Vaarwens 1030 op 10-06-2022

ALS je alles kwijtraakt…

Het blijft niet te bevatten dat het mensdom nog steeds niet weet hoe de ziekten als de ALS te lijf te kunnen.
Wereldwijd worden er mensen door getroffen en in rap tempo wordt hen categorisch alles afgenomen… en op een mensonterende wijze! Ook Wilma (geb. 1965) is erdoor getroffen en haar is al veel afgenomen. De liefde voor haar man en haar vier kinderen kan niets haar afnemen. Via ALS lotgenoten vindt het gezin Stichting Vaarwens en er wordt direct een aanvraag voor een vaardag gedaan. Vandaag is Wilma haar dag…

Een mooi verslag van Dagschipper Hans:

Er trekt vanmorgen een licht frontje over met wat gespetter, maar dat zal snel overwaaien. Ik maak samen met bootsen Lyda en An het schip gezellig en dan komt de rolstoelbus uit Maartensdijk aan. Al spoedig arriveren ook de overige vaargasten, de twee dochters van Wilma en Jan Dirk, zoon Hans en schoonzoon Lambert. Hun tweede zoon kon vandaag helaas niet mee. Wilma manoeuvreert behendig de rolstoel achteruit de bus uit en de vaardag kan beginnen!

En zoals altijd beginnen we de dag natuurlijk met koffie en soesjes. We gaan vandaag wat ruimer water opzoeken is de wens. Dus we besluiten wat ‘hoppend’ richting Pampus of Muiden te gaan, afijn we zien wel… Toch eerst maar even het mastje klappen, dan kunnen we ook het rondje Oosterdok maken. De ‘jeugd’ vertrekt al snel naar buiten want ondanks de nog heersende bewolking is het best wel aardig toeven daar. Bij het Oosterdok aangekomen blijkt de Oosterdoksdraaibrug weer in gebruik te zijn genomen. Vorige week stond deze nog open maar dat lijkt nu voorbij te zijn..? Er ligt al een schip te wachten op een opening… want met een doorvaarthoogte van 2.85-NAP gaat ‘m dat niet worden. Met het risico dat we straks aan de binnenkant liggen te dobberen, besluit ik verder te varen.

Helaas vandaag geen groot cruiseschip bij de PTA maar een rondje door de IJ-haven is toch altijd leuk. Wilma is inmiddels in het stuurhuis gekomen naast de stuurstand. Met alle mogelijkheden die haar eigen rolstoel biedt en ons lift plateau heeft ze hier een prachtig uitzicht. Voor ons ‘onbekenden’ is het lastig communiceren met Wilma maar ik zie overduidelijk haar ogen fonkelen en dat kan niet anders dat ze aan het genieten is. Ik geef het roer over aan Jan Dirk die ons behendig naar de Oranjesluizen stuurt. Gezien de tijd bel ik met de havenmeester van Durgerdam of we daar welkom zijn voor de lunch. ‘Tuurlijk, altijd welkom’ spreekt hij uit. Fijn toch dat we overal met open armen ontvangen worden!

In de sluis schutten we samen met het zeilschip Vrijheid van schipper Ruud Stam, een oude bekende van Evert. Ik maak een praatje met hem. Door de corona heeft hij zware tijden achter de rug. Ruud runt de stichting Heroes4Life waarmee hij ernstig zieke en terminale kinderen nog een onvergetelijke belevenis
bezorgt. Dit doet hij met twee schepen, de Vrijheid en de Meridiaan. Personeel gebrek speelt hem nu ook parten, maar wat een kanjer ook!

We zetten verder koers naar Durgerdam waar we voor het havenkantoor aanmeren en genieten van de lunch.
We zijn zelfs nog getuige van een trouwerij hoe mooi is dat! Voor we weer vertrekken, installeren we Wilma weer op het vertrouwde plekje naast de stuurstand. Dochterlief neemt het roer en brengt ons weer vlotjes naar de Oranjesluizen waar we een klare sluis krijgen. Tot slot zijkanaal K nog even in, blijft leuk om dit stukje Amsterdam te zien.

En nog een leuk verhaal van Jan Dirk. De familie heeft een ‘Burton’. Ik wist ook niet wat het was maar de basis is even simpel gezegd een 2CV maar ééntje waar de top helemaal afgehaald is. Een open tweezitter dus, in hun geval ook zonder deuren. Werkelijk een prachtig exemplaar. Ze hebben deze zelf helemaal opgebouwd en met name met mooi weer is het heerlijk toeren. Aangezien het dus een open auto betreft, is het stuur afneembaar gemaakt. Jan Dirk neemt het stuur af en legt dat ergens in of in een tas maar zoon Hans geeft er de voorkeur aan om met het stuur in de hand zijn weg te vervolgen hetgeen er natuurlijk hilarisch uitziet.

Ondertussen zetten we weer koers naar de Marina waar we rond 16.00 weer aanmeren. Zo komt er een einde aan de vaarwens van Wilma en nemen we afscheid waarbij we van harte hopen dat we mooie herinneringen hebben toegevoegd aan de tijd die deze lieverd nog rest.

Vaarwel Wilma
Auteur Vaarwens / Hans

Wilma: † 27 oktober 2022

Met dank aan:
Dagschipper Hans en bootsen Lyda en An voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Haven Durgerdam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...