Arnold geniet met volle teugen...

Arnold wordt in zijn 55ste levensjaar getroffen door de sloopziekte ALS. Hij heeft veel draadjes met de scheepvaart, want hij was keurmeester, leverde boegschroeven voor schepen en is dol op alles wat vaart... Nu zit hij in een elektrische rolstoel en is in een verpleeghuis geplaatst omdat zijn huis niet aangepast kan worden. Gescheiden van zijn vrouw brengt hij daar de tijd door en zijn eerste reactie via zijn spraakcomputer bij aankomst op de haven is: "Heerlijk... even weg bij die zieke ouwetjes...!" Evert kan zich levendig voorstellen in wat voor situatie Arnold verkeert en is blij dat hij hem samen met zijn vrouw een dagje kan ontzorgen. De zon schijnt en alle regen heeft de afgelopen dagen de Meander V gratis gewassen. Arnold scheurt als een coureur zijn zware elektrische rolstoel aan boord van de Meander V. Hij is door het dolle heen dat hij er een dagje uit komt, en dat op zo'n schip...
De trossen gaan los, en het echtpaar vergaapt zich aan alles wat voorbij komt. De spraakcomputer draait op volle toeren, want Arnold zijn lippen doen niets meer, maar zijn vingers stuiteren razendsnel over het toetsenbord. Eten gaat ook niet, en tijdens de lunch in Volendam ziet hij lijdzaam toe hoe iedereen de heerlijk broodjes van Joke smakelijk verorbert. Arnold klaagt niet. Volgens hem is zijn glas nog half vol in plaats van half leeg... Respect! Wat een vreselijke ziekte is het toch! We spreken samen over het moment waarop je beslist dat het niet meer gaat en dan... Arnold blijft er nuchter onder. Hij wil er uit halen wat er nog in zit! Hij geniet met zijn lief van Volendam en komt opgetogen weer aan boord. We gaan weer varen, op naar de vuurtoren van Marken.... Het was een topdag voor twee topmensen in een weinig hoopvolle situatie.
Evert en Inge en vrijwilligers Joke en Hiepke evalueren samen aan het eind van de dag... We zijn het helemaal met elkaar eens, ALS is een mensonterende sloopziekte!

Sterkte Arnold
Auteur Vaarwens.

Met dank aan:
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid.
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid op de toren.
Bakker Gutter voor de catering.
Slagerij Dirk Spronk voor de catering.
Vaarvrijwilligers Joke en Hiepke.
Alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt.

 Het verslag van Arnold:

Dagje Vaarwens:

We zijn 29 augustus mee gaan varen met Stichting Vaarwens. We werden warm ontvangen door de eigenaar(Evert) van de boot en tevens vrijwilliger van stichting Vaarwens. Een zeer mooie, ruime, stabiele boot. Evert heb er alles aangedaan dat je makkelijk met een elektrische rolstoel aan boord kan komen. De stuurhut heeft wel een trapje maar daar is ook wat op bedacht, een elektrische lift systeem zodat je ook in de stuurhut kan komen wat zeker de moeite waard is. Op die dag waren er 2 vrijwilligers er bij namelijk Joke en Hiepke, twee zeer gezellige en behulpzame mensen. Voordat we vertrokken uit Monnickendam was er eerst een drankje om kennis te maken en deze mensen zorgden er voor dat je gelijk op je gemak voelde, het klikte gelijk, je merkt dat deze mensen het doen om echt andere mensen te helpen zonder er zelf op voor uit te gaan. We vertrokken eerst richting Marken, we kregen veel informatie over hoe het er aan toe gaat op het water, je kon met je vragen altijd terecht en er werd netjes antwoord gegeven op je vragen. Na 30 minuten kwamen we in de haven van Marken aan, daar zijn we niet van boord gegaan maar door de haven gevaren. De volgende stop was Volendam daar zijn we wel aangemeerd en voor de lunch en konden we de bezienswaardigheden bekijken. Zelf eet ik niet meer, alles via een peg sonde, maar me vrouw werd echt goed verwend, er is voor ieder soort eter genoeg keus. Er word je genoeg tijd gegeven voor de dingen te verkennen in Volendam. Na een uurtje zijn we verder gevaren, de volgende stop was de vuurtoren van Marken, er mogen daar maar 2 boten aanleggen namelijk de Groene Draak en stichting Vaarwens, dus echt iets om bij stil te staan. Zelf kon ik niet van boord, me vrouw heeft wel de vuurtoren beklommen en uitleg gekregen over het leven op de vuurtoren, ook deze mensen zijn zeer behulpzaam en aardig, er was ruim tijd genoeg ook voor de vuurtoren te bezichtigen.
We moesten zelfs op de terug weg wat meer gas geven (taxi stond om 16.00 klaar voor ons) , aan dit kan je zien dat de hele dag geen druk op je stond om te haasten. Voor dat we van boord gingen kregen we een stick mee met de foto's die werden gemaakt door stichting vaarwens. De taxi werd netjes voor ons gehaald door de vrijwilligers, zelf heb ik met Evert afgesproken dat ik een verslag zou schrijven over deze dag. Ik doe het met plezier omdat deze mensen best vaker een schouder klopje kunnen krijgen, ze hebben ons een mooie en onvergetelijke dag gegeven. Heb ook via de website een bedrag gedoneerd, want door hun te steunen kunnen ook andere mensen zo een dag beleven zoals wij.
Bedankt voor deze mooie dag...Arnold