk, zijn vrouw Coby en de beide ambulancevrijwilligers verwelkomen.
Snel rijden we met de brancard de steigers over naar de Meander, die al met de spiegel tegen de kant klaarligt. Het waait hard, maar het is niet koud. Daarbij is het droog en af en toe komt het zonnetje het woelige water opleuken met een prachtige glinstering. Er is koffie en de familie trakteert ons op een heerlijke originele Zeeuwse bolus. De stemming zit er direct in en even later varen we de Gouwzee op. Henk is een buitenmens en hij staat lekker beschut in de kuip van de Meander, waar hij geniet van het uitzicht. We varen een rondje door het vroegere vissershaventje van Marken, waarvoor jaarlijks duizenden buitenlanders vanuit de hele wereld naartoe reizen. Henk en Coby hebben een privé-rondvaart. Daarna naar Volendam. De Brancard gaat van het schip en we scharrelen naar de fotograaf. Natuurlijk gaan we in het kostuum op de gevoelige plaat. Alleen het omkleden is al een feest. Nog een korte wandeling door het drukke Volendam, waarna de lunch volgt. Het begint harder te waaien en er staat nu een dikke zes. We gaan naar de vuurtoren van marken, maar we kunnen er helaas niet aanmeren vanwege de harde wind uit de verkeerde hoek. Op de terugreis brandt Evert de turbo’s van de motoren even schoon en het gele gevaarte knalt met een snelheid van bijna 20 knopen tegen de korte steile golven van het wilde IJsselmeerwater in. Henk is diep onder de indruk van de acceleratie en de kracht van de machines. De tijd vliegt voorbij en we moeten weer richting haven. Daar wordt de Meander weer met de spiegel tegen de kant aangemeerd en Henk gaat weer van boord. Na een emotioneel afscheid rijdt de ambulance het terrein af en begint aan zijn lange reis naar Zeeland. Iedereen heeft genoten van een fantastische dag!
