Storm en regen, voor Aat een zegen...

Er staat al een tijdje een vaardag gepland op deze datum. Reden daarvoor is de afspraak om vanuit de Marina Monnickendam samen met een camerateam van de EO voor het programma 'Geloof en een hoopliefde' een vaardag te verslaan. Laat het nou net deze dag stormen en regenen!! Gisteren scheen het zonnetje en daar hebben Evert en Inge dankbaar gebruik van gemaakt om de Meander V te verkassen naar een mooie opstapplaats bij de kraan van de Marina. De volgende morgen waait de stront van de dijk en hangen de uiers dwars onder de koeien, terwijl de regen met bakken uit de lucht valt. Even over tienen komt de cameraploeg aan boord en interviewer Herman vraagt Evert en Inge het hemd van het lijf, terwijl buiten een novemberstorm het schip teistert. Klokslag half elf komt de Stichting Ambulance Wens Nederland met de gast van vandaag aanrijden. De chauffeur parkeert de gele ambu vlak naast de Meander V, waarin Aat zich opgewonden ligt te verheugen op zijn vaardag. Evert verontschuldigt zich voor de erbarmelijke weersomstandigheden, maar Aat roept: 'Ben je mal man! Dit is fantastisch weer! Ik lig me de hele rit al te verkneuteren op een spectaculair vaartochtje!' Behendig wordt Aat onder toeziend oog van de camera- en geluidsmannen aan boord gereden. 'Verroest... er is een halve meter water weggewaaid Aat!' roept Evert balend. 'Die Gouwzee is al zo deksels ondiep, het is winterpeil en nu waait al het water ook nog eens naar Enkhuizen...!' moppert hij.

Evert verontschuldigt zich voor de erbarmelijke weersomstandigheden, maar Aat roept: 'Ben je mal man! Dit is fantastisch weer! Ik lig me de hele rit al te verkneuteren op een spectaculair vaartochtje!'

Even later staat Aat lekker warm binnen aan boord achter het glas. Terwijl de camera snort, start Evert de beide krachtige diesels en maken Inge en vrijwilligster Francoise de trossen los. We gaan varen... althans, dat proberen we...! De Meander schuift traag met haar buik door de blubber van de steeds ondieper wordende Gouwzee terwijl venijnige moddergolfjes het schip bestormen. Op een gegeven moment wordt het zo ondiep, dat Evert besluit om te keren.
'Ik heb geen zin met met z'n allen de nacht hier in deze blubberpoel door te brengen!' moppert hij en met een flinke dot gas probeert hij het schip met de neus richting haven te sturen. Traag keert de Meander terwijl Aat achter het raam ligt te genieten van de bewegingen van het schip, het onstuimige panorama en alles wat er om hem heen gebeurt.
'Je moet niet gisteren of morgen genieten, maar nu! Ieder moment is kostbaar!' roept hij vol genot vanaf de brancard. Aat lijdt aan ALS en alles wordt hem categorisch ontnomen, behalve zijn spraak. Hij kletst vol enthousiasme door en geniet... Dan genieten wij ook!!!

Hou je haaks Aat!!

Met dank aan:
Stichting Ambulance Wens voor de wens, het vervoer en de zorg!
Marina Monnickendam voor de gastvrijheid.
Bakker Gutter voor de catering.
Camerateam van de EO voor het beeldmateriaal.
Vaarvrijwilligster Francoise ...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt

Mijn broer Aat heeft onwijs genoten. Hij zat in de dip hoewel hij altijd positief is, was dit een beetje moeilijk de laatste weken. Hij belde me direkt op, was weer opgekikkerd. Hij vond het geweldig en de uitnodiging voor het voorjaar was helemaal mooi.
Als het dan nog kan zei hij mij. Toen ik hem vroeg of hij het wilde zei hij wel, dat hij niet meer kon lopen hoe dat doen dan moest, hoe ging hij naar Monnickendam. De stichting AMBULANCE WENS heeft hem naar de Meander van de stichting VAARWENS
gebracht. Hij heeft een onvergetelijke dag gehad. Namens mijn broer iedereen hartelijk bedankt. Henny.