Een dagje niet de huiskamer...

Vaak hebben we tijdens de vaarwensen vergetelheid, plezier, vreugde, maar ook een lach en een traan. Soms zijn er echter vaarwensen die ons tot in het diepst van onze ziel beroeren... Vandaag was er zo één!
Kim is enkele dagen geleden 27 jaar geworden. Ze is moeder van 2 lieve kinderen en lijdt aan ALS. Kim kan absoluut niets meer. Vorig najaar was Kim ook met de Meander V mee, waarvan SBS 6 opnames maakte. Bekijk het filmpje op:https://www.youtube.com/watch?v=uyjbLzdrmWk
Toen kon ze echter nog knipperen met haar ogen en één duim omhoog bewegen, maar nu moet ze signalen geven met draaiingen van haar ogen. De ambulance komt aan op de haven van Muiden en de deuren gaan open. Er ligt een mooie vrouw, volledig gevangen in haar machteloze lichaam op de brancard, die niet op wil geven. Haar kinderen, haar liefde voor haar naasten, de angst voor... ach, het is een rollercoaster van emoties als we Kim weer zien!
Evert spreekt haar bemoedigend toe maar krijgt geen respons, wetende dat Kim niets liever zou willen dan hem even aan kruipen vanwege het weerzien met de fluisterende woorden: "Ik ben er nog!" Hij ziet machteloosheid in haar ogen en begint als afleidingsmanoeuvre te vertellen over het programma van vandaag. Kim wordt aan boord gereden en wordt binnen in de stuurhut behaaglijk neergezet achter het raam, gevolgd daar haar kinderen en naasten. Haar man Jeffrey wijkt niet van haar zijde. Lief zorgt hij voor haar en voorkomt dat haar levensader (de beademingsslang) niet bekneld raakt. We gaan varen... Amsterdam in... veel te zien... kletsen... keuvelen... zorgen... delen... lachen... huilen... een dagje niet de huiskamer voor Kim...
In tegenstelling tot de voorspellingen van de weerprofeten is het de hele dag rond Amsterdam droog, terwijl de rest van Nederland bijna verzuipt! Als we na een heerlijke vaardag aankomen in Muiden, miezert het een beetje en de wereld ziet er nu mistroostig uit. Kim wordt nog verzorgd en gaat daarna van boord. In de ambulance is Evert even alleen met haar en spreekt zijn bewondering uit voor de wilskracht van deze jonge moeder die haar kinderen van drie en anderhalf nog even een stukje wil zien opgroeien... Kim reageert met een stortvloed van tranen, de enige emotie die ze nog heeft! Dan breekt Evert ook...
We zwaaien het gezelschap uit, in de hoop dat we iedereen een dagje hebben kunnen meenemen in vergetelheid...

Sterkte lief gezin!
Auteur Vaarwens.

Met dank aan:
KNZ&RV te Muiden voor de gastvrijheid.
Amsterdam Marina voor de gastvrijheid.
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer.
Vaarvrijwilligers Joke en Hiepke voor jullie inzet.
Oranjesluizen Amsterdam voor de vlotte bediening.
Alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt.

Een speciaal woord van respect voor de nimmer aflatende zorg van Kim haar naasten, die 24 uur per dag aan haar bed staan voor de zeer intensieve zorg!!!