Vaarwens 564 op 30-5-2018
Samen leven, samen lijden en samen genieten..
Dochter Regina krijgt een tip over Stichting Vaarwens van de maatschappelijk werkster en na een kleine verkenning op de website besluit ze haar beide lieve ouders aan te melden voor een vaarwens. Er is wel wat haast bij want moeder Loes gaat toch zienderogen achteruit! Al snel is de vaarwens door Inge ingepland en de vrijwilligsters zijn geregeld.
Na een nacht met zwaar (on)weer, maken we een frisse start. Het schip ligt - gewassen door de regen - klaar en er hangt een geheimzinnige mistnevel over het water. De zon probeert het weg te branden en de wind laat het vandaag eens volledig afweten. De familie komt na een flinke file rit aan uit Breda, maar heeft er zin in. Een warm welkom door Evert, Mary en Marijke en even later zit iedereen gezellig bijeen aan de koffie. De trossen gaan los, varen, vertellen, beleven, delen en genieten… en dat alles onder een prachtige temperatuur en perfecte weersomstandigheden. Loes wil eigenlijk wel buiten zijn bij de (klein) kinderen, maar ze zegt; ”Ik wil toch graag bij Evert blijven en zijn verhalen aanhoren. Hij vertelt zo leuk en ik geniet er van!”
In Volendam lunchen we en raken in gesprek en het blijkt dat de dag eigenlijk een dubbele wens is. Het lieve echtpaar lucht het hart en hun waslijst met operaties, opnames, (chemo) therapieën en wat iets meer zij, houdt niet op. Beiden leven hun laatste tijden… Hoe sterk moet je zijn… hoe sterk kun je zijn… Het lieve koppel klaagt niet, maar draagt en wil zich eigenlijk niets meer laten ontzeggen. Ze hebben al zoveel ingeleverd en de hun geliefde camper moeten verkopen... Wat rest is genieten van elkaar en wat hen geboden wordt, zo ook deze vaardag.
We gaan naar de vuurtoren en Thijs en Liliane ontvangen ons zoals altijd zeer gastvrij. Loes krijgt - ondanks het inmiddels benauwde warme weer – de ‘vaarwensboost’ en wil hoe dan ook de terp betreden. Hijgend en puffend klimt ze van de Meander V en scharrelt behoedzaam arm in arm met de vrijwilligers naar een schaduwplekje aan de voet van de toren. Haar man is ook mee en wil graag mee naar boven. Helaas komt hij niet verder dan de eerste etage, waar hij geniet van Thijs zijn prachtige machinekamer. Hij besluit terug te keren en houdt Loes beneden gezelschap, terwijl de rest zich laaft aan de unieke toren. Nog even pootje baden en dan weer op huis aan…
Met ruim 150 foto’s van de dag op een usb stick maakt de familie zich op om huiswaarts te keren. Loes zit als eerste in de auto en terwijl Evert haar een liefdevol afscheid knuffelt, breekt de dappere vrouw en er loopt een traan over haar wangen. “Wat heb je ons een mooie dag gegeven Evert. Hier kunnen we nog een tijdje op teren!”
Vaarwel lief echtpaar…
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
De Bakkers van Kees Gutter en Dirk Spronk voor de catering
Vaarvrijwilliger Mary en Marijke voor hun inzet
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en voor de foto’s
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Loes: † 29-7-2018
Een lief berichtje van dochter Regina:
Ook Lorenzo schreef een lief bericht:
In de herfst van een werkzaam leven wil de mens graag genieten van een welverdiende onbezorgde oude dag en samen oud worden. Lekker een oude dag vakantie houden met een open eind. Trekken met een camper en genieten van de welverdiende rust… Loes en haar echtgenote hebben er heel even van mogen proeven, maar dan slaat het noodlot toe. Beiden worden ziek, en de lijst met diagnoses en aandoeningen groeit steeds verder. Nu is het voor beiden op en ze wachten geduldig op wat er nog gaat komen…
Dochter Regina krijgt een tip over Stichting Vaarwens van de maatschappelijk werkster en na een kleine verkenning op de website besluit ze haar beide lieve ouders aan te melden voor een vaarwens. Er is wel wat haast bij want moeder Loes gaat toch zienderogen achteruit! Al snel is de vaarwens door Inge ingepland en de vrijwilligsters zijn geregeld.
Na een nacht met zwaar (on)weer, maken we een frisse start. Het schip ligt - gewassen door de regen - klaar en er hangt een geheimzinnige mistnevel over het water. De zon probeert het weg te branden en de wind laat het vandaag eens volledig afweten. De familie komt na een flinke file rit aan uit Breda, maar heeft er zin in. Een warm welkom door Evert, Mary en Marijke en even later zit iedereen gezellig bijeen aan de koffie. De trossen gaan los, varen, vertellen, beleven, delen en genieten… en dat alles onder een prachtige temperatuur en perfecte weersomstandigheden. Loes wil eigenlijk wel buiten zijn bij de (klein) kinderen, maar ze zegt; ”Ik wil toch graag bij Evert blijven en zijn verhalen aanhoren. Hij vertelt zo leuk en ik geniet er van!”
In Volendam lunchen we en raken in gesprek en het blijkt dat de dag eigenlijk een dubbele wens is. Het lieve echtpaar lucht het hart en hun waslijst met operaties, opnames, (chemo) therapieën en wat iets meer zij, houdt niet op. Beiden leven hun laatste tijden… Hoe sterk moet je zijn… hoe sterk kun je zijn… Het lieve koppel klaagt niet, maar draagt en wil zich eigenlijk niets meer laten ontzeggen. Ze hebben al zoveel ingeleverd en de hun geliefde camper moeten verkopen... Wat rest is genieten van elkaar en wat hen geboden wordt, zo ook deze vaardag.
We gaan naar de vuurtoren en Thijs en Liliane ontvangen ons zoals altijd zeer gastvrij. Loes krijgt - ondanks het inmiddels benauwde warme weer – de ‘vaarwensboost’ en wil hoe dan ook de terp betreden. Hijgend en puffend klimt ze van de Meander V en scharrelt behoedzaam arm in arm met de vrijwilligers naar een schaduwplekje aan de voet van de toren. Haar man is ook mee en wil graag mee naar boven. Helaas komt hij niet verder dan de eerste etage, waar hij geniet van Thijs zijn prachtige machinekamer. Hij besluit terug te keren en houdt Loes beneden gezelschap, terwijl de rest zich laaft aan de unieke toren. Nog even pootje baden en dan weer op huis aan…
Met ruim 150 foto’s van de dag op een usb stick maakt de familie zich op om huiswaarts te keren. Loes zit als eerste in de auto en terwijl Evert haar een liefdevol afscheid knuffelt, breekt de dappere vrouw en er loopt een traan over haar wangen. “Wat heb je ons een mooie dag gegeven Evert. Hier kunnen we nog een tijdje op teren!”
Vaarwel lief echtpaar…
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Waterland Monnickendam voor het gratis faciliteren van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
De Bakkers van Kees Gutter en Dirk Spronk voor de catering
Vaarvrijwilliger Mary en Marijke voor hun inzet
Thijs en Liliane voor de gastvrijheid en voor de foto’s
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Loes: † 29-7-2018
Een lief berichtje van dochter Regina:
Evert en Inge, Mary en Marijke, super bedankt voor deze geweldige dag. Papa en mama hebben zo genoten en ook wij hebben even alle zorgen vergeten en puur kunnen genieten. Jullie zijn TOPPERS. Op de terugweg zijn er wat traantjes gevloeid, maar de verhalen van Evert geeft ze weer een lach op hun gezicht. Jullie zijn onbetaalbaar!
Ook Lorenzo schreef een lief bericht:
We hebben vandaag heerlijk genoten, het was en super dag die ons nog erg lang bij zal gaan blijven. Voor iedereen was het een mooie gelegenheid om nog een gezellige dag met opa en oma door te brengen. Wat hebben jullie een mooi initiatief om mensen nog een dagje blij te maken en alle zorgen te vergeten. Dat is jullie bij ons vandaag zeker gelukt. Nogmaals bedankt. Wat een toppers zijn jullie!
Groetjes Lorenzo Dudok
