Vaarwens 1164 op 27-05-2023

Onze vaargast vandaag is Ton (geb. 1948) die samen met zijn zwager Ben en de drie dochters van Ben de vaardag komt beleven. Sinds 22 mei verblijft Ton in het Verpleeghuis Meerstate te Heemskerk, waar hij wacht op wat gaat komen, want de fnuikende celdelingsziekte is zijn lichaam aan het veroveren.
Ben heeft drie jaar geleden een wens aangevraagd voor zijn vrouw, helaas overleed zij de dag net voor de Vaardag. Ben heeft voor de tweede keer een vaarwens aangevraagd, maar nu voor zijn zwager…

In Amsterdam maakt het koppel David in Esther de MS Vaarwens klaar voor de vaardag. Het weer is onveranderd zonnig, maar koud met een stevige noordenwind. Binnen is het heerlijk en als ware routiniers heeft het stel het schip klaar voor ontvangst van Ton, die met de WensenAmbulance Noord-Holland aan boord gebracht zal worden…

Ben en zijn drie dochters komen als eersten aan. De dames hebben er zichtbaar zin in en er hangt meteen een positieve sfeer. Ben heeft een zachte uitstraling, begroet ons en lijkt tegelijkertijd mijlenver weg. Op de hoogte van wat er zich drie jaar geleden heeft afgespeeld, vraag ik hoe het met hem is, vandaag. Ben verklaart dat het een beetje dubbel, is vandaag; hij is blij dat ze dit met- en voor Ton kunnen doen, maar het slingert hem ook wel weer even terug natuurlijk. Zijn vrouw mocht de aangevraagde dag immers helaas toentertijd niet meer beleven. Eén van de dochters voegt eraan toe dat ze de schrik van hun leven kregen vanmorgen, want de Wensen Ambulance had haar gebeld met de vraag of ze al vertrokken waren… ‘ik dacht onmiddellijk, oh nee, ook oom Ton heeft deze dag niet gered’. Gelukkig was het een puur praktische vraag en ging het juist vandaag redelijk met hun oom.

Ton komt aan met de Wensen Ambulance en is zichtbaar benieuwd naar wat er staat te gebeuren. Hij begroet ons vrolijk en al snel zitten we aan boord aan de koffie met koek en soesjes. David neemt het woord om wat praktische zaken uit te leggen en om te overleggen waar hij de familie naartoe kan sturen. Het wordt de Zaanse Schans, waar we zullen aanleggen bij de houtzaagmolen. Na een bezichtiging, waar ook Ton in z’n rolstoel aan deelnam, werd aan boord de lunch genuttigd. 

Ben had gevraagd of er ook een rolstoel was, zodat Ton af en toe ook kon zitten. Die hebben we. Dat af en toe werd echter bijna de hele dag; Ton had de ‘Vaarwens-boost’ duidelijk te pakken en leek niet stuk te krijgen. Hij keek z’n ogen uit, werd door iedereen in de watten gelegd met lekkers, een praatje, een waterijsje tussendoor en tekst en uitleg over waar we voeren. Hij heeft zelfs nog even gestuurd. Ben en ‘zijn’ dames leken zich ook te vermaken. Het weer speelde gelukkig ook goed mee. Voor op het dek in het zonnetje, werden verhalen gedeeld, herinneringen opgehaald en heerlijk vaak gelachen. Die positieve, warme energie was voelbaar door de hele boot en deed eenieder goed.