Vaarwens 543 op 23-3-2018
Eén dag niet ziek zijn...
In het hospice ‘De Winde’ in Deventer vertoeft Jan. Hij heeft het slecht getroffen want zijn lichaam zit vol met de woekerziekte. Om in deze donkere dagen nog een enig lichtpuntje de pikken, kiest Jan ervoor om nog éénmaal een dagje met zijn lief Trudy het water op te gaan. Zijn conditie is inmiddels dermate slecht, dat we de Stichting Ambulance Wens inschakelen om de rit van Deventer naar Amsterdam te kunnen maken.
In het hospice ‘De Winde’ in Deventer vertoeft Jan. Hij heeft het slecht getroffen want zijn lichaam zit vol met de woekerziekte. Om in deze donkere dagen nog een enig lichtpuntje de pikken, kiest Jan ervoor om nog éénmaal een dagje met zijn lief Trudy het water op te gaan. Zijn conditie is inmiddels dermate slecht, dat we de Stichting Ambulance Wens inschakelen om de rit van Deventer naar Amsterdam te kunnen maken.
De Meander V ligt klaar en wiegt traag op de golven van voorbijrazende scheepvaart op het IJ. Evert en Inge bereiden de dag voor en het is inmiddels een routineklus geworden om het wooninterieur van de Meander V om te bouwen tot een gezellige varende ziekenhuiskamer. De oprit, de brancardlift, de staplaats achter het raam, de papegaai aan het plafond en niet te vergeten de gevulde koffiepot staan klaar. Vrijwilligers Henk en Nel arriveren en even later arriveert de ambulance op de Amsterdam Marina met daarin Jan en Trudy.
De deuren gaan open en er volgt een warm welkom. Even later staat Jan aan boord van de Meander V en ook hij krijgt de ‘vaarwensboost’! Zwak als hij is, wil Jan graag van de brancard en proberen een transfer te maken naar onze rolstoel. Het kost hem een enorme hoeveelheid energie, maar wint! Even later staat Jan met een brede glimlach in de rolstoel op het podium achter de stuurstand. Hij geniet, en niet met mate!
Er komen verhalen los. Jan was kok van beroep en de keuken was zijn domein totdat hij ziek werd. Hij is samen met Trudy met de ambulancewens nog naar Lourdes geweest… Nu beseft hij dat het leven eindig is en hij heeft zich er bij neergelegd. Moedig aanvaard hij zijn lot, zonder klagen, zonder morren… respect!
We varen, verhalen, vertellen, delen, lachen en aanvaarden samen het leven zoals het ons gegevens is. Jan geniet van iedere seconde en dat neemt niemand hem meer af. Met grote ogen ziet hij de wereld aan hem voorbij schuiven en absorbeert Evert zijn verhalen over Pampus, ‘scheepskamelen’ en de historie van scheepswrakken bij Muiden. Hij ziet Amsterdam van een kant die weinigen kunnen ervaren en af en toe is Evert bang dan zijn ogen er uit rollen… Jan geniet, Jan vergeet, Jan leeft… zo lang het nog kan!
Vaarwel Jan
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Stichting Ambulance Wens Nederland voor de wens en het vervoer
KNZ&RV voor de gastvrijheid
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Vaarvrijwilligers Henk en Nel voor hun inzet
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Jan: † 21-4-2018
