Het is al weer twee jaren geleden dat we voor het eerst kennis hebben gemaakt met Kimberley, met haar man Jeffrey, de kinderen Justin en Jason en haar ouders. We herinneren ons al de dag van gisteren dat de lieve jonge vrouw - in een paar maanden tijd volledig verlamd door de ALS - twijfelde of ze er wel uit zou gaan in haar staat van zijn en een vaartocht zou gaan maken met de Meander V... Helemaal toen ze hoorde dat er een cameraploeg van SBS 6 voor Hart van Nederland graag mee wilde om een vaarwens te verfilmen, sloegen de twijfels toe, maar met de gedachte dat het een mooie herinnering voor later zou worden voor haar twee kleine kinderen (2 jaar en eentje van 6 maanden) stemde ze er mee in. Er werd door de SAW per brancard een prachtig opgemaakte jonge vrouw aan boord gebracht en de dag liet voor allen een diepe indruk achter. Cameraman Jaap van Willigenburg maakte speciaal voor ons en voor de familie een mooie film van de dag, waarvoor we hem nog altijd zeer erkentelijk zijn. Hierbij nog een keer de link naar de uitzending op Hart van Nederland : http://youtu.be/uyjbLzdrmWk

Kim geeft zich echter niet gewonnen en draagt - samen met haar dagelijks 24 uren zorgende naasten - haar lot moedig. Alle vermogen om nog maar iets te kunnen is de schat ontnomen, maar wat haar nooit ontnomen zal worden, is haar liefde voor haar kinderen...

Kimberley is voorzien van een elektrische rolstoel, waaraan al haar levensaderen gekoppeld zitten en ze is niet meer gekluisterd aan een bed. Vandaag kwam ze nog een keertje aan boord om te varen en te vergeten...

Samen met haar gezin arriveert het gezelschap met een gehuurde rolstoelbus in Monnickendam. Onze Schepper verrast ons met een prachtige droge dag en heerlijke temperaturen. De trossen gaan los en iedereen geniet van het vrije varen. Vertederd ziet Kim hoe de kleintjes genieten van de boot, van het varen, het vertier en het vermaak... Ze kan niet meer reageren en de ziekte heeft zelfs haar vermogen om te knipperen met haar ogen ontnomen. Toch maakt ze alles zeer bewust mee en geniet op haar manier van de dag. Tijdens het afscheid knuffelt Evert met Kim en er rollen een paar tranen uit haar ooghoeken ten teken van dank voor deze dag...

Wat kunnen we nog schrijven??? Niets meer...

Enigszins verslagen door het wrede lot dat deze jonge moeder en haar naasten trof, nemen we toch met vreugde afscheid van elkaar. We hebben de dag op een zeer bijzondere wijze gedeeld en dat is pure rijkdom!!

Sterkte lieve Kim en je naasten...

Auteur Vaarwens

Met dank aan:

Vaarvrijwilligers Ada, Jannie en Kees Bloemendaal

Marina Monnickendam voor de gastvrijheid

Havendienst Volendam voor de gastvrijheid

Foto de Boer voor de prachtige foto

Bakker Gutter en slager Dirk Spronk voor de bijdrage in de catering

...en alle sponsors die dit mogelijk hebben gemaakt