Vaarwens 1212 op 15-08-2023

Schipper mag ik overvaren...

De vaardag van vandaag is aangevraagd door Carola voor haar man Chris (geb. 1972). Chris is gediagnostiseerd met uitgezaaide galwegkanker. Ze kwamen samen met hun drie kinderen Milan, Nina en Luka.
Schipper Yoni, (ervaren) boots Lewie en (onervaren) boots Berthie stonden paraat om hen een mooie dag te bezorgen.

Een mooi verslag van de inmiddels ervaren boots Berthie:

Vandaag zouden we niet alleen met bovengenoemde gasten varen, maar ook met Chris zijn broer en schoonzusje. Helaas moesten zij afzeggen in verband met de chemokuur die zijn schoonzusje, uitgerekend vandaag, moest ondergaan. Sneu voor allemaal.

De route voor vandaag gaf geen keuzestress, want er was geen keuze. Vanwege omstandigheden draaiden de bruggen en sluizen richting Zaandam niet, dus werd het richting Oranjesluizen.

Om tien uur arriveerden onze gasten, met aan het stuur van de auto Chris. Dat was iets wat hij al een aantal weken niet had gedaan. Hoe fijn voor hem nu!

Na het introductie praatje gingen de trossen om tien voor half elf los en vertrekken we met donkere, dreigende wolken, terwijl er mooi weer voorspeld was. De regen liet ook niet lang op zich wachten helaas. Dit gaf bij Carola de verzuchting dat haar was nog buiten hing. Ze waren gisteren pas thuisgekomen van een kampeervakantie in Nederland in plaats van Kroatië wat, gezien de ziekte van Chris en de snelheid daarvan, niet verantwoord zou zijn geweest.

Het varen ging goed en voorbij de Oranjesluizen mocht Milan het stuur overnemen. Dit ging super! Niet zo gek als je weet dat hij bezig is geweest voor zijn vaarbewijs, maar helaas daarvoor is gezakt. Wat doe je dan? Dan koop je van je spaarcenten even geen boot, maar een caravan. Youri vertelde hem veel over regels, voorrang enz. Milan was een gretige luisteraar. Boeiend om dat zo mee te maken. En alsof het zo afgesproken was; op de terugweg kreeg Milan van de sluiswachter een vaarbewaar krant overhandigd, met veel nuttige info omtrent de scheepvaart.

Wat hem opviel in- en tijdens het uitvaren van de sluis, dat zoveel mensen haast hebben. Hoe bijzonder dat hij dit constateerde in een gezin waar ze de tijd wel stil zouden willen zetten, of zelfs terugdraaien.

Niet aan een wal, maar midden op het water met het anker uit, werd er geluncht om half één. Het bijzondere hiervan was dat de boot draaide, en wij dus een wisselend uitzicht hadden over zowel Almere (in de verte) als Durgerdam en Amsterdam van diverse kanten.

Na de lunch, eindelijk de voorspelde zon. Heerlijk was het om buiten op de loveseat te zitten.

Om drie uur aangemeerd in de haven. Chris was zichtbaar moe, en gelukkig hoefde hij niet zelf achter het stuur te kruipen richting Helmond.

Morgen voor hem weer een chemokuur dag, maar deze dag hebben ze in the pocket.

Na ons afscheid van hen, en na het op orde brengen van de boot, hadden Lewie en ik nog een bijzondere ervaring: Bij het naar de auto lopen (in onze blauwe polo shirts) stopte er een busje naast ons, gestuurd door een jonge man, die aan ons vroeg of de MS Vaarwens een buitenboord motor had..... Zo ja... dan wilde hij deze motor graag in onderhoud + reparatie hebben voor nop, omdat hij de stichting, en het doel een warm hart toe draagt. Hoe mooi en bijzonder toch!

Maar helaas... Geen buitenboord motor voor de MS Vaarwens en/of haar opvolger.

Al met al weer een bijzondere vaardag, waarbij ik van Lewie eindelijk goed heb leren knopen leggen. Voel me trots!

Vaarwel Chris
Auteur Vaarwens / Berthie

Met dank aan:
Dagschipper Yoni en bootsen Berthie en Lewie voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gast
Brandweer Amsterdam-Amstelland kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...