Nog zoveel plannen maar te weinig tijd…

Het was een hectische periode door vele vaarwensen, de Hiswa Bootshow en de ALS City Swim, maar de rust is even weergekeerd. Inge is druk op kantoor om alle opgedane contacten van de afgelopen periode af te handelen en gaat vaarwensen plannen terwijl Evert de komende 3 dagen gaat varen voor de al geplande vaarwensen

Het is zwaar bewolkt maar niet koud, als de ambulance Jachthaven Waterland komt oprijden.

Het ritje naar Monnickendam viel - voor de sterk verzwakte Anja – reuze mee.

Haar trof veel te vroeg (in haar 52ste levensjaar) een wreed lot vanwege een onbehandelbare tumor in haar hoofd. Ze heeft samen met de artsen gevochten voor haar leven - getuige de littekens in haar hoofd - maar de ziekte won en zal uiteindelijk toch verliezen want Anja is nu ‘uitbehandeld’!

We rijden samen met de ambulancewens vrijwilligers Corine en Kees richting Meander V, gevolgd door haar dochter en vriend Theo.

Eénmaal aan boord worden Anja haar ogen groot: “Wat een mooie boot mensen! Kan ik ook naar binnen?”

Er wordt geïnventariseerd wat Anja allemaal nog kan en dan blijkt dat ook zij de ‘vaarwensboost’ heeft gekregen. Even later stapt ze onevenwichtig maar dapper op de traplift en gaat naar boven. Enkele stapjes en dan ligt ze heerlijk bij Evert achter de stuurstand op de bank. Vaarvrijwilligster Ellie heeft de koffie met koek klaar en het delen van de dag gaat beginnen. Anja heeft een grote wens om nog speciaal voor haar dementerende moeder met haar dochter in Volendams kostuum op de foto te gaan. Zo kan ze niet zien dat Anja ziek is, want dat is voor haar moeder deze levensfase te moeilijk. Evert regelt het en het gaat gebeuren.

Als we in Volendam aankomen, lunchen we samen, maakt het gezelschap de foto, gaan de dijk op, paling kopen, shoppen en genieten van alles wat hen ten deel valt. Opgetogen komen ze terug… met de prachtige foto, paling en meer…

Anja is even op. Ze heeft zich volledig uitgeleefd op de dijk en is toe aan een hazenslaapje. Met de rolstoel gaat ze nu naar boven, want stapjes doen zit er niet meer in. Corine vleit haar lekker neer op de comfortabele bank. Zodra de motoren starten en de Meander V wiegt op de golven, is Anja in dromenland…

We varen nog een rondje en scharrelen huiswaarts. Zodra Anja wakker wordt, gaan de ogen weer wagenwijd open en het genieten gaat gewoon weer door.

Na het aanmeren in Monnickendam, gaat Anja weer op de brancard liggen en zegt: “Zo… zullen we het nog een keertje overdoen? Ik heb zooo vreselijk genoten!”

Er vloeit een traan bij het terugkomen van het besef dat… Even was dat besef weg, want Anja leefde een dag in een mooie droom, de droom van samen varen met je naasten, even niet ziek zijn, even vergeten…

We knuffelen en nemen met pijn in het hart afscheid van deze lieve schat, die op redelijk jonge leeftijd al verloor, terwijl ze met haar prille nieuwe liefde Theo nog zoveel plannen had…