Vaarwens 961 op 10-01-2022
De horizon komt beduidend dichterbij…
Een prachtig verslag van dagschipper Frouk:
De steigers waren glad en licht bevroren toen ik vanmorgen vroeg aan boord kwam, maar aan boord was het heerlijk warm en al snel maakten we het schip klaar voor de eerste vaarwens van het jaar 2022. Het belooft een stralende dag “boven nul” te worden!
De Amsterdamse Wensambulance bracht onze gast en zijn dochter Petra. Dochter Carla kwam met eigen vervoer. Als verrassing stapte “onze eigen vrijwilliger Dick” als chauffeur uit de ambulance, geassisteerd door verpleegkundige Marga. Vandaag was het “de dag” voor Job.
Het werd een stralende dag met weinig wind.
De mooiste glans van het leven is er voor onze gast van vandaag wel af, want hij verblijft sinds een week in een hospice, waar hij en zijn dochters werden geattendeerd op de Stichting Vaarwens. Job heeft zelf veel gezeild en verschillende boten gehad. Geboren in 1934 in Amsterdam, maar later wonend in de ruime veenweide gebieden rond Amsterdam, begon Job in een kano, maar vond later zijn draai in de zeilboten, eerst van een meter of 8, maar later werd het een 33voeter. Het eens zo ruime IJsselmeer heeft hij zien inpolderen en verdeeld zien worden in het noordelijke IJsselmeer en het zuidelijke Markermeer. Vandaag de dag is Jobs horizon beduidend dichterbij.
Dat we – wegens een gesperde brug over de Zaan - niet naar de Zaanse Schans konden, was geen echte teleurstelling toen de mogelijkheid van een rondje Muiden en rond Pampus ter sprake kwam.
Na de koffie met super lekkere appel- en appelkruimeltaart (dank je wel lieve gasten!) ging de Vaarwens los.
Job, gezeten in de grote stuurstoel - voorin aan bakboord naast de schipper - keek zijn ogen uit naar de veranderde skyline van onze hoofdstad en hij wist ons van alles te vertellen over de vroegere bedrijvigheid rond het Amsterdamse IJ en verbaasde zich dat al die hoogbouw overeind bleef op onze zachte Hollandse bodem. Herkenningspunten als IJtunnel, Shell gebouw, Six haven en Oranjewerf merkte hij soepeltjes op.
Hij was vroeger bij de gymnastieksport en had daar ook zijn vrouw leren kennen. Dat soepele had hij nog, al was een sprongetje of zo, niet meer wat hij kon en wilde. Een vlotte schutting door de Oranje sluizen verwondering over Zeeburg (“ik ken dat alleen maar als weiland”). Na het IJ-vuur richting Muiden. De weidsheid van het Markermeer met opnieuw verbazing over de groei, nu van IJburg; “Dat was er in mijn tijd niet!”
Ellie presenteerde ons een heerlijke lunch in Muiden en toen we de terugweg aanvaardden nam Job weer prinsheerlijk plaats op de stuurstoel naast me, geflankeerd door zijn prinsessen. Hij genoot van oor tot oor. Dit had hij zich niet zo voor kunnen stellen, zo’n prachtige dag op zo’n prachtig schip (niet een rondvaartboot met andere mensen, maar de MS Vaarwens helemaal alleen voor hem, zijn dochters, de mensen van de wens ambulance en de bemanning! Nog even een rondje om Pampus (in de familie bekend van het sloeproeien) en dan terug naar het IJ-vuur, nog even een snufje Durgerdam, schutten in de Noorder sluis en dan de dag afsluiten met een toetje in zijkanaal K, oftewel het pittoreske Nieuwendam.
Toen de Vaarwens aanmeerde ging Job terug met een hoofd en rugzak vol nieuwe herinneringen. Hij had genoten samen met zijn dochters en was dankbaar dat dit bestond!
Vaarwel Job
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Ellie voor hun inzet
Wensenambulance Amsterdam voor het vervoer
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schutting
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lieve reactie de beide dochters:
Een prachtig verslag van dagschipper Frouk:
De steigers waren glad en licht bevroren toen ik vanmorgen vroeg aan boord kwam, maar aan boord was het heerlijk warm en al snel maakten we het schip klaar voor de eerste vaarwens van het jaar 2022. Het belooft een stralende dag “boven nul” te worden!
De Amsterdamse Wensambulance bracht onze gast en zijn dochter Petra. Dochter Carla kwam met eigen vervoer. Als verrassing stapte “onze eigen vrijwilliger Dick” als chauffeur uit de ambulance, geassisteerd door verpleegkundige Marga. Vandaag was het “de dag” voor Job.
Het werd een stralende dag met weinig wind.
De mooiste glans van het leven is er voor onze gast van vandaag wel af, want hij verblijft sinds een week in een hospice, waar hij en zijn dochters werden geattendeerd op de Stichting Vaarwens. Job heeft zelf veel gezeild en verschillende boten gehad. Geboren in 1934 in Amsterdam, maar later wonend in de ruime veenweide gebieden rond Amsterdam, begon Job in een kano, maar vond later zijn draai in de zeilboten, eerst van een meter of 8, maar later werd het een 33voeter. Het eens zo ruime IJsselmeer heeft hij zien inpolderen en verdeeld zien worden in het noordelijke IJsselmeer en het zuidelijke Markermeer. Vandaag de dag is Jobs horizon beduidend dichterbij.
Dat we – wegens een gesperde brug over de Zaan - niet naar de Zaanse Schans konden, was geen echte teleurstelling toen de mogelijkheid van een rondje Muiden en rond Pampus ter sprake kwam.
Na de koffie met super lekkere appel- en appelkruimeltaart (dank je wel lieve gasten!) ging de Vaarwens los.
Job, gezeten in de grote stuurstoel - voorin aan bakboord naast de schipper - keek zijn ogen uit naar de veranderde skyline van onze hoofdstad en hij wist ons van alles te vertellen over de vroegere bedrijvigheid rond het Amsterdamse IJ en verbaasde zich dat al die hoogbouw overeind bleef op onze zachte Hollandse bodem. Herkenningspunten als IJtunnel, Shell gebouw, Six haven en Oranjewerf merkte hij soepeltjes op.
Hij was vroeger bij de gymnastieksport en had daar ook zijn vrouw leren kennen. Dat soepele had hij nog, al was een sprongetje of zo, niet meer wat hij kon en wilde. Een vlotte schutting door de Oranje sluizen verwondering over Zeeburg (“ik ken dat alleen maar als weiland”). Na het IJ-vuur richting Muiden. De weidsheid van het Markermeer met opnieuw verbazing over de groei, nu van IJburg; “Dat was er in mijn tijd niet!”
Ellie presenteerde ons een heerlijke lunch in Muiden en toen we de terugweg aanvaardden nam Job weer prinsheerlijk plaats op de stuurstoel naast me, geflankeerd door zijn prinsessen. Hij genoot van oor tot oor. Dit had hij zich niet zo voor kunnen stellen, zo’n prachtige dag op zo’n prachtig schip (niet een rondvaartboot met andere mensen, maar de MS Vaarwens helemaal alleen voor hem, zijn dochters, de mensen van de wens ambulance en de bemanning! Nog even een rondje om Pampus (in de familie bekend van het sloeproeien) en dan terug naar het IJ-vuur, nog even een snufje Durgerdam, schutten in de Noorder sluis en dan de dag afsluiten met een toetje in zijkanaal K, oftewel het pittoreske Nieuwendam.
Toen de Vaarwens aanmeerde ging Job terug met een hoofd en rugzak vol nieuwe herinneringen. Hij had genoten samen met zijn dochters en was dankbaar dat dit bestond!
Vaarwel Job
Auteur Vaarwens.
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Ellie voor hun inzet
Wensenambulance Amsterdam voor het vervoer
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Broodje Vasum voor de gedeelde sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schutting
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Een lieve reactie de beide dochters:
10 januari was het zover. Een dag varen met Stichting Vaarwens voor- en met onze vader. Hij heeft bijna zijn leven lang gezeild en nu nog een laatste keer het water op na ongeveer 10 jaar. Wat heeft hij genoten en wij zijn 2 dochters ook. Het was een dag om nooit te vergeten.
Hulde aan de vrijwilligers Dick en Marga die hem hebben opgehaald met de wensen ambulance en vervolgens Frouk en Ellie van de Stichting Vaarwens.
Wij gunnen dit zoveel meer mensen. Bedankt voor dit geweldige initiatief.
Hartelijke groet,
Petra en Carla
