Vaarwens 790 op 22-09-2020
Een scheepselektricien aan boord!
-
ALS je na een werkzaam leven ALS scheepselektricien in je 76ste levensjaar geveld wordt door de ALS en je armen stoppen ermee, dan kijk je terug op een mooi leven en wat je nog wél kon. Theo kan nu weinig anders dan terugkijken en is volledig hulpbehoevend. Eten gaat veelal door een slangetje en de lucht moet continue via de beademing in zijn longen gepompt worden. Theo ondergaat het gelaten en heeft nog één wens, die kenbaar gemaakt werd in het intakeformulier dat zijn dochter invulde…
-
"Mijn vader kan niet veel meer. Hij zit eigenlijk alleen nog maar op de stoel of ligt in bed. Zelfstandig eten lukt niet meer. Hij kan zijn handen amper nog gebruiken. Omdat hij zijn leven lang gek is geweest op het water (zijn vader was schipper en zelf heeft hij in de scheepvaart gewerkt), gun ik hem dit uitje. De laatste mogelijkheid voor hem om er nog "uit" te kunnen is met stichting vaarwens!.”
-
De dag wordt ingepland en Theo wordt door de SAW met de ambulance opgehaald uit Leeuwarden. Zodra hij na een flinke rit aankomt in Monnickendam, wil hij van de brancard. De grote wagen met beademingsapparatuur wuift hij weg want Theo krijgt de ‘Vaarwensboost!” Op de Vaarwens zijn twee rolstoelen en gelukkig maar, want Theo zijn vriendin Ali is ook mee en zij stapt ook al niet zo dapper meer. Beiden worden even later in de rolstoel aan boord gereden, gevolgd door Theo’s dochter Sonja en haar vriendin Elma. Er is koffie, koek en een welkomstpraatje van dagschipper Peter. Daarna gaan de trossen los!
-
Het water ruist, de motor snort, de zon schijnt uitbundig en het is maar liefst ruim 22 graden in eind september. Volendam, Edam, sluizen, schutten, lunchen en vertellen over zijn vak… Theo heeft vandaag lucht voor tien en we krijgen prachtige anekdotes te horen. Hij werd als elektricien uitgeleend aan scheepswerven door het hele land en hij wist te vertellen dat hij ooit aan het megajacht van Donald Trump gewerkt heeft. Daarbij wist hij als één van de weinigen dat er in Trump zijn hut een grote spiegel hing met lampjes eromheen. Achter de spiegel zat een kluis, gevuld met juwelen en wapens… geweldig!
-
De dag vliegt voorbij en is eigenlijk veel te kort. De werkelijkheid keert terug op het moment dat hij verzwakt en moe weer op de brancard wordt gelegd en samen met zijn levensader ‘de beademing’ weer in de ambulance wordt gezet. Na een hartelijk afscheid, zucht de bemanning ALS de ambulance het terrein weer af rijdt! Weer iemand gelukkig gemaakt met prachtige herinneringen! Hier doen we het voor!
-
Vaarwel dappere TheoAuteur Vaarwens.
-
Jachthaven Waterland voor de gratis ligplaats van de Vaarwens
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging.
Dagschipper Peter, stuurman Wouter en gastdame Esther voor hun inzet
Bakkerij Kees Gutter voor de broodjes en de koeken
Haven en Zeesluis Edam voor de gastvrijheid en de vlotte schutting
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
-
In afwachting van het verslag van de opvarenden…
