Vaarwens 1004 op 29-04-2022
Zwak… maar niet te zwak om volop te genieten!
Het is druk en de agenda loopt vol, dus wordt de Meander V weer ‘van stal gehaald’, zodat er de komende dagen twee schepen elke dag een wens verzorgen. Vandaag is Hans (geb. 1931) uit Nieuwegein de gast van de Meander V. De sluipmoordenaar heeft hem flink te pakken en Hans is inmiddels palliatief. Hij heeft via één van zijn zoons kennis aan onze trouwe vrijwilliger Danny, dus is de link naar Stichting Vaarwens snel gelegd…
Monnickendam: Al vroeg zijn Evert en Inge in de weer om hun schip weer klaar te maken met alle zelf gefabriceerde liften, rijplaatjes en andere aanpassingen die in de MS Vaarwens standaard zijn verwerkt tijdens de bouw. Inge haalt als vanouds de catering van bakker Kees Gutter en Evert haalt nog even de zwabber door de gangboorden om de vele dode vliegjes te verwijderen. Danny arriveert ook en we zijn er klaar voor!
Johannes arriveert met eigen vervoer vanuit Nieuwegein en gaat direct vanuit de auto in de rolstoel, want hij kan amper nog staan. Hij is moe een vandaag moeten we alle energie sparen om de dag vol te kunnen maken. Evert en Danny vangen de familie op en er volgt een warm welkom, waarbij Hans gelijk de Vaarwenspet op krijgt. Daarna gezamenlijk aan boord, en als we op de steiger naast de Meander V lopen, horen we; “Oehhh… wauw, wat is tie groot…en mooi.” Evert glimt en is trots op zijn varende woning!
Hans gaat via de oprijplaat aan boord en wordt met rolstoel en al op het zelf gefabriceerde liftje gezet. Nu weten we weer waarom de MS Vaarwens geheel aangepast is gebouwd, maar zo kan het ook… Eénmaal in de stuurhut, kijkt Hans zijn ogen uit: “Het is net een huis!” mompelt hij lachend. Hij wil de toer de force aan om vanuit de rolstoel bij Evert op de bank achter de stuurstand te komen. Het kost wat kracht, maar als hij éénmaal prinsheerlijk zit, begint het grote genieten.
Danny zorgt voor koffie en lekkers terwijl Evert vertelt over het schip en de stichtingshistorie. Hans hangt aan zijn lippen en vergeet alles om zich heen. De twee diesels worden gestart en de trossen gaan los. Evert vertelt en vertelt en Hans luistert en luistert… heerlijk, er komen blosjes op zijn gelaat en Hans vindt dit alles geweldig. Nadat we een rondje door het haventje van schiereiland Marken hebben gemaakt, zetten we koers naar Volendam en onderweg is er zoveel te zien, te vertellen, te beleven…
De Meander V krijgt zoals altijd een mooi plekje aan de kade en dan serveert Danny een prachtige lunch. “Hans eet weinig hoor”, hadden we gehoord. Nou… hij at vandaag als een dokwerker! Dan gaat Hans weer in de rolstoel voor toiletbezoek op de haven en een rondje over de dijk.
Weer terug aan boord vragen de dochters of Hans zijn slaapje niet moet doen. “Je mag hier wel even op de bank een tukje doen pa…!” Niks ervan! Hans wil weer op de bank bij Evert en alles meemaken, want achter stuurstand… daar gebeurt het!
We gaan open water op en de noordenwind stuwt dikke korte golven zuidwaarts, waardoor de Meander V flinke rollers maakt. Hans geniet ervan, maar zijn schoondochter wordt steeds stiller. De ‘bananengrap’ passeert, maar ze kan er niet om lachen. Hans heeft nergens last van… hij geniet van de bewegingen van het schip en voelt zich volkomen senang aan boord. Na een rondje vuurtoren, vangen we de terugreis aan. Danny gaat aan het roer en Evert vertelt, het kan Hans niet lang genoeg duren…
Toch komt aan de dag een eind en we gaan de exercitie weer aan om Hans in de rolstoel te krijgen. We maken naast het schip nog een mooie groepsfoto, waarbij onze gast nog altijd zijn ogen ver open heeft. “Heb je een beetje genoten Hans?” vraagt Evert. “Het was geweldig, ik had het voor geen goud willen missen. Dankjewel!” zegt Hans zachtjes, want veel geluid komt er niet meer uit…
Als we teruglopen zegt Evert tegen Danny; “Ik denk dat in de auto zo meteen de luikjes wel dicht vallen..."
Vaarwel Hans
Auteur Vaarwens.
dank aan:
Schipper Evert en boots Danny voor hun inzet
Marina Monnickendam voor de medewerking
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Het is druk en de agenda loopt vol, dus wordt de Meander V weer ‘van stal gehaald’, zodat er de komende dagen twee schepen elke dag een wens verzorgen. Vandaag is Hans (geb. 1931) uit Nieuwegein de gast van de Meander V. De sluipmoordenaar heeft hem flink te pakken en Hans is inmiddels palliatief. Hij heeft via één van zijn zoons kennis aan onze trouwe vrijwilliger Danny, dus is de link naar Stichting Vaarwens snel gelegd…
Monnickendam: Al vroeg zijn Evert en Inge in de weer om hun schip weer klaar te maken met alle zelf gefabriceerde liften, rijplaatjes en andere aanpassingen die in de MS Vaarwens standaard zijn verwerkt tijdens de bouw. Inge haalt als vanouds de catering van bakker Kees Gutter en Evert haalt nog even de zwabber door de gangboorden om de vele dode vliegjes te verwijderen. Danny arriveert ook en we zijn er klaar voor!
Johannes arriveert met eigen vervoer vanuit Nieuwegein en gaat direct vanuit de auto in de rolstoel, want hij kan amper nog staan. Hij is moe een vandaag moeten we alle energie sparen om de dag vol te kunnen maken. Evert en Danny vangen de familie op en er volgt een warm welkom, waarbij Hans gelijk de Vaarwenspet op krijgt. Daarna gezamenlijk aan boord, en als we op de steiger naast de Meander V lopen, horen we; “Oehhh… wauw, wat is tie groot…en mooi.” Evert glimt en is trots op zijn varende woning!
Hans gaat via de oprijplaat aan boord en wordt met rolstoel en al op het zelf gefabriceerde liftje gezet. Nu weten we weer waarom de MS Vaarwens geheel aangepast is gebouwd, maar zo kan het ook… Eénmaal in de stuurhut, kijkt Hans zijn ogen uit: “Het is net een huis!” mompelt hij lachend. Hij wil de toer de force aan om vanuit de rolstoel bij Evert op de bank achter de stuurstand te komen. Het kost wat kracht, maar als hij éénmaal prinsheerlijk zit, begint het grote genieten.
Danny zorgt voor koffie en lekkers terwijl Evert vertelt over het schip en de stichtingshistorie. Hans hangt aan zijn lippen en vergeet alles om zich heen. De twee diesels worden gestart en de trossen gaan los. Evert vertelt en vertelt en Hans luistert en luistert… heerlijk, er komen blosjes op zijn gelaat en Hans vindt dit alles geweldig. Nadat we een rondje door het haventje van schiereiland Marken hebben gemaakt, zetten we koers naar Volendam en onderweg is er zoveel te zien, te vertellen, te beleven…
De Meander V krijgt zoals altijd een mooi plekje aan de kade en dan serveert Danny een prachtige lunch. “Hans eet weinig hoor”, hadden we gehoord. Nou… hij at vandaag als een dokwerker! Dan gaat Hans weer in de rolstoel voor toiletbezoek op de haven en een rondje over de dijk.
Weer terug aan boord vragen de dochters of Hans zijn slaapje niet moet doen. “Je mag hier wel even op de bank een tukje doen pa…!” Niks ervan! Hans wil weer op de bank bij Evert en alles meemaken, want achter stuurstand… daar gebeurt het!
We gaan open water op en de noordenwind stuwt dikke korte golven zuidwaarts, waardoor de Meander V flinke rollers maakt. Hans geniet ervan, maar zijn schoondochter wordt steeds stiller. De ‘bananengrap’ passeert, maar ze kan er niet om lachen. Hans heeft nergens last van… hij geniet van de bewegingen van het schip en voelt zich volkomen senang aan boord. Na een rondje vuurtoren, vangen we de terugreis aan. Danny gaat aan het roer en Evert vertelt, het kan Hans niet lang genoeg duren…
Toch komt aan de dag een eind en we gaan de exercitie weer aan om Hans in de rolstoel te krijgen. We maken naast het schip nog een mooie groepsfoto, waarbij onze gast nog altijd zijn ogen ver open heeft. “Heb je een beetje genoten Hans?” vraagt Evert. “Het was geweldig, ik had het voor geen goud willen missen. Dankjewel!” zegt Hans zachtjes, want veel geluid komt er niet meer uit…
Als we teruglopen zegt Evert tegen Danny; “Ik denk dat in de auto zo meteen de luikjes wel dicht vallen..."
Vaarwel Hans
Auteur Vaarwens.
dank aan:
Schipper Evert en boots Danny voor hun inzet
Marina Monnickendam voor de medewerking
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
