Theo 's vaardag...

Vandaag hebben we de vaarwens vervuld van Theo. Theo lijdt aan de slopende ziekte A.L.S, maar hij kan nog lopen. Hij komt uit Amsterdam en we hoorden aan het begin van de dag dat alles van Amsterdam naar Lelystad vast zit. We hopen dat ze niet in de "traffic jam" vast komen te zitten. Daarnaast begon het hier in Kampen te stortregenen. Jammer... geen goede start van de dag! Ondanks alle berichten, komt het gezelschap keurig op tijd om 10.00 uur aan in Kampen!

"Naar Urk!" was Theo's kreet en daar gingen we.

Na een wat sombere start, begonnen we aan een mooie vaardag. Theo en zijn naasten kwamen aan boord en genoten van alles om zich heen. "Naar Urk!" was Theo's kreet en daar gingen we. Het waaide straf, maar iedereen genoot van de bewegingen van het schip, de prachtige luchten en de gezelligheid aan boord van de Meander. Toen we onder de Ketelbrug door voeren werd het echt knobbelig en de stabilizers moesten er bij aan. We hadden "koersje hopeloos" en dat betekent dat de golven dwars in kwamen op onze reis naar Urk. Toch ging het goed en iedereen had het naar de zin. In Urk was er de gebruikelijke lunch en daarna tijd voor een wandeling door het rustieke vissersdorpje.
Daarna werd de terugreis aangevangen en met een mooie slinger door het prachtige natuurgebied van de IJsseldelta kwamen we weer uit in de IJsselmonding.
Een heerlijke relaxte dag met een stel enthousiaste mensen. We wensen Theo en zijn naasten veel sterkte...

Auteur Vaarwens

Het verslag van Juliette, de dochter van Theo:

"Heb jij komende dinsdag wat te doen?" hoor ik mijn moeder door de telefoon vragen. Of ik mee ga varen met mijn ouders en broer op de Meander van de stichting Vaarwens. "De stichting wat?" vraag ik....
Zes dagen later is het zover. Het weer is onstuimig (lees - zwaar bewolkt, wind en regen) en we staan met z'n vieren in de file van Amsterdam-Almere naar het noordelijker gelegen Kampen. Ons navigatie systeem was ook zeer eigenwijs en liet ons aardig wat kilometers omrijden.
Na enige vertraging kwamen we dus aan bij de Meander. Daar zijn twee (gratis) parkeerplaatsen gereserveerd zodat we niet al te ver hoeven lopen. Het ontvangst door schipper Evert en zijn vrouw Inge is warm en hartelijk. Nadat we de "huisregels" hebben door genomen en meteen ook het gebruik van het toilet hebben getest kwam de zware beslissing....waar varen we naar toe?
Uit drie gegeven opties koos mijn vader voor Urk. Kijkend naar de weersvoorspelling was dat ook een reële optie. . Het weer is inmiddels redelijk opgeknapt en de zon doet zijn best om door te breken. Op het moment dat Evert de Meander start gooit Inge letterlijk de trossen los en voordat we het weten varen we richting Urk. Genietend van het deinende water en het prachtige uitzicht vertellen Evert en Inge hoe de Meander tot stand is gekomen. Wat een indrukwekkend verhaal is dat om te horen en te zien!
Evert waarschuwde ons al dat eenmaal onder de Ketelbrug door, de golven 1 a 1,5 meter hoog zouden zijn...sorry?? En inderdaad...het deinen wordt wat heftiger maar het mag ons niet deren. De stabilisatoren worden aangezet en we waren lekker door richting Urk. Eenmaal daar aangekomen is het tijd voor een overheerlijke lunch en kunnen we even onze benen strekken in het pittoreske vissersdorp. Na een heerlijke wandeling en vele foto's verder lopen we weer rustig terug naar de Meander en varen we weer terug richting Kampen
De verhalen komen weer los en voor mijzelf geldt dat ik een luisterend oor vind bij Inge. Lekker op het achterdek wat kletsen, prachtige foto's maken en genieten van het weer en het uitzicht. Voordat we het weten zijn we weer aangekomen in Kampen en meren we aan. De schipper die voor ons had aangemeerd bleek het hek op slot te hebben gedaan zodat we niet aan wal konden. Na een telefoontje aan de havenmeester was dit probleem binnen nog geen vijf minuten opgelost. Een overijverige meneer agent had echter een bon op onze auto achtergelaten maar ook dat probleem was binnen nop-time opgelost. Hij werd voor onze ogen verscheurd en wij konden nagenietend van een heerlijke dag op het water weer terug naar huis.
Lieve Evert en Inge; dank jullie wel voor deze fantastische dag en herinnering!
Groetjes,
Theo, Wietske, Gilbert en Juliette Arts