Vaarwens 892 op 21-07-2021

-

Onze vaargast van vandaag is uitbehandeld, want de chemo’s slaan niet meer aan en dan weten we genoeg! Het lichaam van Eeuwit (geb. 1947) is geteisterd door de ‘woekerplant’ die overal wortel heeft geschoten, waardoor zijn leven binnenkort eindig is. Op het intakeformulier dat Eeuwit zijn dochter invulde staat; “Mijn vader heeft vele jaren op de binnenvaart gewerkt en varen is altijd een hobby en interesse van hem gebleven!” Uiteraard is dan een vaarwens bij uitstek de manier om samen met je naasten nog één keer afscheid te nemen van de ‘waterwereld’ en waar kan dat beter dan met de voormalige loodstender Meander V die in Waterland vaart…

-

In Monnickendam wordt de Meander V klaargemaakt door schipper/eigenaar Evert en boots Danny, terwijl in Amsterdam hetzelfde gebeurt op de MS Vaarwens want we hebben de agenda vol, waardoor ook het schip van Evert en Inge moet worden ingezet. De zon schijnt, de natuur heeft rust en het wordt een prachtige zomerdag als Eeuwit met de ambulance na een flink ritje vanuit Ouddorp op de haven van de Marina Monnickendam aankomt. Danny staat klaar met de rolstoel, want dat is iets comfortabeler rijden dan met de brancard over de hobbelige steigerplankjes. Er volgt een warm welkom en Evert lanceert de eerste grap, waarom smakelijk gelachen wordt. De stemming zit er nu al in…

-

Aan boord is verse pruttelkoffie en koek, waarbij Evert een welkomstwoordje doet op ‘Costa Del Achterdek’ in het zonnetje. Hij legt de vaarroute uit en dan gaan de trossen los. We scharrelen Monnickendam in, kiezen koers naar Marken en ‘havenhoppen’ zo richting Volendam. Eeuwit krijgt de vaarwensboost en is van de brancard geklommen. Hij zit inmiddels bij schipper Evert in de stuurhut, die de ene anekdote na de andere vertelt en Eeuwit geniet, maar niet met mate! Hij vertelt o.a. vuurtorenwachter te zijn geweest en op verschillende schepen te hebben gevaren, waarop Evert zegt; “Nou, laat dan je vaarkunsten maar zien!” en met twee stappen zit Eeuwit in de stuurstoel. Hij geniet vreselijk en zijn naasten zijn verbaast over de energie dat er nog in het uitgemergelde lichaam zit…

-

In Volendam maken we een rondje door de haven, waarna we op verzoek van Eeuwit lekker achter de Bukdijk het anker laten vallen. Daar genieten we in volledige rust van de natuur en van de voortreffelijke lunch, die Danny heeft voorbereid. Eeuwit eet mee als een dokwerker. De laatste tijd heeft hij geen vast voedsel meer binnen kunnen krijgen en het verbaast iedereen hoe smakelijk hij nu zit te eten! De vaarwensboost doet zijn werk…

-

Na de lunch wil Eeuwit weer naar boven om bij Evert te zitten. Met uiterste krachtsinspanning gaat hij op het liftje en wordt de stuurhut ingelift, waarna hij zich weer innestelt op de bank achter de stuurstand. Zijn vrouw fluistert; “Normaal slaapt hij na de middag heel lang, want ’s ochtends verschiet hij al zijn kruit, maar dit is verbazingwekkend!” Eeuwit houdt de ogen wijd open en maakt alles ten volle mee wat er om hem heen gebeurt. “Slapen kan altijd nog!” zegt hij zachtjes tegen Evert als die even bij hem komt zitten.

-

De vermoeidheid slaat toe en Eeuwit is door emoties overmand, waardoor we besluiten terug te keren naar de haven. Eeuwit gaat weer op de brancard, waarvan we allen dachten dat hij er vanwege zijn slechte conditie niet af zou komen, maar vandaag stond die de volle dag leeg op het achterdek, want Eeuwit had de vaarwensboost! We nemen met natte ogen afscheid van elkaar en zwaaien de topper uit, waarna we de Meander V weer ombouwen tot Evert en Inge hun ‘woonhuis…’

-

Vaarwel Eeuwit

Auteur Vaarwens.

-

dank aan:

Schipper Evert, boots Danny voor hun inzet

Marina Monnickendam voor de medewerking

Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch

Stichting Ambulance Wens voor het vervoer
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...

Een lief bericht van de naasten van Eeuwith: