Vaarwens 772 op 24-08-2020
Winderig en wolken, maar wel mooi!
-
Op je 66 jarige leeftijd het bericht krijgen dat je uitbehandeld bent, is een hard gelag, maar Anne laat het hoofd niet hangen. Ze doet wat ze kan en stapt nog steeds - hoewel sterk verzwakt – rond en brengt haar tijd door in haar (rol) stoel. Haar man loopt al bijna zijn hele leven op krukken en samen maken ze nog iets van de deze rare periode van het leven. Ze wordt getipt door haar nichtje, de vriendin van onze vaarvrijwilligsters, die als geen ander weet hoe heerlijk een vaardag aan boord van de Vaarwens is, dus wordt er een aanvraag ingevuld.
-
Inge slaat aan het organiseren, want het wordt een klein familieonderonsje. Met Anne in haar rolstoel gaan mee, haar man op krukken, haar tweelingzus, hun beider oude moeder van 92 jaar in de rolstoel en het nichtje. Inge is al vroeg aan boord om aspirant vaarvrijwilligster Lewi het schip te laten zien en uit te leggen wat een dag als gastdame inhoudt. Even later zijn ook dagschipper Henri (helemaal uit Kollum (Friesland) stuurman Coen en gastdame Rosanne aanwezig en snel gaat iedereen aan de slag om het schip klaar te maken voor twee rolstoelers. Inge maakt voor de grap de opmerking naar Lewi; “Als je wilt weten hoe zo’n dag gaat, kun je vandaag wel meegaan hoor, het is toch een Monnickendams onderonsje!” Lewi veert op en lacht enthousiast ja knikkend, dus Rosanne heeft vandaag assistentie.
-
De laatste buien trekken weg en de zon komt de wereld opvrolijken, alhoewel het stevig waait. Voor ons geen probleem, op deze grote vijver genaamd ‘Gouwzee’ kun je (bijna) altijd varen. Anne komt aan vanuit Amsterdam en dan komen alle handen uit de mouwen. Haar rolstoel wordt in elkaar gezet, onze rolstoel staat paraat voor oma en Anne haar man wordt opgevangen met zijn krukken. Het is een warm weerzien en dan gaat het hele gezelschap gezellig keuvelend aan boord. Daar pruttelt de koffiepot en er is een welkomstwoordje van de bemanning.
-
De trossen gaan los en we zetten koers naar open water. Er heerst een ontspannen sfeer aan boord en iedereen geniet van het weidse water met Hollandse luchten en witte kammen op de golven. Voor Anne lijkt het heel even of alles heel gewoon is en heel even vergeet ze haar voorland… We gaan voor anker in de luwte bij de vuurtoren van Marken en genieten van een heerlijke lunch en daarna gaat het anker weer op. Anne en haar man gaan beurtelings aan het roer en ze genieten zichtbaar van de ‘stuurmansrol’. Nog even een rondje door de haven van Volendam en dan is de dag alweer voorbij…
-
We maken nog een groepsfoto op de steiger als herinnering aan een geweldige dag, al was het winderig met wolken, maar wel mooi!
In afwachting van het verslag van de opvarenden…
-
Vaarwel dappere Anne
Auteur Vaarwens.
-
Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens
Dagschipper Henri, stuurman Coen en vaarvrijwilligsters Rosanne en Lewi voor hun inzet
Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
-
Op je 66 jarige leeftijd het bericht krijgen dat je uitbehandeld bent, is een hard gelag, maar Anne laat het hoofd niet hangen. Ze doet wat ze kan en stapt nog steeds - hoewel sterk verzwakt – rond en brengt haar tijd door in haar (rol) stoel. Haar man loopt al bijna zijn hele leven op krukken en samen maken ze nog iets van de deze rare periode van het leven. Ze wordt getipt door haar nichtje, de vriendin van onze vaarvrijwilligsters, die als geen ander weet hoe heerlijk een vaardag aan boord van de Vaarwens is, dus wordt er een aanvraag ingevuld.
-
Inge slaat aan het organiseren, want het wordt een klein familieonderonsje. Met Anne in haar rolstoel gaan mee, haar man op krukken, haar tweelingzus, hun beider oude moeder van 92 jaar in de rolstoel en het nichtje. Inge is al vroeg aan boord om aspirant vaarvrijwilligster Lewi het schip te laten zien en uit te leggen wat een dag als gastdame inhoudt. Even later zijn ook dagschipper Henri (helemaal uit Kollum (Friesland) stuurman Coen en gastdame Rosanne aanwezig en snel gaat iedereen aan de slag om het schip klaar te maken voor twee rolstoelers. Inge maakt voor de grap de opmerking naar Lewi; “Als je wilt weten hoe zo’n dag gaat, kun je vandaag wel meegaan hoor, het is toch een Monnickendams onderonsje!” Lewi veert op en lacht enthousiast ja knikkend, dus Rosanne heeft vandaag assistentie.
-
De laatste buien trekken weg en de zon komt de wereld opvrolijken, alhoewel het stevig waait. Voor ons geen probleem, op deze grote vijver genaamd ‘Gouwzee’ kun je (bijna) altijd varen. Anne komt aan vanuit Amsterdam en dan komen alle handen uit de mouwen. Haar rolstoel wordt in elkaar gezet, onze rolstoel staat paraat voor oma en Anne haar man wordt opgevangen met zijn krukken. Het is een warm weerzien en dan gaat het hele gezelschap gezellig keuvelend aan boord. Daar pruttelt de koffiepot en er is een welkomstwoordje van de bemanning.
-
De trossen gaan los en we zetten koers naar open water. Er heerst een ontspannen sfeer aan boord en iedereen geniet van het weidse water met Hollandse luchten en witte kammen op de golven. Voor Anne lijkt het heel even of alles heel gewoon is en heel even vergeet ze haar voorland… We gaan voor anker in de luwte bij de vuurtoren van Marken en genieten van een heerlijke lunch en daarna gaat het anker weer op. Anne en haar man gaan beurtelings aan het roer en ze genieten zichtbaar van de ‘stuurmansrol’. Nog even een rondje door de haven van Volendam en dan is de dag alweer voorbij…
-
We maken nog een groepsfoto op de steiger als herinnering aan een geweldige dag, al was het winderig met wolken, maar wel mooi!
In afwachting van het verslag van de opvarenden…
-
Vaarwel dappere Anne
Auteur Vaarwens.
-
Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens
Dagschipper Henri, stuurman Coen en vaarvrijwilligsters Rosanne en Lewi voor hun inzet
Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
