Vaarwens 844 op 09-05-2021

Moederdag aan boord…

De MS Vaarwens maakte afgelopen vrijdag een rondje door de Zaanstreek en werd in de Wilhelminasluis opgemerkt door een passerende mevrouw. Ze begreep het vaardoel van het schip en ze kende de stichting verder niet, maar thuis heeft ze haar man liggen in zijn laatste dagen. Willem (geb. 1941) ligt vlakbij in bed te wachten op wat gaat komen, want hij is gevonden door de celdelingsziekte die zijn zaadjes overal in zijn lichaam heeft geplant. Thuisgekomen gaat Christien googelen en ze overlegt met Willem. Hij zou dolgraag nog één keertje de sluis van Zaandam zien en over de Zaan varen voordat… Ze belt met Inge en overlegt over hoe snel het nog kan, want de ziekte raast voort in zijn verzwakte lichaam. De volgende week staat al helemaal volgepland en alleen deze Moederdag zondag is nog vrij… Wetende hoe snel het kan gaan, besluiten Inge en Christien samen deze zondag dan maar te pakken als een ‘last minute booking’!

We zijn eindelijk verlost van de wekenlang aanhoudende koude noordelijke wind en de weerprofeten beloven ineens temperaturen van over de 25 graden met een zuidelijke aanvoer van warme lucht! Dan kunnen we er op wachten dat de lucht onstabiel wordt en dat is het ook. Rond te tijd dat de ambulance met Willem en zijn naasten na een kort ritje op de haven zullen aankomen, trekt er een heel nest met onweersbuien over onze regio. Dagschipper Frouk en boots Harrie bereiden alles voor op de vaart en dan arriveert Willem, vergezeld door Christien en hun zoon Chris. Snel aan boord, want vergezeld van hemelvuur, tromgeroffel en hemelwater is het rennen om droog aan boord te komen. Er is koffie en koek en Frouk doet een welkomstbabbeltje. “Waar wil je heen Willem?” vraagt Frouk. De Zaankanter wil nog steeds graag de Zaan op en afscheid nemen van zijn roots…

De motor begint te grommen en de trossen gaan los. Gelijk duiken we stuurboord uit het IJ op richting Zaandam. Willem geniet van wat er allemaal aan hem voorbij schuift, dat zo vlakbij in ‘zijn achtertuin’ ligt en hij vergeet heel even zijn ziek zijn! We schutten in de Wilhelminasluis, waar Christien ons afgelopen vrijdag zag liggen en nooit had kunnen bevroeden dat ze nu zelf aan boord zou zijn met haar gezin…

We varen verder de Zaan op en vanaf het water lijkt alles anders, zo dicht bij huis en toch zo wonderschoon.

Frouk zoekt een plekje om aan te meren voor de lunch en Harrie serveert heerlijke broodjes. De temperatuur is heerlijk en het is weer droog geworden. De kleinkinderen Jelle en Sophie komen nog aanwaaien om opa en oma een knuffel te geven. Een perfecte laatste Moederdag aan boord van de Vaarwens…

We kletsen, keuvelen en genieten van het intieme samenzijn aan boord, waarna we weer los gaan. Het is gezellig op het water en Willem denkt aan het feit dat hij deze mooie aarde moet gaan verlaten, maar toch weet hij te genieten van het moment. Bij de ‘Vissershop’ staat hun andere zoon op de kant te zwaaien en geeft een virtuele ‘Big Hug’ aan zijn ouders! “Dit pakken ze me niet meer af!” denkt Willem en na de schutting terug, zijn we mooi op tijd terug in de haven. Willem heeft de ‘vaarwensboost’ en wil nu nog graag voor de TV, om als sluitstuk van de dag de race van Max Verstappen te kijken…

Vaarwel Willem

Auteur Vaarwens.

Willem: † 20-05-2021

Met dank aan:

Dagschipper Frouk en boots Harrie voor hun inzet

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Discovery Nederland voor de parkeergelegenheid

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

Sluis en bruggen in de Zaan voor de uiterst vlotte bediening

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

-
Het verslag van de opvarenden:

Op vrijdag 07-05-2021 wandel ik met mijn vriendin over de sluis van Zaandam en zien het schip vaarwens liggen. Had ik nooit van gehoord en ging googelen. Daarna ging het balletje wel heel snel rollen.
Stichting Vaarwens regelde het vervoer met ambulancewens. Zondag, moederdag, 09-05-2021 werd Willem opgehaald met de ambulancewens door Ed, chauffeur en Suzanne, verpleegster. Mijn jongste zoon Chris en ik mochten meerijden. Onderweg een onweersbui, maar toen we bij de Marinehaven in Amsterdam Noord aankwamen was het droog. Aan boord werden we héél hartelijk verwelkomt door schipper Frouk en boots Harrie. Koffie en thee met koek werd geserveerd. De motor draait en als de trossen los zijn varen we weg.
Door de nieuwe sluis van Zaandam, die wou Willem graag zien. En verder door de Zaan richting Zaanse Schans. Onderweg zwaaiden Hanneke, vrouw van Chris, met onze kleinkinderen Melle van 8 en Sofie 6 jaar. Zij fietsten snel naar de Zaanse Schans, waar wij aanmeerden voor een lunchpauze. Melle en Sofie mochten even aan boord om opa en oma een knuffel te geven. Hierna genoten we van de héérlijke lunch. Voor er een bui kwam maakte Harrie de trossen los en vaarden we terug door de sluis Zaandam. Bij Vissershop stond onze oudste zoon Ronald ons al toe te zwaaien en te filmen. Even later een onweersbui, mooi om te zien, verder hadden we veel zon tijdens het varen. Terug naar de Marinehaven in Amsterdam Noord nog even een bui afgewacht. Dan gaan we van boord. Met de ambulance terug naar de zorginstelling waar Willem ligt. Daar staat Ronald ons op te wachten. Dan moeten ze snel naar binnen, zegt Willem, want de formule 1 begint zo. Samen met Ronald kijkt hij naar de start, maar valt dan in slaap. Ronald maakte hem wakker voor de finish. Willem werd heel goed verzorgd, hij had genoten van de vaartocht, net als Chris en ik. We hebben zo een fijne, onvergetelijke dag gehad. Een mooie herinnering voor ons. We bedanken de stichting Vaarwens en de stichting ambulancewens, die dit mogelijk hebben gemaakt. In bijzonder schipper Frouk en boots Harrie.
En Ed en Suzanne van de ambulancewens.
Met een warme groet van
Willem en Christien en Chris