Vaarwens 1048 op 06-07-2022

Vandaag is Henny (geb. 1959) bij ons te gast. Hij komt samen met drie vrienden met eigen vervoer vanuit het hospice te Roosendaal. Naast zijn ongeneeslijke ziektebeeld heeft hij nu ook uitval van de benen. De afhankelijkheid van anderen en zijn ingeperkte vrijheid heeft hem besloten het heft in eigen hand te nemen. Hij heeft zijn broer een paar jaar geleden verloren en zijn zus kortgeleden aan longkanker… Zijn nichtje Sarina vult de aanvraag in en vermeld: “Het gaat over mijn oom, hij is terminaal en wilt graag nog een keer varen. Altijd zelfstandig geweest en de afhankelijk van andere mensen maakt het leven voor hem ondraaglijk. Hij weegt ongeveer nog 38 kilo, transfers lukken af en toe nog, maar hij krijgt steeds minder gevoel/kracht in zijn benen.”
Vandaag gaat Henny nog één keer varen, want hij heeft zijn plan reeds gertrokken…

In Amsterdam is het nog steeds zomer. Dagschipper Hans en bootsen An en René maken enthousiast het schip klaar, want ze hebben er zin in. René is collega registerloods van Hans en vele loodsenvrijwilligers en gaat vandaag mee om in te werken, want ook hij heeft zich aangemeld als schipper. An heeft de koffiepot aangezet en de broodjes zijn gehaald bij de Hema.

Dan arriveert de auto uit Roozendaal met daarin Henny en zijn naasten en er volgt een warme kennismaking. De rolstoel wordt uit de auto gepakt en in elkaar gezet, waarna Henny er met enige moeite - maar met een grote glimlach - er in plaatsneemt. De grote sterke René neemt de taak op zich om het vedergewicht van Henny aan boord te rijden. Onderweg naar het schip maakt hij foto’s van het gebeuren en geniet zichtbaar.

Aan boord is er koffie, een welkomstverhaaltje en er wordt een vaarplan gemaakt. Dat wordt de Zaanse Schans, dus… trossen los en die kant op. Het is mooi weer en onderweg is er veel te zien. Henny heeft de ziekte vandaag even in de Marina achtergelaten en heeft een constante grote glimlach op zijn gezicht. De vrijheid van het varen, alle bezienswaardigheden, het is voor hem een feestje in zijn laatste dagen onder ons.

Na te zijn aangemeerd bij de molen, helpen de vrijwilligers Henny met de rolstoel de lift in en laaft hij zich aan het binnenwerk van de prachtige houtzaagmolen die op windkracht een dikke boom in planken kan zagen  Nu echter even niet want de wieken zijn in de revisie... Hij krijgt uitleg van de vrijwilligers van de molen en alles wordt op foto vastgelegd. Ook buiten nog even met zijn naasten portretteren en dan weer aan boord, waar An een geweldige lunch op tafel heeft gezet.

We varen terug en het roer wordt gedeeld met Henny zijn vriend die enthousiast het schip haar koers geeft. Na de Wilhelminasluis komen we op het Noordzeekanaal een enorm cruiseschip tegen en dat is een imposant gebeuren. Henny heeft zijn eigen cruise en absorbeert iedere seconde met groot genoegen.
Terug in de Marina verdringt hij de ziekte en de werkelijkheid die braaf heeft gewacht, maar Henny blijft genieten en heeft er geen tijd voor…

We nemen afscheid en gaan terug naar de parkeerplaats. Dan blijkt de accu van de auto leeg en met hulpstartkabels - en de auto van een bereidwillige voorbijganger - wordt er weer energie overgebracht zodat die weer kan starten. Konden we Henny maar aan de hulpstartkabels leggen, want zijn accuutje is nagenoeg leeg…

Vaarwel dappere Henny
Auteur Vaarwens

-