Vaarwens 523 op 19-9-2017
Een 'veelvaardag' voor een Texelse visser...
Als Texelse visser, in het najaar van je leven getroffen worden door de - voor vele artsen – ongrijpbare ziekte die in je hooft woekert, is een hard gelag. Als je dan de boodschap krijgt dat ze weinig tot niets meer voor je kunnen doen, dan daalt het besef in dat je leven eindig is. Eenieder gaat daar op zijn eigen manier mee om. Johan besluit er nog uit te halen wat er in zit, al kan hij bijna niets meer. Vandaag had hij zijn ‘veelvaardag’!
Als Texelse visser, in het najaar van je leven getroffen worden door de - voor vele artsen – ongrijpbare ziekte die in je hooft woekert, is een hard gelag. Als je dan de boodschap krijgt dat ze weinig tot niets meer voor je kunnen doen, dan daalt het besef in dat je leven eindig is. Eenieder gaat daar op zijn eigen manier mee om. Johan besluit er nog uit te halen wat er in zit, al kan hij bijna niets meer. Vandaag had hij zijn ‘veelvaardag’!
Johan zijn dochter is vrijwilligster bij de Wensambulance Amsterdam en woont in Purmerend. Zij was het die haar vader er nog graag een dag uit wilde halen en regelde de Vaarwens. Zelf kon ze het vervoer per ambulance regelen, dus werd de organisatiemachine in werking gezet. Johan woont namelijk op Texel, dus werd het ambulance in, veerboot op, vervoer naar, varen met, weer vervoer naar, weer veerboot op en dan weer thuis…
Het zit potdicht van de mist en de radioberichten melden veel files terwijl Inge en Evert de Meander V klaarmaken. Toch arriveert - in het bijzijn van Johan zijn dochter Efalina met man en (klein) kinderen - het gezelschap redelijk op tijd in Jachtenhaven Waterland. Als de ambulance open gaat, ligt er een opgetogen Johan. Hij heeft zich ontzettend verheugd op zijn dag en nu gaat het gebeuren. Dochter Efalina staat klaar met de camera en een warm weerzien volgt.
Johan kan met veel moeite van de brancard komen en gaat in zijn rolstoel zitten. Dat voelt voor hem het vertrouwdst en even later rolt Evert hem aan boord, met de lift naar boven en dan op het podium achter de stuurstand. Johan vergaapt zich – evenals zijn broer en zijn kameraad - aan de Meander V en even later gaan de trossen gaan los. Iedereen geniet op zijn manier van de dag en Johan vertrouwt zijn levensverhaal toe aan Nel, die een goed luisterend oor heeft. In het verhaal barst hij in tranen uit en wordt getroost door Nel. Het blijkt enorm belangrijk om er met alles te mogen zijn aan boord, waar het ook blijft!!
We maken een rondje Gouwzee, zien Marken en lunchen in Volendam. Een prachtige ontmoeting tussen havenmeester Wijnand en Johan zijn broer, die weer gemeenschappelijke kennis aan iemand hebben, waardoor een klein mysterie ontrafelt wordt… Even de dijk op en iets kopen voor de kleinkinderen, even samen een foto schieten bij de Meander V, even langs de vuurtoren van Marken en dan weer koers naar Monnickendam… Johan krijgt kleur op zijn gelaat, Johan krijgt meer dan eens een glimlach op zijn gezicht, Johans naasten verbazen zich over Vaarwens terwijl Johan geniet van iedere seconde die hem rest…
Bij aankomst staat dochter Efaline met man en de kleinkinderen ons al op te wachten. Een afscheid met een lach en een traan volgen, waarna ieder zijns weegs gaat na een prachtige ‘veelvaardag’ van een visser…
Vaarwel Johan…
Sterkte lieve naasten…
Johan: † 2-10-2017
Johan: † 2-10-2017
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Havendienst Volendam voor de gastvrijheid
Samenwerkende wensambulances voor het vervoer en verpleging
Bakkerij Kees Gutter en slagerij Dirk Spronk voor de gesponsorde catering
Vrijwilligers Henk Nel Westerneng voor de inzet
