Vaarwens 1006 op 30-04-2022
Koosje geniet, en niet met mate…
We krijgen een intake binnen van Margriet, de dochter van Koosje (geb. 1952) uit Surhuisterveen. Haar moeder is getroffen door uitgezaaide longkanker en is niet meer te behandelen. Zoals iedere goede Fries(in) betaamt, is ook Koosje dol op water en op varen. Ze is echter een vrouw van de dag, dus is er enige spoed bij geboden. Inge behandelt de intake en ziet de volle agenda en ziet ook dat er geen ruimte meer is voor nóg een spoedwens. “Zullen wij samen deze wens komende zaterdag doen Evert?” vraagt ze. “Je hebt het schip toch nog ingericht voor de vaardag van vrijdag…”
Evert knikt en direct wordt het gaatje in de agenda gevuld…
In Monnickendam doet het echtpaar het zelfde ritueel al de vorige dag. Schip schoonmaken, inrichten voor brancardontvangst, broodjes halen etc… Het is droog en niet echt koud, dus mooi vaarweer. De ambulance arriveert op de haven in de Marina Monnickendam en mag doorrijden tot aan het schip. Daar komt Koosje uit…
Een mooi verslag van dochter Margriet:
“Dag Evert en Inge. Wat kijken wij terug op een bijzondere dag. Dit vergeten wij nooit weer. Diepe buiging voor jullie.
Nog maar amper 2 maanden geleden kreeg mama de diagnose longkanker met uitzaaiingen in de hersenen. En wat gaat het ineens snel. Veel te snel. Wanneer wij mama vragen wat zij nog graag zou willen doen, weet ze het meteen. Varen! En zo kwam ik al snel in contact met Stichting Vaarwens. Wat een fijn eerste contact al meteen. Inge belde al heel snel. En het warme gevoel werd meteen duidelijk. Dit voelt goed.
Met een kriebel in mijn buik word ik wakker. Vandaag is de dag dat mama haar laatste wens in vervulling gaat. Spanning, enthousiasme en verdriet. Het spookt allemaal door mijn hoofd. Maar hoe dan ook: vandaag gaan we nieuwe herinneringen maken. Mama, papa en tante Ineke (mama haar zus), worden dankzij stichting Ambulance wens opgehaald vanuit het Hospice. En mijn zus Wieke en ik (Margriet) verzamelen in Nijkerk en rijden samen verder.
Eenmaal aangekomen worden we warm welkom geheten door Inge en Evert. En de ambulance is er ook bijna. Wanneer we naar de Meander V lopen, zijn we diep onder de indruk. Wat een prachtig schip. En dan komen we echt op het schip. Wauw. Het is er super gezellig aan boord en lekker warm. En we zitten nog maar net of de koffie en soezen staan al klaar. Ik kijk even opzij en zie mama heerlijk smullen van de soes. Vind je het fijn mama? Vraag ik. Ze knikt. “Dit is fantastisch”.
Evert en Inge zorgen er meteen voor dat je je helemaal thuis voelt. Evert zit vol prachtige verhalen. We lachen wat af. Zo fijn om je mama en papa te zien lachen. En Inge is zo warm en liefdevol. We komen niets te kort. Ook het personeel van stichting Ambulance wens is super lief en nemen alles uit handen. Even geen zorgen, maar gewoon samen zijn.
We varen naar Marken. Wat weet Evert veel te vertellen. En er zijn KNRM reddingbootdagen, dus de snelle speedboten vliegen om ons heen. Prachtig. Door naar Volendam. Wanneer we aangemeerd zijn, krijgen we eerst een heerlijke lunch. Top geregeld weer. En ook mama smult van al dat lekkers. Haar ogen glinsteren. Ze geniet echt van deze dag en wil niets missen.
Wanneer we dan in Volendam met zijn allen een foto in klederdracht hebben gemaakt, zien we dat mama nu toch echt wel op is. Evert en Inge schakelen meteen met ons om te overleggen. We besluiten iets eerder terug te gaan. Ze kan op de brancard op de boot in de buitenkuiptent blijven en zo wat meer uitrusten. En binnen mum van tijd hebben ze samen met Liesbeth en Ronald van de Stichting Ambulance wens alles omgebouwd en brand er een lekker warm kacheltje. Nog een hapje en een drankje erbij en zo varen we langzaam Monnickendam weer binnen.
En dan zit de dag er echt op. Wat hebben wij ontzettend genoten met en van elkaar. Mama vond het geweldig en heel bijzonder. En wij ook. Een emotioneel afscheid volgt. Maar de herinneringen blijven…”
Vaarwel lieve Koosje
Auteur Vaarwens / Margriet
Koosje: † 23-05-2022
dank aan:
Schipper Evert en boots Inge voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor de medewerking
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Photo Volendam voor de prachtige portretten in klederdracht
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
We krijgen een intake binnen van Margriet, de dochter van Koosje (geb. 1952) uit Surhuisterveen. Haar moeder is getroffen door uitgezaaide longkanker en is niet meer te behandelen. Zoals iedere goede Fries(in) betaamt, is ook Koosje dol op water en op varen. Ze is echter een vrouw van de dag, dus is er enige spoed bij geboden. Inge behandelt de intake en ziet de volle agenda en ziet ook dat er geen ruimte meer is voor nóg een spoedwens. “Zullen wij samen deze wens komende zaterdag doen Evert?” vraagt ze. “Je hebt het schip toch nog ingericht voor de vaardag van vrijdag…”
Evert knikt en direct wordt het gaatje in de agenda gevuld…
In Monnickendam doet het echtpaar het zelfde ritueel al de vorige dag. Schip schoonmaken, inrichten voor brancardontvangst, broodjes halen etc… Het is droog en niet echt koud, dus mooi vaarweer. De ambulance arriveert op de haven in de Marina Monnickendam en mag doorrijden tot aan het schip. Daar komt Koosje uit…
Een mooi verslag van dochter Margriet:
“Dag Evert en Inge. Wat kijken wij terug op een bijzondere dag. Dit vergeten wij nooit weer. Diepe buiging voor jullie.
Nog maar amper 2 maanden geleden kreeg mama de diagnose longkanker met uitzaaiingen in de hersenen. En wat gaat het ineens snel. Veel te snel. Wanneer wij mama vragen wat zij nog graag zou willen doen, weet ze het meteen. Varen! En zo kwam ik al snel in contact met Stichting Vaarwens. Wat een fijn eerste contact al meteen. Inge belde al heel snel. En het warme gevoel werd meteen duidelijk. Dit voelt goed.
Met een kriebel in mijn buik word ik wakker. Vandaag is de dag dat mama haar laatste wens in vervulling gaat. Spanning, enthousiasme en verdriet. Het spookt allemaal door mijn hoofd. Maar hoe dan ook: vandaag gaan we nieuwe herinneringen maken. Mama, papa en tante Ineke (mama haar zus), worden dankzij stichting Ambulance wens opgehaald vanuit het Hospice. En mijn zus Wieke en ik (Margriet) verzamelen in Nijkerk en rijden samen verder.
Eenmaal aangekomen worden we warm welkom geheten door Inge en Evert. En de ambulance is er ook bijna. Wanneer we naar de Meander V lopen, zijn we diep onder de indruk. Wat een prachtig schip. En dan komen we echt op het schip. Wauw. Het is er super gezellig aan boord en lekker warm. En we zitten nog maar net of de koffie en soezen staan al klaar. Ik kijk even opzij en zie mama heerlijk smullen van de soes. Vind je het fijn mama? Vraag ik. Ze knikt. “Dit is fantastisch”.
Evert en Inge zorgen er meteen voor dat je je helemaal thuis voelt. Evert zit vol prachtige verhalen. We lachen wat af. Zo fijn om je mama en papa te zien lachen. En Inge is zo warm en liefdevol. We komen niets te kort. Ook het personeel van stichting Ambulance wens is super lief en nemen alles uit handen. Even geen zorgen, maar gewoon samen zijn.
We varen naar Marken. Wat weet Evert veel te vertellen. En er zijn KNRM reddingbootdagen, dus de snelle speedboten vliegen om ons heen. Prachtig. Door naar Volendam. Wanneer we aangemeerd zijn, krijgen we eerst een heerlijke lunch. Top geregeld weer. En ook mama smult van al dat lekkers. Haar ogen glinsteren. Ze geniet echt van deze dag en wil niets missen.
Wanneer we dan in Volendam met zijn allen een foto in klederdracht hebben gemaakt, zien we dat mama nu toch echt wel op is. Evert en Inge schakelen meteen met ons om te overleggen. We besluiten iets eerder terug te gaan. Ze kan op de brancard op de boot in de buitenkuiptent blijven en zo wat meer uitrusten. En binnen mum van tijd hebben ze samen met Liesbeth en Ronald van de Stichting Ambulance wens alles omgebouwd en brand er een lekker warm kacheltje. Nog een hapje en een drankje erbij en zo varen we langzaam Monnickendam weer binnen.
En dan zit de dag er echt op. Wat hebben wij ontzettend genoten met en van elkaar. Mama vond het geweldig en heel bijzonder. En wij ook. Een emotioneel afscheid volgt. Maar de herinneringen blijven…”
Vaarwel lieve Koosje
Auteur Vaarwens / Margriet
Koosje: † 23-05-2022
dank aan:
Schipper Evert en boots Inge voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor de medewerking
Haven Volendam voor de gastvrijheid
Photo Volendam voor de prachtige portretten in klederdracht
Bakkerij Kees Gutter voor de gedeeltelijke lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
