Vaarwens 1011 op 11-05-2022
Nu het nog kan…
Onze gast is vandaag Peter (geb. 1959) en hij komt met eigen vervoer samen met zijn vrouw en hun twee zonen. Op de intake meld zijn vrouw Mirjam; “Peter is in november geopereerd voor alvleesklier kanker. Helaas hebben we in januari gehoord dat er uitzaaiingen in de lever zitten. Hij heeft onlangs de 5e chemokuur gehad. Die lijkt iets te doen, maar wordt ook langzamerhand zwaarder. Uiteindelijk zal hij de strijd niet winnen. Mirjam gaat Googelen en is op zoek naar leuek dingen die ze samen nog kunnen doen en daarbij vindt ze Stichting Vaarwens. Er wordt niet getwijfeld en het intakeformulier wordt ingevuld, waarna de planning direct aan de slag gaat.
Nederland ligt deels nog onder een wolkendeken als dagschipper Hans en boots Lyda aan boord komen. Er verschijnen echter steeds meer lichte plekken in de lucht, dus we zijn hoopvol de zon vandaag nog te kunnen zien…
Een mooi verslag van dagschipper Hans:
Als we aan boord komen hangt er een waterig zonnetje en staat er een aardig briesje. Maar de verwachtingen zijn goed dus dat gaat helemaal goed komen. Lyda neemt gelijk de heerlijke broodjes van de HEMA mee en we maken de Vaarwens vaarklaar voor weer een mooie wens. Al ruim voor tienen krijgen we telefoontje van Mirjam dat ze al bij de slagboom staan en de Vaarwens zien liggen. Rolstoel is niet nodig, Peter wil dit stukje zelf graag lopen zegt ze. Zo gezegd, zo gedaan en we verwelkomen Peter en Mirjam met hun zonen Daan en Puck.
We nestelen ons eerst met z’n zessen in de kuip voor een lekkere kop verse koffie met soesjes. We worden ook verwend met heerlijke lokale lekkernij…m’n voorspelling is uitgekomen Mirjam, ze hebben de dag niet overleefd…
We praten over het ontstaan over de stichting maar vooral over hoe het hun vergaat, als gezin en Peter in het bijzonder. De operatie gaf iedereen weer een sprankje hoop maar tevergeefs. Uitzaaiingen werden vastgesteld en vrijdag a.s. gaat Peter voor zijn 8ste chemokuur in het ziekenhuis. Hij merkt dat zijn hersteltijd toeneemt en nu wel ongeveer een week nodig heeft om enigszins te herstellen. En dan met een chemo frequentie van twee weken, is dat loodzwaar.
Des te fijner was het dat de wens zo snel gepland kon worden, in zijn ‘goeie’ week. Het gezin probeert zoveel als mogelijk nog iets te ondernemen als de toestand van Peter dat toelaat.
Zo zitten we ruim een half uur fijn te praten en wordt het toch eens tijd om de trossen los te gooien. Het zonnetje is er inmiddels bijgekomen!! Mastje is geklapt en eerst maar een rondje Oosterdok, Nemo en Scheepvaartmuseum. Vervolgens de IJ haven in want daar ligt een groot cruise schip, M.V.Norwegian Getaway, met 326m lengte toch een aardig maatje.. En natuurlijk de diverse waterglijbanen die we op het bovenste dek zien.
We besluiten verder te varen naar Muiden. Iedereen geniet volop, voorop is het heerlijk en iedereen wordt door Lyda in de watten gelegd. We schutten mee als laatste in de grote sluis en vervolgen onze weg. Na de sluis neemt Puck het roer over en doet dat met verve!! Het kan nog even duren maar ik zie hier een toekomstig schipper voor onze stichting!
Zoals altijd hebben we weer het mooiste plekje voor de deur bij de ‘Koninklijke’ in Muiden. Met de kuiptent aan één kant open en met zicht op het Muiderslot genieten we van de door Lyda heerlijk verzorgde lunch.
Herinneringen van de familie worden wat opgehaald, zoals het walvissen spotten bij de Azoren.
Er is een heerlijk ontspannen sfeer en het valt nooit stil. Na de lunch varen we nog even door naar het sluisje om vervolgens de terugreis weer aan te vangen. Dit natuurlijk weer door de vaardige handen van Puck die er geen genoeg van kan krijgen. Tegen het windje in nu maar en dat mag de gasten voorop niet deren. Tegen vieren bijna schutten we door de Oranjesluizen en ik vraag of ze nog zin hebben in rondje zijkanaal K. Peter raakt wat vermoeid maar wil dolgraag eruit halen wat erin zit. En dus ‘cruisen’ we nog even door dit aparte stukje Amsterdam.
En dan wordt het echt tijd om terug te varen naar de Marina waar we afscheid nemen van dit mooie, warme gezin. De emoties komen, ook bij ons. Peter, Mirjam, Daan en Puck, zware tijden komen er aan, heel veel sterkte daarmee. We hopen dat er weer een mooie herinnering in het herinneringsboek kan worden bijgeschreven. Dank voor de mooie gesprekken en openheid.
Vaarwel Peter
Auteur Vaarwens / Hans
Peter: † 4 juli 2022.
Dagschipper Hans en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
We kregen ook een prachtig verslag van Mirjam waarvoor erg veel dank:
Onze gast is vandaag Peter (geb. 1959) en hij komt met eigen vervoer samen met zijn vrouw en hun twee zonen. Op de intake meld zijn vrouw Mirjam; “Peter is in november geopereerd voor alvleesklier kanker. Helaas hebben we in januari gehoord dat er uitzaaiingen in de lever zitten. Hij heeft onlangs de 5e chemokuur gehad. Die lijkt iets te doen, maar wordt ook langzamerhand zwaarder. Uiteindelijk zal hij de strijd niet winnen. Mirjam gaat Googelen en is op zoek naar leuek dingen die ze samen nog kunnen doen en daarbij vindt ze Stichting Vaarwens. Er wordt niet getwijfeld en het intakeformulier wordt ingevuld, waarna de planning direct aan de slag gaat.
Nederland ligt deels nog onder een wolkendeken als dagschipper Hans en boots Lyda aan boord komen. Er verschijnen echter steeds meer lichte plekken in de lucht, dus we zijn hoopvol de zon vandaag nog te kunnen zien…
Een mooi verslag van dagschipper Hans:
Als we aan boord komen hangt er een waterig zonnetje en staat er een aardig briesje. Maar de verwachtingen zijn goed dus dat gaat helemaal goed komen. Lyda neemt gelijk de heerlijke broodjes van de HEMA mee en we maken de Vaarwens vaarklaar voor weer een mooie wens. Al ruim voor tienen krijgen we telefoontje van Mirjam dat ze al bij de slagboom staan en de Vaarwens zien liggen. Rolstoel is niet nodig, Peter wil dit stukje zelf graag lopen zegt ze. Zo gezegd, zo gedaan en we verwelkomen Peter en Mirjam met hun zonen Daan en Puck.
We nestelen ons eerst met z’n zessen in de kuip voor een lekkere kop verse koffie met soesjes. We worden ook verwend met heerlijke lokale lekkernij…m’n voorspelling is uitgekomen Mirjam, ze hebben de dag niet overleefd…
We praten over het ontstaan over de stichting maar vooral over hoe het hun vergaat, als gezin en Peter in het bijzonder. De operatie gaf iedereen weer een sprankje hoop maar tevergeefs. Uitzaaiingen werden vastgesteld en vrijdag a.s. gaat Peter voor zijn 8ste chemokuur in het ziekenhuis. Hij merkt dat zijn hersteltijd toeneemt en nu wel ongeveer een week nodig heeft om enigszins te herstellen. En dan met een chemo frequentie van twee weken, is dat loodzwaar.
Des te fijner was het dat de wens zo snel gepland kon worden, in zijn ‘goeie’ week. Het gezin probeert zoveel als mogelijk nog iets te ondernemen als de toestand van Peter dat toelaat.
Zo zitten we ruim een half uur fijn te praten en wordt het toch eens tijd om de trossen los te gooien. Het zonnetje is er inmiddels bijgekomen!! Mastje is geklapt en eerst maar een rondje Oosterdok, Nemo en Scheepvaartmuseum. Vervolgens de IJ haven in want daar ligt een groot cruise schip, M.V.Norwegian Getaway, met 326m lengte toch een aardig maatje.. En natuurlijk de diverse waterglijbanen die we op het bovenste dek zien.
We besluiten verder te varen naar Muiden. Iedereen geniet volop, voorop is het heerlijk en iedereen wordt door Lyda in de watten gelegd. We schutten mee als laatste in de grote sluis en vervolgen onze weg. Na de sluis neemt Puck het roer over en doet dat met verve!! Het kan nog even duren maar ik zie hier een toekomstig schipper voor onze stichting!
Zoals altijd hebben we weer het mooiste plekje voor de deur bij de ‘Koninklijke’ in Muiden. Met de kuiptent aan één kant open en met zicht op het Muiderslot genieten we van de door Lyda heerlijk verzorgde lunch.
Herinneringen van de familie worden wat opgehaald, zoals het walvissen spotten bij de Azoren.
Er is een heerlijk ontspannen sfeer en het valt nooit stil. Na de lunch varen we nog even door naar het sluisje om vervolgens de terugreis weer aan te vangen. Dit natuurlijk weer door de vaardige handen van Puck die er geen genoeg van kan krijgen. Tegen het windje in nu maar en dat mag de gasten voorop niet deren. Tegen vieren bijna schutten we door de Oranjesluizen en ik vraag of ze nog zin hebben in rondje zijkanaal K. Peter raakt wat vermoeid maar wil dolgraag eruit halen wat erin zit. En dus ‘cruisen’ we nog even door dit aparte stukje Amsterdam.
En dan wordt het echt tijd om terug te varen naar de Marina waar we afscheid nemen van dit mooie, warme gezin. De emoties komen, ook bij ons. Peter, Mirjam, Daan en Puck, zware tijden komen er aan, heel veel sterkte daarmee. We hopen dat er weer een mooie herinnering in het herinneringsboek kan worden bijgeschreven. Dank voor de mooie gesprekken en openheid.
Vaarwel Peter
Auteur Vaarwens / Hans
Peter: † 4 juli 2022.
Dagschipper Hans en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
We kregen ook een prachtig verslag van Mirjam waarvoor erg veel dank:
Er komt een man bij de dokter…… en dan staat de wereld op zijn kop.
We horen in oktober dat Peter, mijn maatje, uitgezaaide alvleesklier kankerheeft. De levensverwachting is minder dan een jaar. Het is slim om te gaan genieten. Die zinnen passen niet in ons hoofd, dit bericht en dan genieten. Totaal verslagen worstelen we ons door de eerste maanden. Maar dan toch komt het besef dat het wel heel zonde is om deze kostbare tijd te vullen met verdriet. Heel langzaam ontstaan er plannen om leuke dingen te doen met anderen, om er mooie dagen van te maken. Dus op een dag zoek ik naar dagjes uit voor mensen met kanker en kom ik bij de stichting Vaarwens uit.
Vandaag is het zo ver. De zon schijnt. Peter en onze zonen worden op een prachtige lichte boot, ontvangen door Lyda en Hans. Langzamerhand verschuiven we naar het voordek en laten we de wind de zorgen uit de kop waaien. Peter blijft binnen en geniet van de rust en het uitzicht. We varen een stuk door de Amsterdamse haven, zien een paar schattige appartementjes lang het water en kijken onze ogen uit naar een cruiseschip met speeltuin, zwembad en glijbanen op het dek. Lyda zorgt voor de koffie, Hans voor de koers.
Als we het IJmeer over steken, wordt zoonlief overmoedig en vraagt aan de kapitein of hij de boot even mag sturen. Niet dat hij enige ervaring heeft. Maar Hans is de beroerdste niet en staat zijn positie vol vertrouwen af. Tegen lunchtijd komen we aan bij het Muiderslot. Lyda blijkt in de kajuit een 5 sterren lunch te hebben getoverd. Een aspergetje hier, een komkommertje daar. Wil je een glaasje melk, een kopje thee, zegt u het maar! We lunchen op het mooiste plekje van Nederland, tegenover het kasteel, al tobbend of het daar nu wel of niet leuk is om in te wonen.
Na de lunch stuurt onze zoon ons weer naar de overkant. Hans lummelt werkeloos wat op zijn boot. De verwennerij maakt me verwend en ik vraag aan Lyda of het goed is als ik niet mee afwas, maar nog effe in de zon ga zitten. Later schaam ik me daar toch wat voor. Maar Lyda is een lieve, begripvolle en zorgzame vrouw en heeft er geen problemen mee.
Even varen we nog langs Durgerdam, met oud-Hollandse geveltjes en Nieuwendam, met nieuw Hollandse riante woonbootjes (tip voor als je de staatsloterij wint). Rond half 4 zijn we terug in de haven. Hans en Lyda hebben er alles aan gedaan om ons een onvergetelijke dag te geven. Dat is gelukt, het was een prachtige dag. Dank je wel!
