Vaarwens 1219 op 24-08-2023
Stille genieters
Vandaag de Vaarwens van Herman uit Vleuten. Onze vaargast verblijft in het hospice in Vleuten vanwege een longcarcinoom. Hij kwam met de wensambulance van Stichting Ambulance Wens samen met zijn zoon Egmond. Een half uurtje later dan gepland in verband met een foutief adres in de navigatie, arriveren onze vaargasten. Wij hadden inmiddels de koffie bruin staan en dat liet iedereen zich lekker smaken.
Frouk heeft verteld over hoe Stichting Vaarwens is begonnen en wat we nu allemaal doen. Dan is het tijd om samen een vaarplan te maken. Doordat er erg slecht weer onderweg is, kiezen we voor de Zaanse Schans. Gauw de trossen los en gaan!
Op buienradar zien we dat het al flink tekeer gaat in Limburg, maar wij varen hopelijk tussen de buien door! Met een waterig zonnetje in de kuip gaan we het Noordzee Kanaal op. Herman kijkt vanaf zijn brancard zijn ogen uit. Hij zegt niet veel, is een man van weinig woorden maar zijn ogen zeggen genoeg.
We gaan stuurboord uit, richting Zaandam. Alle bruggen openen zich soepeltjes voor ons en bij de Wilhelminasluis dobberen we een paar minuutjes vanwege een tegenschutting. Het is inmiddels begonnen met regenen en niet zo zachtjes ook. Deze boots was binnen no time tot de onderbroek nat! Maar binnen is het warm en droog!
Gauw naar Houtzaagmolen Het Jonge Schaap. Nadat de boot veilig vastlag naast de molen, was het tijd voor een lekkere lunch. Van het hospice waar Herman verblijft hadden we te horen gekregen dat hij dol is op yoghurt met een smaakje. Frouk had dat lekker voor hem meegenomen en dat liet hij zich goed smaken. Ook de broodjes (gesponsord door de HEMA) waren heerlijk.
Egmond ging samen met de vrijwilligers Jan en Jenny van de wensambulance de kant op om de molen te bezichtigen. Herman kreeg aan boord door middel van een model van de molen een privé uitleg over hoe de houtzaagmolen werkt! Wat een service!
Na dit informatieve en inspirerende bezoek, zetten we zetten weer koers richting Amsterdam. Frouk verteld dat de molen aan de zuidkant van de Julianabrug "de dood" heet en het gemaal aan de zuidkant van Wormerveer "het leven". Conclusie, tussen leven en dood ligt Zaandijk! Dikke lagen algen kleuren het water, zo groen als gras, zou dit Zaans groen zijn?
We gaan nu bakboord uit het Noordzeekanaal op naar Amsterdam. Inmiddels heeft Egmond het roer van Frouk overgenomen en als een volleerde schipper stuurt hij ons naar het hart van Amsterdam. We praten zo onder het varen over de heftige tijd die hij als mantelzorger meemaakt. Naast de zorg voor zijn vader, is hij ook nog mantelzorger van een vriend/collega. We hebben het over zijn plannen voor de toekomst (misschien wel iets met varen?). Hij stuurt ons langs het centraal station, langs cruiseboten, het Bimhuis. Er is zoveel te zien.
Als we weer bijna terug zijn in de marina, neemt Frouk het roer weer over. Zo komt er een einde aan een mooie maar ook natte dag. We zwaaien onze stille genieters uit tot we ze niet meer zien, zijn er zelf ook een beetje stil van.
Vaarwel Herman
Auteur Vaarwens / Marjon
Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Marjon voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten…
