Vaarwens 1108 op 22-10-2022

Vandaag varen we met Peter (geb.1944) uit Heemstede. Hij treft het niet op zijn oude dag, want hij lijdt aan drie ziektes. Zo lijdt hij aan Parkinson, is hartpatiënt en worstelt met de ‘vergeetziekte’. Peter heeft voorheen veel gevaren met zijn eigen boot, maar daaraan heeft hij alleen nog herinneringen en het verlangen om te varen blijft… Via mond tot mond reclame hoort zijn echtgenote Loes van Stichting Vaarwens en ze vult een aanvraag in. Vandaag gaat Peter het water weer op…

Amsterdam: Dagschipper Alex rijdt vandaag voor de tweede keer deze week naar de Amsterdam Marina om een wens te gaan doen. Gisteren viel hij als boots in voor zijn echtgenote Jacqueline die ziek is en vandaag staat hij als schipper te boek. Ook bootsen An en Gerrit zijn aanwezig en samen maken ze het schip weer gezellig. Het weer is goed en het is niet koud, maar er trekt af en toe ook wat nattigheid over. Prachtig vaarweer met Hollandse luchten…

Een mooi verslag van schipper Alex:

Vandaag maken we voor Peter en zijn familie een mooie dag. Peter start niet zo vlot meer op. Maar vandaag was hij snel en daardoor kwamen Loes en Peter al snel op de haven aan. De kinderen waren dit keer wat later. De koffie liep nog door als we Peter en Loes verwelkomen op de Vaarwens. En dan zie je direct de herinnering op het gezicht van Peter. Hij is weer aan boord! Dit keer niet op hun eigen Tjalkje van dik tien meter en waar de familie vele vaarvakanties mee heeft doorgebracht. Overal zijn ze geweest, behalve Zeeland. Loes verteld honderduit over hun vaar ervaringen. Peter luistert naar de bevlogenheid van Loes en knikt en vult aan waar nodig. Het verkopen van hun trouwe scheepje was een moeilijk proces en dat kan ik zo goed begrijpen. Langzaam aan komen de kinderen ook aan boord. Oude tijden herleven in een nieuwe werkelijkheid.

Overal geweest maar met mooie herinneringen aan de Zaan en omgeving. Dat komt goed uit want dat kunnen we vandaag mooi doen. Dus trossen los en richting de Wilhelminasluis. Onze ‘Zaanverteller’ en boots Gerrit stuurt de Vaarwens naar de sluis en vertelt over van alles en nog wat dat we zoal tegenkomen. Voordat we de Zaan op draaien toch eerst even kijken naar de jachten bij Royal Huisman. Mooi, maar toch liever het eigen Tjalkje en het onderhoud zelf doen. Ik denk een goede keuze…

De zonen Marco en Eric hebben hun vaaropleiding van Peter gehad en dat merk je snel aan boord. Schoondochter Tiaka ontfermt zich over Peter, die we naast de stuurstand parkeren en laten meevaren.
Peter leeft soms in zijn eigen tijdframe, maar alles op en rond het water wordt nauwgezet gevolgt. Je hebt geen woorden nodig om te zien dat Peter geniet en zich weer schipper voelt.

We varen naar de molen ‘Het Jonge Schaap’. Daar staat de molenaar al naar ons te zwaaien en vraagt of Peter in de molen kan komen, want ze hebben net een dikke stam in de zaag. Peter gaat met de bootlift keurig van boord en wordt met de molenlift op de eerste rij gezet en kan zo naar het zaagproces kijken.

En nu weer iets heel grappigs wat op zo’n dag gebeurt. Marco en Tiaka zijn aan het verbouwen en zoeken nog een mooie plank voor bij de kapstok. Zo wordt er een mooie Plataanplank buit gemaakt. Er wordt een storting gedaan in het fonds van ‘Het Jonge Schaap’ en de plank wordt geladen op de Vaarwens.
‘Het Jonge Schaap’ is net als Vaarwens een vrijwilligersorganisatie, waar iedere donatie zeer welkom is.
Tiaka ziet een relatie tussen deze fijne dag en het geluk om zo’n mooie plank te scoren. Het geluksgevoel viert hoogtij…

Na het beladen van de Vaarwens met mooie stukken hout en de bemanning, wordt er de gezamenlijke lunch geserveerd door An. Nadat we bijna alles hebben opgepeuzeld wordt door het alle gasten en bemanning het schip weer aan kant gemaakt, afwas gedaan, vloertje geveegd. Vele handen maakt licht werk.
Dus, trossen los en richting Noordzee Kanaal. Nu is het tijd dat de zonen laten zien wat ze waard zijn en varen om de beurt de Vaarwens door de bruggen en sluis. Niets meer aan hoeven doen. De schipper kan een uiltje knappen. (Net als Peter die soms de oogjes ook dicht heeft).
Maar na de sluis is het zover: Peter moet zich op de brug melden om als schipper/stuurman de Vaarwens naar het Kanaal te varen. Na zeven jaar best wel weer wennen maar met een beetje hulp en een goede focus krijgt hij het wel weer voor elkaar. Het kost Peter veel energie, maar het is het dubbel en dwars waard.
We zijn wat vroeg als we richting IJ varen dus we vragen toestemming om even in de Coenhaven te kijken en de grote zeeschepen van dichtbij te bekijken. Ook dit was weer een verrassing voor Peter en Loes, want met hun Tjalkje kwamen ze dat soort schepen niet tegen, alhoewel de herinnering aan het Amsterdam-Rijnkanaal weer boven kwamen. Wat een rot stuk water is dat, waar hun Tjalkje bijna het water uitsprong. Loes krijgt weer de kriebels en Peter die weer glimlacht.

De energie is op bij Peter. De zon schijnt inmiddels volledig en lacht deze lieve zorgzame familie met al haar kracht toe. We varen de Marina binnen sluiten deze dag af. Loes heeft als mantelzorger en lieve partner een dagje vrij gehad. Peter is al weer in een andere wereld en vraagt wanneer het gaat sneeuwen. Ik denk hoezo? We varen met de Vaarwens ook in de winter, maar laat het maar bij deze gedachten.
Ik vraag dan vaak, “Wat vond je van de dag in één woord?” Loes zegt met tranen in haar ogen; “Fantastisch”.
We wensen Peter en Loes nog vele mooie momenten samen met hun kinderen. Dit was een mooie dag.
Schipper Ahoy!