Vaarwens 1062 op 23-07-2022

ALS de ziekte haast heeft…

Op de intake wordt door de schoonzus van onze gast vermeld: “Vorig jaar zomer is er ALS bij Martin (geb. 1965) geconstateerd maar gaat erg hard achteruit. Hij heeft nog maar weinig energie. Om een vaardag voor hem haalbaar te maken, zou het niet langer kunnen duren dan een aantal uren. Mijn zus en Martin hebben altijd van het water gehouden. Ze gaven ooit een feestje op een boot voor Pampus. Ik zou ze dit vaartochtje nog zo graag gunnen…”
Omdat Martin zo hard achteruit gaat, hebben we vandaag de vaardag al tussendoor kunnen plannen.

Het zomert lekker in Nederland en in Amsterdam is het al gezellig druk als dagschipper Bert en boots Lyda bij de gepoetst en getankte vaarwens arriveren. Ze maken het schip klaar en halen de gebruikelijke broodjes bij de Hema, we zijn er klaar voor!

Ruim na elven komt Martin aan uit De Meern. Hij heeft startproblemen en nauwelijks genoeg energie om ‘s morgens op gang te komen. Bert verwelkomd hem, maar krijgt alleen een grote glimlach terug, want de spraak is Martin al ontnomen door de wrede genadeloze ziekte die kennelijk haast heeft! Communiceren kan alleen via de spraakcomputer die heeft heeft meegenomen.

We gaan aan boord, waar Bert een welkomstwoordje houdt terwijl Lyda de koffie en koek verzorgd. Iedereen smult ervan, maar helaas kan Martin niet meedoen, hij kan alleen nog ‘door een slangetje’ eten… Een glaasje Gingerale gaat er nog net – maar met moeite - in…
De trossen gaan los en we hebben besloten een rondvaartje te maken over het IJ, waarbij alle bezienswaardigheden die Amsterdam vanaf het water biedt, langs te gaan. Martin geniet en zijn energielevel loopt wat op. Even later scharrelt hij door de gangboorden en vergeet af en toe heel even zijn voorland.

Bert vaart langs alle nieuwe gebouwen in de Houthavens en aan de Wilburggracht vindt hij een plekje om de Vaarwens aan te meren. Lyda dekt de tafel en verzorgt een heerlijke lunch. Martin zit er gezellig bij, maar kan helaas niet meedoen aan deze goed verzorgde lunch…
De trossen gaan weer los en Bert vraagt met regelmaat of Martin het nog trekt. Met een glimlach geeft hij aan dat het nog wel even door mag gaan, want hij geniet!

We varen achter het Centraal Station langs en iedereen vergaapt zich aan alle drukte op en om het water. We duiken het zijkanaal K nog even in en bezoeken de pittoreske woongemeenschap op het water in het Vliegenbos. Daarna varen we weer richting Marina, maar niet voordat we nog even alle bezienswaardigheden aan de Noordkant van het IJ hebben aanschouwd.

Als we weer aanmeren in de Marina, is het klokslag 16.00 uur en iedereen is lichtelijk verbaast dat Martin het zo lang heeft volgehouden. Nu wil hij echter wel huiswaarts om een ‘powernap’ te gaan doen, want vanavond voetballen de Oranjevrouwen, en dat wil hij absoluut niet missen.
We nemen met pijn in het hart afscheid van deze strijder, die weet dat hij deze strijd zal verliezen, maar zich nog niet gewonnen geeft…

Vaarwel Martin
Auteur Vaarwens

Met dank aan:
Dagschipper Bert en boots Lyda voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...