Vaarwens 517 op 29-8-2017
"Dat ik dit nog mag meemaken!"
Het wordt vandaag warm… vanavond afkoeling, maar eerst lekker het water op. Onze vaargast komt met de ambulance. Ook Ad heeft de boodschap gekregen dat het leven hier op aarde zeer binnenkort eindig is. De onbeheersbare ziekte heeft wederom gewonnen!! Toch verzamelt hij energie en moed om nog één keertje samen met zijn echtgenote afscheid van de prachtige waterwereld te nemen…
Het wordt vandaag warm… vanavond afkoeling, maar eerst lekker het water op. Onze vaargast komt met de ambulance. Ook Ad heeft de boodschap gekregen dat het leven hier op aarde zeer binnenkort eindig is. De onbeheersbare ziekte heeft wederom gewonnen!! Toch verzamelt hij energie en moed om nog één keertje samen met zijn echtgenote afscheid van de prachtige waterwereld te nemen…
De ambulance gaat open en er ligt een man op de brancard met een enthousiaste blik.
“Geweldig dat dit nog kan mensen… Ik heb me hier zoooo op verheugd!”
Ad heeft zich goed ingelezen op onze website, filmpjes bekeken en de Meander V bestudeerd, waardoor zijn enthousiasme alleen maar groter werd.
Als Michel en Kees van de SAW de brancard langs de Meander V rollen, worden Ad zijn ogen alleen maar groter: “Ze is nog veel groter dan ik dacht! Wat een schip zeg!” lacht Ad opgetogen.
Eenmaal aan boord krijgt Ad de ‘vaarwensboost’ en wil van de brancard. Even later zit hij samen met zijn lieve echtgenote (ook Nel) in een luie tuinstoel te genieten, van een bakje koffie, Evert zijn welkomstverhaal, de waterwereld, het weer en het schip…
De trossen gaan los en we zetten koers naar de Vuurtoren van Thijs en Liliane. Vrijwilligster Nel heeft een heerlijke lunch voorbereid en samen genieten we op ‘Costa Del Achterdek’ bij 28 graden en een heiig zonnetje van alles wat ons geboden wordt.
We gaan de terp op. Ad ademt een paar keren diep en beweegt zich richting de zijtrap en de steiger om het vuurtoreneiland te betreden. Het kost hem de nodige energie, maar volgens hem is het het waard…
Ad zijn mond valt open bij het aanschouwen van zoveel rust, weidsheid, bijzonderheden en alles wat hem ten deel valt. “Overweldigend!”, lacht hij naar zijn echtgenote en samen poseert het echtpaar voor de camera aan de voet van de toren. Vrijwilliger Henk en vuurtorenbewoner Thijs fotograferen hun kaartjes bijna vol met beeldmateriaal van het unieke plekje voor een prachtige herinnering terwijl iedereen geniet, dat het echtpaar op een USB mee naar huis krijgt,
We gaan weer varen… “Kom je even boven Ad? Ik ben er klaar mee!” roept Evert….
Even later zit Ad aan het roer en hij stuurt de Meander V als over een liniaal naar Volendam.
“Dat ik dit nog mag meemaken… dit had ik niet verwacht… dat ik nog een schip mag sturen, en wat voor één…!” Ad blijft kreten van enthousiasme slaken en even vergeet hij zijn slechte voorland, even geniet hij van alles om hem heen, even raakt hij ontzorgd, even is hij weer enthousiast…
Evert en de vrijwilligers voelen zich een moment schatrijk, om dit te mogen geven…
De dag loopt ten einde: “Zal ik je het roer maar weer teruggeven?” zegt Ad, inmiddels een beetje stil geworden bij het naderen van de haven. De werkelijkheid keert terug, een traan vloeit, een emotioneel afscheid volgt, maar de mooie herinnering blijft…
Vaarwel kanjer en sterkte lieve Nel.
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en de foto’s
Stichting Ambulance Wens Nederland voor vervoer en verpleging
Bakkerij Kees Gutter en slagerij Dirk Spronk voor de gesponsorde catering
Vrijwilligers Henk en Nel voor de inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Ad: † Februari 2018
