Edwin geniet nog éénmaal met volle teugen.

De Meander ligt klaar op de Kromhoutwerf te Amsterdam, als de auto met Edwin en zijn jonge gezinnetje van het hoge noorden ( Westerlee) arriveert. Vaarvrijwilliger Dick Koster bracht het gezin aan, nadat Edwin op 37 jarige leeftijd gehoord had dat hij ongeneeslijk is. De hoop was dat Edwin de jaarwisseling nog zou halen, maar de krachtpatser stapt nog steeds rond. De auto gaat open en er stuiteren 3 vrolijke meiden over de werf. Dan ontmoeten Evert en vaarvrijwilligster Pam van Amerongen Edwin en zijn vrouw Saskia. De spanning is direct op Edwin zijn gezicht af te lezen, want hij moest vroeg op en hij had er ook al een nacht van wakker gelegen. Eénmaal aan boord, valt alles van hem af. Glunderend aanschouwt hij de Meander V en dan is er koffie met koeken. De trossen gaan los, door Amsterdam, langs het Scheepvaartmuseum, Nemo en de Skyline van Amsterdam vergast hem met mooie panorama's. Edwin vergeet, Edwin geniet, en zijn jonge gezinnetje niet minder. Het waait straf als we op open water komen en Pampus passeren... Op de terugreis gaat Edwin aan het roer! Evert denkt dat hij er vannacht nog eens van droomt...
We maken gezellige, emotionele, grappige en avontuurlijke plaatjes, waar vaarvrijwilliger Dick Koster een fotoalbum voor het gezin gaat maken.
De dag vliegt, en aan het eind van de dag zien we Edwin mijmeren... Geen van ons weet wat er door zijn hoofd gaat.

Vaarwel vechter, sterkte lieve Saskia, sterkte lieve kinderen...
Auteur Vaarwens

Met dank aan:
Vaarvrijwilligers Dick en Pam
Kromhoutwerf voor de ligplaats
Waternet Amsterdam en Oranjesluizen voor de vlotte bediening