Vaarwens 1035 op 16-06-2022

Een zonovergoten dag…

Onze vaargast van vandaag is Marian (geb. 1949) die samen met haar broer Rob, zoon Vincent en vroegere echtgenoot Toon een vaardag komt beleven. Marian is mentaal goed maar de afbraak van haar lichaam door de ‘ongecontroleerde celdeling’ gaat heel snel. Via een kennis worden ze getipt op Stichting Vaarwens om snel nog wat dierbare herinneringen te kunnen maken. Vandaag gaan we deze zonovergoten dag samen met Marian en haar dierbaren maken…

Ook in Amsterdam is het al vroeg warm, zo ook aan boord. Dagschipper Klaas en boots Alette gooien snel de boel open, halen de broodjes en maken de boel gereed… Ook zij hebben zin in de vaardag met dit prachtige weer.

Een mooi verslag van schipper Klaas:

Zonder vroegaankondiging melden onze gasten zich reeds om 10 uur bij de Vaarwens. Dat betekent écht verse koffie bij de ontvangst aan boord. Schipper Klaas doet z’n welkom praatje, maar of er iets doordringt is de vraag, want het gezelschap kletst er gezellig tussendoor. Het varen zit Marian dan ook in het bloed, daar haar partner jarenlang op bunkerbootjes en tankers in Amsterdam en op de Rotterdamse Waterweg voer en zij hem daarbij meerdere malen daarbij vergezelde, wat ze ook graag laat horen. Unaniem wordt gekozen voor het voor hen onbekende Zaangebeuren en gezwind varen we naar de Voorzaan.

Na de Den Uil brug toeren langs het aloude William Pont eiland waar in de 90-er jaren de houtloodsen plaatsmaakten voor luxe woningen. De opmerking van Toon:‘Je zult wel een dikke portemonnee moeten hebben om hier te kunnen wonen’ , is op z’n plaats. In de verte zien we het potsierlijk hotel van opgestapelde Zaanse huisjes en het nieuwe gemeentehuis van Zaanstad. Aan de Havenstraat liggen twee Rijncruisers waarop Oekraïense en vluchtelingen uit andere delen van de wereld hun voorlopige toevlucht hebben gekregen. Het weer straalt. Het schip is van de gasten en het achterdek, gangboorden en voorschip worden volop door hen benut. In de Wilhelminasluis is het flink proppen. Een groot binnenvaartschip moet zich tussen sluismuur en Vaarwens persen wat toch wat zorgelijke blikken van schipper Klaas oplevert. Zonder schrammen wurmen we ons de sluis uit en varen vervolgens via de vele bruggen en langs de Zaanoevers, waar fabrieksgebouwen plaatsmaakten en nog steeds plaatsmaken voor woningbouw. Wonen langs het water is booming!

Bij de Zaanse Schans aangekomen zien we dat de wieken van de molens stilstaan en lijkt het ons daarom leuker om de vele Zaanse huisjes op de Schans te verkennen. Voor de schipper een bekend terrein, zodat hij het gezelschap gericht door de schans kan loodsen. Voor Vincent evenwel geen kinnesinne om zijn moeder in de rolstoel over de vele bruggetjes te rollen. Genoeg hilariteit en Marian laat daarbij horen dat ze over een flink portie humor en ook een beetje zelfspot beschikt. Kaas proeven en kaas kopen hoort ook bij een bezoek aan de schans. In de kaasboerderij ontdekt Rob een vakbroeder touringcar chauffeur wat direct een amicaal gesprek tussen beiden oplevert. Na een uur ronddolen is het welletjes en wordt de Vaarwens weer opgezocht, waar Alette een uitgebreide lunch voor ons heeft klaargezet. Na aanschuiven gaan de trossen en richt de steven zich naar Wormerveer. Onder de vaart wordt genoten van de lekkere broodjes, melk, sap en fruit.
De Adelaar, de Lassie, de monumentale fabrieksmuur van Wormer en de Wormerveerse Zaanbocht glijden aan ons voorbij, waar tijdens veel gezwaaid, geroepen en ook aan de fluit gehangen wordt.

Na de bocht wordt het tijd te wenden, maar voor we definitief aan de terugreis beginnen, leggen we nog even aan bij de Jonge Prins, ooit een herberg en ook aanlegplaats van de salonboten van de Alckmaer Pakketdienst.
De reden van aanleggen is dat Toon reeds bij vertrek Amsterdam de heerlijke vette nieuwe haring roemde, die hij daags tevoren hapte. Nou, daar had Marian ook wel trek in, waartoe Klaas vermeldde dat Wormerveer een goede Volendammer heeft. En zo hapten we met dank aan Toon met z’n allen een aantal heerlijk vette haringen weg.
Na de haring is het tijd om naar huis te gaan varen we dezelfde weg terug. Met gezwinde spoed om de opening van de Hoornse lijnspoorbrug niet te missen. In de Wilhelmina sluis bezoekt Klaas met de mannen de Hondsbossche Sluis, die zijn naam dankt aan de doorvoer van de keien voor de zeewering bij Petten met dezelfde naam.
Naar aanleiding van het verhaal over de Alckmaerder Pakket maken we een rondje door de Nieuwe houthaven alwaar de salonboot “de Prins van Oranje” ligt. Dit schip heeft meerdere gedaantes gekend en is rond 2000 weer gerenoveerd tot de salonboot die het eens was. Nog even het IJ en we zijn weer bij de Marina, onze thuishaven. Na aanmeren kunnen Marian en haar begeleiders zich moeilijk losweken van de Vaarwens.

Er wordt nog volop (na)gepraat over ons moment van samenzijn en ook over de zeer nabije tijd. Eén ding staat als een huis. Er is volop genoten van deze dag en dat wordt op diverse wijzen getoond. Uiteindelijk moeten we afscheid nemen. Allen sterkte in de komende tijd.
-
Vaarwel Marian
Auteur Vaarwens
-

Met dank aan:
Dagschipper Klaas en boots Alette voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Sluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...