Vaarwens 606 op 19-9-2018
Een verlaat verjaarscadeautje…
-
-
Onze gaste vierde 4 dagen geleden haar 78ste verjaardag en ze wilde graag op die dag varen. Helaas ging het niet met de planning, maar vandaag deden we het nog een keer dunnetjes over. Gré is uitbehandeld, want ze is getroffen door een zeldzame onbeheersbare kanker, die deze lieve vrouw heeft gevonden. Ze kan het soms nog niet helemaal bevatten wat haar is overkomen, maar ze gaat de strijd echter met opgeheven hoofd aan, terwijl ze weet dat ze binnen afzienbare tijd zal verliezen. Toch viert ze het leven en zo ook haar verjaardag en ze wil graag nog een keertje varen. Lizet werkt op de palliatieve afdeling en gezamenlijk vullen ze het intakeformulier in, waarop Inge direct reageert. Vandaag gaan we het water al op…
-
Het waait nog steeds straf maar de temperaturen zijn goed als Gré met haar twee kinderen, kleindochter en Lizet is gearriveerd en er volgt een hartelijk welkom. Gré wordt comfortabel op de bank bij de stuurstand neergevlijd en dan is er koffie. We kletsen en delen samen en het blijkt dat Gré haar man in de scheepsbouw zat, dat ze verbonden waren met het water en dat de nautiek een belangrijke plaats in beider leven innam. Ze verloor haar geliefde echter al enkele jaren geleden!
-
Na de koffie gaan de trossen los en er is veel te zien. Het water levert ons schitterende panorama’s en de wind maakt er een prachtig schouwspel van. We scharrelen naar Volendam en alles is een feest van herkenning voor Gré. Daar genieten we in een stralend zonnetje op het achterdek van de heerlijk lunch die vrijwilligsters Mary en Iris klaar hebben gemaakt. Gré wil nog graag even de dijk op en gezamenlijk gaat het gezelschap Volendam verkennen. Als we weer gaan varen, liggen er schuimsporen op het water en vertonen de golven witte kopjes ten teken dat de wind weer flink is aangetrokken. “We gaan nog even naar Het Paard, de vuurtoren!” roept Evert en even later zit de Meander V weer op open water met haar kostbare lading.
-
Op weg naar de vuurtoren treffen we een paar durfals aan met een open zeilbootje en platliggende mast. Het kleine buitenboordmotortje draait op volle kracht en ze krijgen bij deze windkracht 7 bakken water over. Evert is bezorgd en moppert op de onverantwoordelijke idioten, die aangeven het hele Markermeer te willen oversteken om richting Almere te varen. Zelfs de grote Meander V danst nu en dit is gekkenwerk. De mannen wuiven echter iedere hulp af en zeggen het prima te redden! Wij varen naar de toren maar onze vrienden zijn niet thuis. Toch heeft Gré de vuurtoren even van dichtbij kunnen zien en nadat Evert nogmaals naar het zeilbootje is gevaren om zich te vergewissen dat ze echt geen assistentie nodig hebben, keren we huiswaarts en slingeren tevreden terug naar Monnickendam. Daar nemen we met een traan afscheid van onze sterke gaste en haar naasten, op weg naar onzekere tijden met de vraag ‘hoe lang heb ik nog?’ We wensen Gré veel kracht toe de familie veel sterkte in deze zware tijden…
-
Vaarwel lieve Gre
Auteur Vaarwens
-
Met dank aan:
Jachthaven Waterland voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Bakkerij Kees Gutter en Keurslager Dirk Spronk voor de gesponsorde catering
Vaarvrijwilligers Mary en Iris voor de inzet
