Met een schippersfamilie aan boord...

Henk is getroffen door een tumor aan zijn schildklier... Van het ziekenhuis mag hij naar huis, want er is niets meer aan te redden... Henk heeft nog enkele dagen! Via collega schippers hoort Henk's schippersdochter dat er nog een wens gedaan kan worden en ze komen in contact met de Stichting Ambulance Wens. Henk wil graag nog één keer varen... Zo komen ze in contact met ons. Geen idee van wat hun te wachten staat, worden ze in Emmen uit het ziekenhuis gehaald door de SAW. Henk heeft net zijn laatste bestraling gehad en het duurt maar en duurt maar... totdat ze kunnen vertrekken. Dan arriveren ze rond de middag bij de Meander V in Monnickendam, die ligt te rukken aan haar lijnen om de laatste wens te gaan vervullen! Als blijkt dat de Meander alleen voor hen vandaag gaat varen, begint even een moment van vergetelheid... samen met het schippersechtpaar dat bestaat uit Henk's dochter en haar man. Ze varen normaal met een grote tanker, maar dit is echt genieten... Lieve familie, dank dat we dit voor jullie hebben mogen doen... Veel sterkte de komende dagen!

Auteur Vaarwens

Met dank aan:
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Bakker Gutter voor de catering.
De Stichting Ambulancewens voor het vervoer.
Thijs en Liliane voor de rondleiding op de vuurtoren.
Vaarvrijwilligster Alice.

Het verslag van zoon Harry:

"Een dag om nooit te vergeten.
Wat een fantastisch gebaar, toen mijn collega Clemens ons kwam vertellen dat hij een verassing voor ons had ! Wat zou het zijn? Hij had ons opgegeven bij Stichting Vaarwens, om zo mijn vader zijn laatste harte wens in vervulling te kunnen laten gaan. Varen vond hij prachtig, verschillende keren is hij met ons als kapiteins echtpaar in de binnenvaart mee geweest op een van onze Rijn reizen. Met een biertje in de hand genoot hij dan op het voordek. Die herinnering, op deze manier weer tot leven te brengen zou geweldig zijn.
Het waren spannende dagen, zou m'n vader het halen? Ondanks ons verdriet het te moeten aanvaarden dat mijn vader niet lang meer zou leven, gaf dit toch een feestelijk tintje. Alles werd op alles gezet voor de juiste medicatie en behandeling, iedere dag kwamen de internisten en het verplegend personeel pols hoogte nemen of m'n vader het op kon brengen. Maandag 5 augustus was het eindelijk zover, toch ligt gespannen en wat zenuwachtig werd m'n vader opgehaald en verwelkomt door de stichting Ambulance wens met mascotte Mario de beer. Na iets meer dan 2 uur kwamen we aan bij Evert in de haven van Monnickendam. Wat een warm en hartelijk ontvangst, we waren meteen op ons gemak en met het zonnetje hoog aan de hemel werden de trossen losgegooid op weg naar Marken.
Wat kan Evert mooi vertellen en wat een schattig souvenir winkeltje van Sijtje Boes. Vervolgens voeren we naar de vuurtoren " het paard van Marken " waar we een kijkje in de vuurtoren mochten nemen en rondleiding kregen van Thijs. Helemaal boven aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over het Markermeer en op de Meander V, waar mijn vader vanaf het achterdek ons goed kon zien. Samen met Evert aan zijn zijde zwaaiden wij naar elkaar, een mooi moment waar m'n vader vol van was.Toen we weer beneden waren, kregen we een heerlijke lunch aangeboden, wat een goede zorgen!Hierna ging onze vaartour verder richting Volendam, waar we onderweg werden vergezeld door enige zeilboten. De wind was aangenaam zodat m'n moeder en ik heerlijk konden genieten op het voordek.Het ontbrak ons aan niets, want zelfs hiervoor kregen we kussens om op te zitten, het werd een dag om nooit meer te vergeten, even leek het alsof alles normaal was.Geen zorgen en verdriet, het is "de dag " geworden van een lach met voldoening gevende traan.
Evert en alle vrijwilligers, zo ook donateurs die dit te samen mogelijk maken, bedankt ! Wat een fantastisch werk doen jullie. In ons vakjargon zeggen ze een behouden vaart en het ga je goed !"
Heel veel liefs van ons, Harry, Vera en Jessica