Vaarwens 861 op 03-06-2021

Sterk…

Wims Wensvaart
Op 3 juni zijn we met alle broers en zussen gaan varen met de Stichting Wensvaart. Wim had een paar dagen nagedacht over mijn vraag wat hij nog graag zou willen doen in de beperkte tijd die de Ziekte hem liet en alle googelend op het “ Wijde Net “ was hij deze stichting tegenkomen. Varen met een bootje is voor ons allen een echo van het verleden.
In onze jeugd hebben we veel tijd op het water doorgebracht in diverse zeilbootjes en op diverse locaties. Wonend in Zuid-Limburg was het zoeken naar goed zeilwater . Elke zaterdag en zondag stond onze vader al vroeg voor het raam te speuren naar beweging van de bladeren hopend op een zuchtje wind. Ons bootje lag in een grindgat aan de Maas en het moest behoorlijk waaien wilde je in de luwte van de hoge dijken genoeg wind pakken om de stroming van de Maas te kunnen trotseren.Het was steeds weer de vraag wie zich opofferde om met Pa mee te gaan dobberen op de Maas.
Elke zomer zochten we het echte zeilwater op : Friesland of het Veerse Meer. Met een grote tent stonden we vlak aan het water en genoten van de schuine tochten van de zeilboot type Spanker, , met iemand gevaarlijk-ogend in de trapeze buitenboord en dan goede sier maken vlak bij de boot met zieken, ouderen of gehandicapten die er veelvuldig voeren. Ook Wim was dan in zijn element en vaak kwamen er ook nog vrienden aanwaaien en werd het een dolle boel; dat kon bij ons gelukkig allemaal.
Al deze herinneringen kwamen boven op 3 juni en werden door ons met elkaar gedeeld. De geest van Pa de Haas was bij ons, ook al zou hij het maar niets vinden dat wij op een motorboot gingen varen i.p.v. een zeiljacht.

We werden om 10.15 keurig opgewacht door kapitein Klaas en matroos An , die ook de inwendige mens zou verzorgen. Wim werd met een rolstoel , via de loopplank aan boord gereden en in een lekkere luie stoel geïnstalleerd. Ondanks de maatregelen was het toch gelukt om met zijn zessen te gaan varen: uiteindelijk kwamen we uit een gezin toch.
Het was een prachtige dag met een mild windje en veel zon en Bas had de oude zeilmuts van Pa gevonden en trok die tot over de oren van Wim, wat hem een brede lach ontlokte. Hij zag er goed uit en had er veel zin. An bracht koffie en lekkere koeken en toen werden de trossen losgegooid en voeren we richting stuurboord weg. Wim mocht kiezen waar hij heen wilde en hij koos voor de Zaanstreek. We verlieten de haven en voeren tussen grote dokken en zeeschepen hetgeen zeer imponerend was. Na een poosje vonden we op het voordek een geschikt plekje voor Wim en installeerden we ons in de kussens. Wind door de haren, op het water, de dag kon niet meer stuk. We voeren naar Zaanstad langs veel nieuwe flatgebouwen met mooie balkons en oude gebouwen zoals Verkade en de Zeepziederij met een grote Adelaar op dak. We genoten. We legden aan bij een “ oude “ molen, een replica van een molen die in 1942 werd ontmanteld voor zijn hout.We kregen een rondleiding door de houtzagerij, nadat we aan boord een heerlijke lunch met lekkere broodjes hadden gehad. De sfeer was ontspannen en Klaas en An waren dienstbaar aan ons geluk. Als eindpunt belandden we in Wormerveer bij een heerlijke ijssalon waar we citroenijs met basilicum en ricotta- ijs met vijg namen; heerlijk. Hierna keerden we om en voeren langzaam terug naar Amsterdam. We hadden prachtige diepgaande gesprekken over ons gezin van herkomst en hoe dingen zijn gelopen en door iedereen beleefd. Wim hield het geweldig vol hetgeen hem zelf ook leek te verbazen.Tegen half vier waren we terug bij de plek van afvaart en bedankten onze gastheer en- vrouw van harte voor hun goede zorgen en de geweldige dag. Het was een geweldige dag, een cadeautje met alle goede zorgen van Klaas en AN. Nogmaals bedankt.