Er wordt code geel afgegeven door de Meteo en in Muiden waait de stront van de dijk, terwijl hoosbuien hun lading over Nederland uitstorten....

Evert maakt enigszins nerveus het schip vaarklaar terwijl Inge binnen alles klaar zet voor de eerste vaarwens van 2017, ons 10 jarig jubileumjaar...

Als onze nieuwe vaarvrijwilligster Petra arriveert, is er een hoop uit te leggen over het reilen en zeilen aan boord van de Meander V tijdens de vaardag, dus drukte alom...

Marjan gaat vandaag mee varen. Ze is in haar 48ste levensjaar getroffen door kanker in leeft haar laatste dagen. Dat doet ze met opgeheven hoofd, maar kan moeilijk communiceren. In haar laatste stadium nam de ziekte in een paar dagen tijd haar gehoor af en ze is volledig doof. We communiceren op een schrijfbord, want voor leren liplezen restte Marjan geen tijd.Keurig op tijd arriveert de ambulance van de SAW op de haven van de KNZ&RV te Muiden, vanwaar we weer de voorjaarstrips mogen maken. In de stromende regen verwelkomen we Marjan met haar twee jonge kinderen Thimo en Jana, haar zus en haar vriendin. De ambulancebroeders Rob en Gerard dekken Marjan toe met een zeiltje en tijdens de hoosbui wordt ze snel aan boord gereden. Na de koffie gaan de trossen los en de Meander V trotseert stormweer en hoosbuien als we richting Amsterdam varen. Binnen is het behaaglijk en Marjan ligt op de brancard achter grote ramen en geniet van het vertoeven aan boord. Ze ligt al tijdenlang zonder gehoor, muisstil op haar kamer te wachten tot... en dan toch nog even dit...! Bewegen, trillingen, reuring, veel te zien, je naasten een hele dag om je heen die ook genieten, even los van het wachten...

Marjan kijkt haar ogen uit als we door Amsterdam varen en tijdens de lunch, in een moment van samenzijn met Evert, spreekt ze haar verlangens uit. Beiden laten een traan en ook de rest wordt diep geraakt door deze emotionele boodschap...

Na de lunch wordt het droog en komt heel stiekem het zonnetje even achter donkere wolken weg. De Meander V wiegt traag op de achterop komende golven terug naar Muiden. Marjan is moe, de morfine slaat toe, het is mooi geweest, ze wil graag naar huis...