Vaarwens 914 op 23-08-2021

De aanvragen voor vaarwensen stromen binnen en Inge en haar team moeten alle zeilen bijzetten om het ingepland te krijgen en zijn blij dat we zoveel mensen nog een mooie dag kunnen bezorgen. Zelfs gisteren was er een vaarwens en waren onze vrijwilligers actief, op een regenachtige zondag, om een mooie vaarwens te maken. Vandaag is het de beurt aan dagschipper René en ondergetekende en we zijn al op tijd op het schip om de Vaarwens gereed te maken voor weer een mooie vaardag, dat gelukkig mooiere weersvooruitzichten kent dan de afgelopen dagen. Ik vul de nodige voorraad nog snel aan en René verzorgt het standaard ochtend ritueel in een haven, namelijk het dek droogdweilen. Dat is geen overbodigheid na de natte dag van gisteren en de dauw van afgelopen nacht.

Prima op tijd arriveert de ambulance met onze gast Theo en zijn vrouw Walda, begeleid door de vrijwilligers Plonie en Jaap van SAW. Eerder dan verwacht dus snel wordt de koffie aangezet worden soesjes uit de koelkast gehaald en met het fototoestel in de aanslag verwelkomen we onze gasten. Op het schip wordt een mooi plekje uitgezocht voor Theo opdat hij alles wat vandaag het schip kan passeren goed kan bekijken. Nadat ook dochter Daniëlle en haar partner vanuit hun vakantieadres zijn gearriveerd kunnen de trossen los en varen we, naar de wens van Theo en Walda, richting Amsterdam en Oranjesluizen

Iedereen vergaapt zich aan alles wat aan ons voorbij glijdt. Het zijn niet alleen de gebouwen en de stad maar ook het drukke vaarverkeer op het Noordzeekanaal en het IJ. Theo geniet zichtbaar vanachter het raam op het achterdek. Deze maand augustus zou hij met pensioen zijn gegaan na een lange carrière bij defensie. Dochter Daniëlle vertelt, dat hij alles kan bouwen, maken en repareren wat zich voordoet en die vaardigheid heeft hij in zijn werkzame leven maximaal kunnen benutten.

 

Afgelopen januari - met het pensioen in zicht - werd de celdelingswoekeraar bij hem geconstateerd en werd alles 360 graden anders dan ze het zich hadden voorgesteld. Gelukkig klopten de voorspellingen van de artsen niet helemaal en heeft hij nog wel de tijd gekregen om het afscheid bij defensie te kunnen vieren en werd hij door de hogere leiding met versierselen geëerd.

Wij glijden na de vlotte schutting bij de Oranjesluizen de haven in Durgerdam binnen en genieten in alle stilte die daar heerst van een heerlijke lunch. Allengs is het tijd om weer de terugreis te aanvaarden. René geeft onderweg nog vaarles aan de gasten en dat wordt snel opgepikt. Geen wonder want het zit hen in het bloed, oma (de moeder van Theo) was ook schipper.

 

Nadat we nog een lus hebben gemaakt door zijkanaal K en ons vergaapt hebben aan de mooie woonschepen en café het Sluisje, laveren we behendig door het drukke vaarverkeer en de vele veerboten weer terug naar de thuishaven. Ditmaal met de partner van Daniëlle aan het roer die de aanwijzingen van René snel oppikt.

 

Na de groepsfoto’s op de steiger voor de Vaarwens nemen we afscheid van een dappere familie die zich de gepensioneerde fase anders hadden voorgesteld, maar vandaag volop hebben genoten van een vaartocht in de extra tijd die hen nog gegund is

Vaarwel dappere Theo

Auteur Vaarwens / boots Harrie

Met dank aan:

Dagschipper René en boots Harrie voor hun inzet

Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer

Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats

Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten

Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers

Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch

Jachthaven Durgerdam voor de gastvrijheid tijdens de lunch

Oranjesluizen voor de vlotte schutting

en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...