Vaarwens 1022 op 31-05-2022

Leven in de hoogste versnelling.

Deze vaardag is voor Gisella (geb. 1971) uit Drachten. Nog maar twee weken geleden heeft ze te horen gekregen terminaal te zijn. Ze blijft tot het einde thuis wonen en wil nog zoveel mogelijk leuke dingen met elkaar doen gedurende de korte tijd die haar gegeven is. Via Twitter wordt Stichting Vaarwens gevonden en haar zoon vult het intakeformulier in. Vandaag gaat ze al varen…

In Amsterdam ligt de MS Vaarwens er weer glimmend bij na de poetsdag van gisteren, grondig gedaan door onze vrijwilligers Sido en Onno. De wind is de grote afwezige en het zonnetje tracht door de sluierbewolking heen te komen als dagschipper Peter en boots Harry de MS Vaarwens klaar maken voor onze gaste die per brancard met de SAW uit Drachten wordt gehaald.

Een mooi verslag van boots Harrie:

Ondanks het drukke verkeer en de flinke afstand die afgelegd moest worden, arriveren de gasten mooi op tijd. Ambulancewens vrijwilligers Jan en Frank zijn ervaren en ook vaker met de vaarwens meegevaren. De deuren van de ambulance zwaaien open en een hartelijke open sfeer komt ons tegemoet. Zoon Bart stapt uit en de brancard met een lieve gezellige Gisella wordt naar buiten geschoven. Man Bart en zoon Jacob volgen met de eigen auto. Voor de zekerheid vragen we nog even hoe haar naam uitgesproken moet worden, op z’n Duits of als in een opera. Het blijkt dat er bij de registratie van haar naam een foutje is gemaakt en het deze mooie naam is geworden. Wij vinden het een foutje ten voordele, toch chiquer dan Harrie of Peter. De uitspraak is gewoon zoals het geschreven staat ‘Gisella’.

Wanneer we richting Ms Vaarwens gaan, legt ze uit wat haar is overkomen. Eens te meer realiseren we ons dat het leven in een split second totaal anders kan zijn. Een longontsteking en een niet te bestrijden bacterie op een onbereikbare plek en de einddatum van je leven is opeens dichtbij. Petje af hoe de familie hiermee om gaat, een combinatie van liefde voor elkaar, een plek voor al het nare wat ze overkomt, maar vooral ook veel humor. Ze wil de tijd die haar nog rest intensief gebruiken in de hoogste versnelling, samen met de kinderen en man Bart. Ze zijn 26 jaar samen/getrouwd en de liefde is nog steeds alsof ze elkaar gisteren voor het eerst tegen zijn gekomen.

Ze wil thuisblijven, en door haar situatie (levensverwachting < 1jaar, ja ja we blijven een land van regels) voldoet ze nu aan alle regels om ook voor man Bart een bed beneden te krijgen, zodat hij niet op een campingbed naast haar hoeft maar op gelijke hoogte in eenzelfde bed als zij kan slapen.
In een gezellige humorvolle sfeer gaan we de dag tegemoet. Gisella neemt een mooie plek in op het achterschip zodat ze alles wat voorbijkomt goed kan zien. Een heel mannenteam staat vandaag voor haar klaar om er een mooie dag van te maken. Op de vraag welke vaarvoorkeur ze heeft, laat ze de keuze aan ons, want ze kennen de omgeving van Amsterdam verder niet zo goed. Het wordt uiteindelijk de Zaan met de Zaanse Schans als einddoel.

Ieder op zijn plek, koffie ingeschonken, soesjes op tafel en dan gaan de trossen los. We draaien het Noordzeekanaal op met het drukke beroepsverkeer en de havens. De grote vrachtschepen op het Noordzeekanaal maken indruk. Dan stuurboord uit de Voorzaan op richting Wilhelminasluis wat de volgende nieuwe ervaring is. In een rustig tempo varen we de Zaan op en genieten van alles wat we voorbij zien komen. Gisella nestelt zich achter op het schip in de zon en geniet van alles wat ze ziet en ook dat haar ‘mannen’ zo genieten. Bart en Gerard zitten heerlijk op het voorschip en Jacob laat zich het hele instrumentenpaneel door schipper Peter uitleggen.

We meren aan bij zaagmolen het Jonge Schaap. Een heerlijke lunch wordt geserveerd en daarna, ja hoor daar is de ‘Vaarwens boost’. Gisella wil in de rolstoel en met de deskundige hulp van Ambulancewens verpleger Jan, de molen van binnen bekijken. Wanneer de hele groep in de molen verdwijnt en zich alles laten uitleggen over de molen, door de altijd behulpzame vrijwilligers, wordt op het schip de lunch opgeruimd en afgewassen met hulp van Ambulancewens chauffeur Frank.

Als iedereen weer terug is, wordt het besluit snel genomen om even bij Hemels ijs - een eindje verderop langs de Zaan – aan te wippen voor het heerlijkste ijs van de Zaanstreek. Bart trakteert ons allemaal en natuurlijk wordt er over de naam van deze ijssalon een grap gemaakt, tekenend voor de wijze waarop de familie met de situatie om gaat.

We aanvaarden de terugweg en pikken het eerste buitje op van deze dag. We mogen niet klagen want Gisella hoort van een vriendin - die in Amsterdam woont - dat daar een ware wolkenbreuk heeft plaatsgevonden. Wij zijn dus met de Vaarwens en deze lieve familie door de zonnestrepen van de dag geloodst.
We meren aan in de Amsterdam Marina en na een laatste groepsfoto nemen we afscheid van een vermoeide Gisella, die vast onderweg naar Drachten even in slaap zal vallen na alle indrukken van deze dag.

Vaarwel Gisella
Auteur Vaarwens / boots Harrie

Met dank aan:
Dagschipper Peter en boots Harry voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...