Vaarwens 1085 op 12-09-2022

Onze vaargast van vandaag is Jan (geb. 1944) en hij is getroffen door de sloopziekte ALS. Hij krijgt via Stichting ALSopdeweg de tip dat hij nog een dag kan gaan varen met Stichting Vaarwens. Jan vult het intakeformulier in en bij ons gaat de planning aan de slag. Vandaag is de dag van Jan…

In Amsterdam schijnt de zon weer dapper over de MS Vaarwens. Dagschipper René en boots Lyda bereiden de dag voor op ontvangst met de elektrische rolstoel. Lyda hangt de tillift in de toiletruimte aan het plafond, de koffie geurt, de broodjes zijn gehaald, we zijn er klaar voor.

Jan arriveert in de rolstoelauto mooi op tijd want de rit was niet lang. Hij komt met zijn naasten uit Andijk.
Er volgt een warm welkom en we gaan aan boord want daar is eerst koffie. René doet een welkomstwoordje en maakt een vaarplan. Het wordt Muiden, dus de trossen gaan los en we varen richting Oranjesluizen. Onderweg geniet Jan van het tochtje over het IJ en de blik naar alle bezienswaardigheden vanaf het water.
Schipper René heeft hem met de zware rolstoel achter de stuurstand op het hefplateau gezet en omhoog gebracht, zodat hij vanachter de stuurstand alles mooi kan overzien.

Aangekomen bij de sluizen mogen we gelijk mee met een binnenvaarder in de grote kolk. Dat komt niet vaak voor dus we wachten geduldig op onze beurt. Ook bij het uitvaren wachten we totdat onze voorganger bijna de kolk uit is voordat we losgooien. Met wat strubbelingen (we verloren een fender in de sluis) varen we de sluis uit over het Markermeer met Jan weer op de bok. Met helder zicht onder Pampus door naar Muiden, waar we – zoals altijd – zeer hartelijk worden ontvangen en waar we aanmeren op de eerste rij voor het Muiderslot. Lyda serveert de lunch en in het magere zonnetje wordt gezamenlijk van de heerlijke lunch genoten.

Na de lunch moest Jan naar het toilet en dan zie je hoe ontzettend intensief die zorg is en hoe iedereen klaar staat om hem te helpen. Je bent ook zomaar 20 minuten verder. En dat dan elke dag weer…
Dan gaan de trossen weer los en maken we de vaartocht omgekeerd. Het is heerlijk zwoel weer en iedereen geniet van het varen. Jan vertoeft heerlijk op het achterschip en ziet Muiden aan de horizon verdwijnen. Af en toe sluit hij zijn ogen om het gevoel in te laten dalen. Varen is zooo heerlijk ontspannend.

Jan heeft de hele terugweg achterop heeft genoten van het uitzicht. Zo kun je twee keer plezier hebben van hetzelfde ritje! Oranjesluizen gaven ons weer een sluiskolk op maat op de terugweg en zonder iets te verliezen konden we door naar de thuishaven. Het was een lange dag geweest en alles bij elkaar leidde dat tot een emotioneel afscheid. Truus zei dat het ook bij ALS hoort minder in staat te zijn je emoties te beheersen. Dat wil ik direct geloven, maar het was dit geval in mijn beleving ook heel menselijk…
Nadat we zijn aangemeerd, volgt het moment van afscheid. Altijd weer moeilijk, maar Jan heeft genoten, en niet met mate!