Vaarwens 774 op 27-08-2020
De storm is nog niet voorbij!
-
Nog ruim voor je 70ste denk je lekker te gaan genieten van een ‘rustige oude dag’, maar dan komt de mokerslag dat de cellen in je bloed ontsporen. Wat volgt is een zware storm van emoties en rusteloosheid. Alhoewel de medici ver zijn in het weer tot orde brengen van deze weeffout van moeder natuur, blijkt er voor Alex geen vechten tegen. Chemo na chemo en vele ziekhuisbezoeken later, komt het bericht dat ze de handdoek in de ring gooien en je wordt opgegeven.
-
Alex, Wilma en de klenkinderen besluiten nog herinneringen te gaan maken en leuke dingen te doen zo lang het kan. Varen is daar één van en ze googelen op het internet, waar ze Stichting Vaarwens vinden en vullen een aanvraagformulier in. Inge gaat bellen en plannen en vandaag gaat Alex met zijn naasten een dag mee met de Vaarwens, want nu kan het nog. In september wakkert de storm weer aan, want dan gaat de dappere vaargast het chemotraject weer in om nog enige levensverlenging te krijgen…
-
Gisteren woei de stront van de dijk en hingen de uiers dwars onder de koeien, waardoor we voor het eerst sinds tijden een wens moesten cancelen en verzetten. Vandaag is de storm vertrokken en het is nagenoeg windstil. Ook het zonnetje doet haar best en de temperatuur is perfect. Al vroeg vertrekt het gezelschap vanuit Zuid Beijerland richting Monnickendam. Daar zijn dagschipper René en gastdame Monique al druk in de weer om het schip op de dag voor te bereiden…
-
Alex komt aan in Monnickendam en komt moeizaam uit de auto. Hij heeft al veel ingeleverd en energie gespaard voor vandaag. René staat met de rolstoel klaar, maar Alex wil even stappen… iedereen gaat aan boord en daar pruttelt de koffiepot. Er wordt een vaarplan gemaakt en dan gaan de trossen los. Voor onze vrijwilligers is het een bekend rondje, maar voor de gasten is alles nieuw. Marken, Volendam, Vuurtoren, scheepjes, water, weidsheid, rust… Het water werkt ontspannend, afleidend, kalmerend en de stormen zijn in geen velden of wegen te bekennen! Alex vergeet even wat gaat komen en laaft zich – evenals zijn naasten – aan alles wat er voorbij komt.
-
De (klein)kinderen vermaken zich opperbest met kleuren, sturen en genieten van het schip en het varen. Aan het eind van de dag merken we dat de opgespaarde energievoorraad is opgebruikt en Alex dut even uiterst relaxed in, in een luie stoel. De dag vliegt voorbij en in de loop van de middag meren we weer aan op onze ligplaats. Er wordt afscheid genomen en dat valt zwaar. Met het terugkomen, is ook de werkelijkheid weer terug en Alex bereidt zich voor op de volgende storm…
-
Vaarwel dappere Alex
Auteur Vaarwens.
-
Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens
Dagschipper René en gastdame Monique voor hun inzet
Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken
Haven Volendam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Thijs voor de mooie foto’s
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
-
