Als je zelf vrijwilliger geweest bent bij de Stichting Ambulance Wens en je weet hoe de gasten hebben genoten van een (vaar) wens waarbij je zelf begeleider bent geweest, dan is de keuze niet moeilijk om te beslissen wat je nog graag zou willen als het jouw beurt is… Ger is zo onfortuinlijk en leeft nu zelf zijn laatste dagen. Moedig dient hij het intakeformulier in om deze ronde zelf op de brancard te moeten gaan liggen en vandaag beet hij voor Vaarwens de spits van het seizoen af!

-

Na een paar weken zomerweer in februari, is het vandaag bewolkt. Eigenlijk is het vandaag maartweer, want een karige temperatuur en grauwe luchten begeleiden de ambulance, die Ger na een flinke rit vanuit het plaatsje Winsen naar Amsterdam brengt. Aangekomen op de Amsterdam Marina, ligt de Meander V er fonkelend bij, want onze sponsor Ricardo van Keep Shining heeft gisteren het schip na de winter helemaal gewassen. Wat een topper!

-

De deuren van de ambulance gaan open en daar ligt Ger. Hij is sterk vermagerd en heeft een paar jassen uit gedaan in zijn strijd tegen de ziekte. Het is een warm weerzien met Evert, want het is al enkele jaren geleden dat hij zelf als vrijwilliger met een patiënt een vaardag met ons maakte vanuit Monnickendam.

We gaan aan boord en de routine zit er zo weer in. Behendig wordt de brancard in de stuurhut achter het raam neergezet en zij echtgenote en twee lieve dochters verzorgen hem liefdevol. Na de koffie gaan de trossen los en we varen ons rondje door Amsterdam en over het Markermeer.

“Mooi,” zegt Ger, “het tochtje over de Gouwzee heb ik al gemaakt, dit is erg leuk!”

Evert vertelt honderduit en heeft een enthousiast luisterend oor. Vrijwilligsters Pam en Winnie zorgen, keuvelen met de gasten, maken foto’s en helpen aan dek. Er is harmonie aan boord en Ger voelt zich thuis.

-

Er wordt een heerlijke lunch geserveerd door Pam en Winnie, maar Ger kan helaas niet meer meedoen. De onbeheersbare celdeling heeft zich gevestigd in zijn slokdarm en zelfs drinken kost hem de grootste moeite!

Een wreed lot! Na de lunch bij het Muiderslot, varen we weer terug naar de plaats van vertrek en langzaam zien we Ger inzakken. Hij is moegestreden, hij is uitgeput door de sluipmoordenaar, zijn energie is verdampt… Na enkele minuten is hij in dromenland, maar zodra de motoren van toerental veranderen, staan de grote ogen weer wagenwijd open. Ger wil eigenlijk niets van zijn dag missen!

-

We meren weer aan en verzamelen de foto’s van de dag. Ger gaat weer op de brancardlift naar beneden en staat even later met zijn naasten bij het schip om nog éénmaal een foto te maken met de Meander V op de achtergrond. We nemen met natte ogen afscheid van Ger en zijn naasten en lopen terug naar het schip.

“Het moet even weer wennen!” zegt Evert tegen Pam als ze weer aan boord stappen. “Die dappere Ger beet vandaag de spits voor me van het vaarseizoen af… We weten direct weer waarvoor we het doen!”

Vaarwel Ger

Auteur Vaarwens.

Ger: † 3-3-2019

Met dank aan:

Jachthaven Groep / Amsterdam Marina voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Stichting Ambulancewens Nederland voor de wens, het vervoer en de verpleging

KNZ&RV voor de gastvrijheid

Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen

Vaarvrijwilligsters Pam en Winnie voor hun inzet

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...