Vaarwens 1174 op 14-06-2023
Amsterdam vanaf het water...
Onze vaargast van vandaag is Peter (geb. 1961). Hij heeft terminaal hartfalen en is ernstig beperkt in zijn mobiliteit en zelfredzaamheid. Ook zijn vrouw Wil is door letsel aan haar rug beperkt in haar mobiliteit. Met behulp van thuiszorg en ondersteuning van familie redden zij zich. Maar samen leuke dingen ondernemen is bijna onmogelijk geworden. De thuiszorg meldde onze gasten aan om hen in deze laatste fase van Peters leven toch een mooie dag samen te kunnen laten beleven.
Onze vaargast van vandaag is Peter (geb. 1961). Hij heeft terminaal hartfalen en is ernstig beperkt in zijn mobiliteit en zelfredzaamheid. Ook zijn vrouw Wil is door letsel aan haar rug beperkt in haar mobiliteit. Met behulp van thuiszorg en ondersteuning van familie redden zij zich. Maar samen leuke dingen ondernemen is bijna onmogelijk geworden. De thuiszorg meldde onze gasten aan om hen in deze laatste fase van Peters leven toch een mooie dag samen te kunnen laten beleven.Een mooi verslag van boots Anneke:
Wanneer om kwart over negen de bootsen Hanneke en Anneke arriveren bij MS Vaarwens in de Marinahaven heeft kapitein Hans de rolstoelen al klaar gezet en de boot al gepoetst. Ook Frouk treffen we nog even. Zij zorgt voor de bevoorrading zodat wij en onze gasten het aan niets zal ontbreken. We zetten de koffiepot klaar en inspecteren alle aandachtspunten en zo kunnen we straks onze gasten verwelkomen.
Om kwart over tien arriveren zoon Marco met vriendin Tessel. We krijgen een telefoontje van onze gast Peter en zijn vrouw Wil die met zoon René onderweg zijn. Het duurt nog even. Zij komen van Oud Beijerland en het is druk op de weg. Om kwart voor elf kunnen wij Peter en Wil dan toch met de rolstoelen ophalen.
De koffie wordt geserveerd. Die smaakt goed na de lange reis. Hans verwelkomt onze gasten aan boord en licht de mogelijkheden van de vaarroute toe. De Zaanse schans is een optie, maar richting Pampus is misschien ook leuk. Met dit mooie weer trekt het open water en Pampus hebben onze gasten niet eerder bezocht.
We zetten koers richting de Oranjesluizen en het Markermeer, maar we passeren al heel wat bezienswaardigheden voordat we bij de sluizen zijn. Bijvoorbeeld de “Arc de Triomphe” ofwel het hele hoge appartementencomplex in de Houthavens, waar peperdure appartementen in te koop zijn. Dat brengt het gesprek meteen op de gigantische huisprijzen in Amsterdam maar ook bijvoorbeeld in Ede, waar Marco en Tessel wonen. Zo worden heel wat huizencomplexen gekeurd “daar zouden we ook wel willen wonen” of, “O nee, helemaal geen groen, dat wil je toch niet”. Ook het Eye oogst bewondering, de pontjes af en aan bij het Centraal Station, en de oude Shelltoren (nu A'dam toren) met bovenop de schommels.
Anneke, die ook gids op Pampus is, vertelt onderweg over de stelling van Amsterdam. Het is een uniek verdedigingssysteem en daarom ook Unesco werelderfgoed. Ze vertelt hoe dit systeem de hoofdstad moest verdedigen en hoe in de stad bevoorrading van kleding en voedsel was georganiseerd. In de graansilo -een van de gebouwen die we passeren - was dan ook in die tijd de benodigde hoeveelheid tarwe opgeslagen. Nu is het gebouw, met mooi metselwerk naar Amsterdamse school, omgebouwd naar mooie appartementen, met daarnaast in mooi contrast de containerwoningen.
Hans meldt ons voor de Oranjesluizen. Het is er niet druk en zo passeren we vlot de sluis. We varen voorbij de in-/uitgangen van de Zeeburgertunnel, waardoorheen Marco en Tessel zijn aan komen rijden. Hans checkt welke route we zullen varen in verband met de plantengroei in het Markermeer. Dat valt nog tegen... Rechtstreeks is riskant en de echte vaarroute is een stuk langer. Dat gaan we redelijkerwijs niet halen in de tijd. Ons plan passen we aan: we varen richting Vuurtoreneiland en zullen het anker uitgooien voor Durgerdam. Een rondje haven Durgerdam, en daarna keren en bij de terugweg kanaal C richting Nieuwendam nog gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan.
Het anker wordt neergelaten en de lunch geserveerd. Zo genieten we allemaal van de rust op het water en de heerlijke broodjes. Met dit stralende weer met een koel briesje staat alles open en is er vrij uitzicht op de mooie kleine vissershuisjes op de dijk bij Durgerdam. Ook IJburg met de karakteristieke “BH”brug is zo goed te zien. (Een heel groot nieuwbouwproject als uitbreiding van het oude Amsterdam. )
Er is ook even tijd voor een gesprekje. Peter was in zijn werkzame leven elektrotechnicus en Wil heeft jaren als verzorgende gewerkt. Peter heeft er vrede mee dat hij dit niet meer kan doen en probeert van wat wel kan het beste te maken. Voor Wil is het niet altijd makkelijk dat ze lang niet meer kan wat zij nog zou willen. Maar gelukkig is er ook hulp. Wil haar zussen maken vandaag hun huis schoon zodat zij bij thuiskomst verrast worden dat alles weer netjes en op orde is.
En zo steunen zij elkaar.
Voor René is er ook net een nieuwe fase aangebroken. Kort geleden is hij gestart in een nieuwe baan waar hij heel veel zin in heeft. Tessel en Marco verkennen in hun vrije tijd de mooie Edense omgeving op de wielrenfiets. En vandaag genieten zij met elkaar van het samenzijn op het water en de 'andere' wereld.
Vanuit hun verleden hebben zij weinig binding met schepen, water en varen. Hoewel de Rotterdamse haven en de Zeeuwse wateren hen wel boeit. Amsterdam is wel bekend bij de kinderen. Vooral dat het er erg druk is. Maar op het water merk je dat niet meer.
Inmiddels varen we via de sluis richting kanaal C. We passeren luxe watervilla’s en mooie woonboten. Kinderen zwemmen er en met honden en er wordt in het water gespeeld. Het oude dorpje Nieuwendam met de historische sluis en mooie houten gevels is een mooi contrast met de drukte op het IJ en de oude stad zo dichtbij. We varen langs de oude vogelbuurt op Noord waar vroeger niemand wilde wonen. Nu is het er een yuppenbuurt. Daarna passeren we weer het Centraal Station en komt de Marinahaven in zicht. Hans maakt ons nog attent op oude radio Veronicaschip wat hier ligt. Het is nu een restaurant met daarnaast het BOTEL.
Hanneke en Anneke hangen de venters buiten boord en zo meren we weer aan op onze eigen ligplaats. Wanneer alle lijnen vast liggen gaan we onze gasten gedag zeggen. De lift doet goede dienst voor de rolstoelen. René heeft de auto al klaar staan. We zeggen elkaar hartelijk gedag. Dan vraag ik aan Peter: “Wat zeg je morgen nou hoe het vandaag was aan de zuster van de thuiszorg?" En hij zegt me volmondig: “Dat ik dit heel graag nog een keer wil”. Dat zegt alles over hoe hij van deze dag heeft genoten. En wie weet, wordt hem nog een poosje gegund.
Vaarwel Peter
Auteur Vaarwens / Boots Anneke
Met dank aan:
Dagschipper Hans en bootsen Anneke en Hanneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Haven Durgerdam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Om kwart over tien arriveren zoon Marco met vriendin Tessel. We krijgen een telefoontje van onze gast Peter en zijn vrouw Wil die met zoon René onderweg zijn. Het duurt nog even. Zij komen van Oud Beijerland en het is druk op de weg. Om kwart voor elf kunnen wij Peter en Wil dan toch met de rolstoelen ophalen.
De koffie wordt geserveerd. Die smaakt goed na de lange reis. Hans verwelkomt onze gasten aan boord en licht de mogelijkheden van de vaarroute toe. De Zaanse schans is een optie, maar richting Pampus is misschien ook leuk. Met dit mooie weer trekt het open water en Pampus hebben onze gasten niet eerder bezocht.
We zetten koers richting de Oranjesluizen en het Markermeer, maar we passeren al heel wat bezienswaardigheden voordat we bij de sluizen zijn. Bijvoorbeeld de “Arc de Triomphe” ofwel het hele hoge appartementencomplex in de Houthavens, waar peperdure appartementen in te koop zijn. Dat brengt het gesprek meteen op de gigantische huisprijzen in Amsterdam maar ook bijvoorbeeld in Ede, waar Marco en Tessel wonen. Zo worden heel wat huizencomplexen gekeurd “daar zouden we ook wel willen wonen” of, “O nee, helemaal geen groen, dat wil je toch niet”. Ook het Eye oogst bewondering, de pontjes af en aan bij het Centraal Station, en de oude Shelltoren (nu A'dam toren) met bovenop de schommels.
Anneke, die ook gids op Pampus is, vertelt onderweg over de stelling van Amsterdam. Het is een uniek verdedigingssysteem en daarom ook Unesco werelderfgoed. Ze vertelt hoe dit systeem de hoofdstad moest verdedigen en hoe in de stad bevoorrading van kleding en voedsel was georganiseerd. In de graansilo -een van de gebouwen die we passeren - was dan ook in die tijd de benodigde hoeveelheid tarwe opgeslagen. Nu is het gebouw, met mooi metselwerk naar Amsterdamse school, omgebouwd naar mooie appartementen, met daarnaast in mooi contrast de containerwoningen.
Hans meldt ons voor de Oranjesluizen. Het is er niet druk en zo passeren we vlot de sluis. We varen voorbij de in-/uitgangen van de Zeeburgertunnel, waardoorheen Marco en Tessel zijn aan komen rijden. Hans checkt welke route we zullen varen in verband met de plantengroei in het Markermeer. Dat valt nog tegen... Rechtstreeks is riskant en de echte vaarroute is een stuk langer. Dat gaan we redelijkerwijs niet halen in de tijd. Ons plan passen we aan: we varen richting Vuurtoreneiland en zullen het anker uitgooien voor Durgerdam. Een rondje haven Durgerdam, en daarna keren en bij de terugweg kanaal C richting Nieuwendam nog gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan.
Het anker wordt neergelaten en de lunch geserveerd. Zo genieten we allemaal van de rust op het water en de heerlijke broodjes. Met dit stralende weer met een koel briesje staat alles open en is er vrij uitzicht op de mooie kleine vissershuisjes op de dijk bij Durgerdam. Ook IJburg met de karakteristieke “BH”brug is zo goed te zien. (Een heel groot nieuwbouwproject als uitbreiding van het oude Amsterdam. )
Er is ook even tijd voor een gesprekje. Peter was in zijn werkzame leven elektrotechnicus en Wil heeft jaren als verzorgende gewerkt. Peter heeft er vrede mee dat hij dit niet meer kan doen en probeert van wat wel kan het beste te maken. Voor Wil is het niet altijd makkelijk dat ze lang niet meer kan wat zij nog zou willen. Maar gelukkig is er ook hulp. Wil haar zussen maken vandaag hun huis schoon zodat zij bij thuiskomst verrast worden dat alles weer netjes en op orde is.
En zo steunen zij elkaar.
Voor René is er ook net een nieuwe fase aangebroken. Kort geleden is hij gestart in een nieuwe baan waar hij heel veel zin in heeft. Tessel en Marco verkennen in hun vrije tijd de mooie Edense omgeving op de wielrenfiets. En vandaag genieten zij met elkaar van het samenzijn op het water en de 'andere' wereld.
Vanuit hun verleden hebben zij weinig binding met schepen, water en varen. Hoewel de Rotterdamse haven en de Zeeuwse wateren hen wel boeit. Amsterdam is wel bekend bij de kinderen. Vooral dat het er erg druk is. Maar op het water merk je dat niet meer.
Inmiddels varen we via de sluis richting kanaal C. We passeren luxe watervilla’s en mooie woonboten. Kinderen zwemmen er en met honden en er wordt in het water gespeeld. Het oude dorpje Nieuwendam met de historische sluis en mooie houten gevels is een mooi contrast met de drukte op het IJ en de oude stad zo dichtbij. We varen langs de oude vogelbuurt op Noord waar vroeger niemand wilde wonen. Nu is het er een yuppenbuurt. Daarna passeren we weer het Centraal Station en komt de Marinahaven in zicht. Hans maakt ons nog attent op oude radio Veronicaschip wat hier ligt. Het is nu een restaurant met daarnaast het BOTEL.
Hanneke en Anneke hangen de venters buiten boord en zo meren we weer aan op onze eigen ligplaats. Wanneer alle lijnen vast liggen gaan we onze gasten gedag zeggen. De lift doet goede dienst voor de rolstoelen. René heeft de auto al klaar staan. We zeggen elkaar hartelijk gedag. Dan vraag ik aan Peter: “Wat zeg je morgen nou hoe het vandaag was aan de zuster van de thuiszorg?" En hij zegt me volmondig: “Dat ik dit heel graag nog een keer wil”. Dat zegt alles over hoe hij van deze dag heeft genoten. En wie weet, wordt hem nog een poosje gegund.
Vaarwel Peter
Auteur Vaarwens / Boots Anneke
Met dank aan:
Dagschipper Hans en bootsen Anneke en Hanneke voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Haven Durgerdam voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
