Vaarwens 821 op 03-03-2021

…en het werd steeds helderder!

Bij de SAW komt een intake binnen en op het formulier staat bij de omschrijving van de wens vermeld: “Ze hebben elkaar ontmoet op de pleziervaart op de Rijn aan boord van de boot waar haar man Peter al werkte. Yvonne ging daar ook werken en ze zou - uit haar verhalen op te maken - dolgraag nog éénmaal een bootreis willen meemaken maar dan als passagiere…”

Yvonne (geb1954) krijgt onlangs te horen dat ze is uitbehandeld want de medici kunnen niets meer voor haar doen dan pijnstilling toedienen. De toekomst is mistig en onduidelijk en wat blijft, zijn herinneringen maken. Uit gesprekken met haar naasten blijkt dat ze erg graag nog een keer het water op zou willen. Al vanaf het allereerste uur werken de Stichting Ambulance Wens en Stichting Vaarwens samen, dus de link is snel gelegd. Yvonne gaat een dagje met de Vaarwens mee!

Het is koud en mistig in Amsterdam als dagschipper Yoni en vrijwilligster Ellie op de Vaarwens komen. Snel wordt de boel klaar gezet en de kuipverwarming gaat aan. Even later geurt de koffie en wordt het behaaglijk aan boord. De ambulance doemt op uit de mist en dan rolt de brancard met Yvonne over de kade, waarna ze snel aan boord wordt gereden. Yoni en Ellie ontvangen haar en haar naasten hartelijke en er volgt een gezellig welkom met koffie, koek en een kletspraatje. Vanwege het slechte zicht wordt er een aangepast vaarplan gemaakt waarin iedereen zich kan vinden en dan gaan de trossen los…

Terwijl de Vaarwens haar eerste mijltjes maakt, klaart het langzaam op en voor Yvonne wordt het steeds helderder, ze vaart weer! Genietend ligt ze met haar mobieltje foto’s vanaf de brancard te maken en ze vergeet haar voorland. Ook haar man Peter geniet van de prachtige jachten bij Royal Huisman, waar schipper Yoni vlak langs vaart. Dan volgt er een bijzonder ontmoeting, want uit de nevel doemt een groot zwart gevaarte op. Een enorm vrachtschip, dat wordt beloodst door collega loods van Yoni - en ook vrijwilliger bij Vaarwens – Wouter. Er worden over en weer foto’s verzonden en zo voor Yvonne en Peter herinneringen gemaakt!

Langzaam klaart het op en het wordt helder. We meren achter het Centraal Station van Amsterdam aan om van de lunch te genieten die Ellie heeft voorbereid en Yvonne voelt dat ze kracht genoeg krijgt om van de brancard te gaan om aan tafel te lunchen. Dan gaan we weer varen en Yoni duikt het zijkanaal K in, waar iedereen geniet van het pittoreske stukje Amsterdam. Yvonne krijgt de vaarwensboost en wil eigenlijk wel de stuurhut in. Eenmaal binnen vraagt Yoni of ze nog een keertje aan het roer wil, waarop Yvonne helemaal opveert. Even later draait ze als ervaren schipperse aan het stuurwiel en vaart nog één keer door Amsterdam in volle helderheid…

De haven komt in zicht en we nemen het onverbiddelijke afscheid. Yvonne wordt weer van boord gereden, waarna ze tevreden de ambulance weer in gaat, op weg naar ‘haar eeuwige thuishaven…’

Vaarwel lieve Yvonne

Auteur Vaarwens.

-
Met dank aan:

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Dagschipper Yoni en gastdame/stuurvrouw Ellie voor hun inzet

Discovery Kraanspoor voor de parkeergelegenheid

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

-

Een lief verslag van Yvonne en Peter:

Op 3 maart ging mijn wens in vervulling,”VAREN”.

Om 08.30 werd ik thuis op gehaald door een ambulance van ambulancewens.nl en de vrijwilligers Mirjam en Peter. Zij brachten mij (met mijn man)naar Amsterdam alwaar het schip Vaarwens met vrijwilligers Yoni en Ellie al lag te wachten. Doordat het mistig was werd besloten om de havens rond te varen. Aan boord werd er veel verteld over het hoe en wat er allemaal te zien was. De catering van Ellie was geweldig. We kwamen niets te kort. Na de goede lunch mocht ik een stuk varen Ik vond het GEWELDIG,dit zal me altijd bijblijven. Om 15.00 waren we weer bij de aanleg plaats en na een bedankt woordje en een klein “bedankt cadeautje” voor de vrijwilligers gingen we weer met de ambulance naar huis toe. Om 16.30 waren we weer thuis alwaar ik moe maar vol met herinneringen op de bank in slaap viel.
BEDANKT voor deze geweldige dag.
Yvonne en Peter.