Als je nog maar 55 jaar oud bent, een zwaar leven hebt gehad, een zwaar ongeluk hebt gehad, een zware revalidatietijd achter de rug hebt, en nu getroffen bent door de sluipmoordenaar genaamd kanker en in een hospice verblijft om te wachten op... dan rest er weinig om nog een glimlach op je gezicht te krijgen...

Vandaag stond er echter met grote regelmaat een kleine glimlach op het gezicht van jachtschipper Hans... hij genoot!!

Klokslag 10.00 rijdt er een auto de parkeerplaats bij de KNZ&RV te Muiden op met daarin een man die het niet echt heeft getroffen in het leven. Toch wil hij nog graag één keertje varen, en dat kan met de Meander V. Evert helpt de sterkt vermagerde en verzwakte Hans in de rolstoel, waarbij alle aandacht naar de neussonde gaat. “Ik ga je ontvoeren vandaag!” lacht Evert. “Oh ja? Waarmee dan?” vraagt Hans vertwijfeld. “Nou... met dat gele schip daar!” lacht evert terwijl ze naar de Meander V rijden.

De ogen van Hans worden groot: “Mag ik vandaag mee op dat schip?”

Evert legt uit dat het hun huis is en even later zit Hans prinsheerlijk in de stuurhut naast Evert op de bank. Koffie, gezelligheid en verbazing maken dat Hans voor het eerst sinds tijden vergeet hoe slecht hij ervoor staat.

“Ik vaar met een 8 meter motorjachtje, maar dit is wel even wat anders... Ik denk dat ik het echter nooit meer terug zal zien!” zegt Hans bedroefd.

Vaarvrijwilligers Corien en Frans zorgen en de Meander V doorklieft het water terwijl een aangenaam zonnetje ons bij schijnt. Hans hangt aan Evert zijn lippen, die dingen vertelt over het vaargebied waar Hans zijn roots liggen, waarvan hij het bestaan niet eens weet. We varen door Hans zijn geliefde stad Amsterdam en af en toe worden zijn ogen nat... Wat wil je als ras-Amsterdammer, terwijl je bootje nog ergens in een jachthaven ligt, maar je er nooit meer mee zal kunnen varen...

Op de terugreis zit Hans te mijmeren in de kuip en geniet van het tochtje, als Evert vraagt of hij de Meander V terug wil varen naar Muiden. Dat is niet tegen dovemans oren gezegd en hoe zwak Hans ook is, hij klimt als een fiere jongeman de stuurhut in en neemt plaats aan het roer. Feilloos stuurt hij de Meander V terug naar Muiden, en dan wordt het stil...