Vaarwens 1221 op 26-08-2023

Binnen zeven weken alles verloren, wat blijft is warmte en liefde.

Een ontroerend verslag van dagschipper Frouk:

Onze gaste van vandaag is de 73 jarige Wilhelmina. Zeven weken geleden paste ze nog op de kleinkinderen Sebas en Felix van 8 en 4 jaar oud… Vandaag komt ze op de brancard bij ons aan boord om nog éénmaal te genieten en nieuwe herinneringen te maken. De wens om te varen werd met spoed aangevraagd, want Wilhelmina werd vlak voor de grote vakantie gediagnostiseerd met longkanker en zij gaat heel erg hard achteruit.

De Wensen Ambulance Noord-Holland zal haar ophalen in Amsterdam. Al vroeg gaat de boordtelefoon en Ambulance chauffeur Rob meldt ons dat ze wat later zijn, het zat allemaal niet mee en Wilhelmina voelde zich erg beroerd…
Intussen was het theater op de Marina, waar boots Lyda en ondergetekende de MS Vaarwens klaar maakten voor ontvangst van de gasten. Met toeters en bellen kwam de brandweer aanrijden, gevolgd door politie. Het zeiljacht achter ons schip had brand aan boord! We hebben geen vlammen gezien, wel rook, de stroom vloog eraf en wij hadden geen stroom meer aan boord. Gauw de walstroomkabel ontkoppeld en schip ‘in de startblokken’ voor het geval dat…. Ook de PA 4 kwam vlak bij ons liggen, klaar om het zeiljacht weg te slepen naar meer ruimte. Gelukkig hoefde het allemaal niet zover te komen en had de brandweer de zaak snel onder controle.

Ons koffiezet apparaat stond net aan omdat de schoonzoon van onze gaste met zijn gezin zich net had gemeld bij de slagboom, en die heeft het niet overleefd. Met behulp van onze altijd bereikbare technicus Foeke, is even later telefonisch aan boord ook alles weer snel onder controle gebracht en daar kwam de Ambu. Met vele bereidwillige handen werden de diverse slangen en obstakels soepel genomen en stond Wilhelmina in no-time aan boord. Ze was echter nog steeds erg misselijk en beroerd.

Snel werden de twee kleinkinderen in zwemvesten gehesen en werden de afspraken voor aan boord gemaakt. Een kopje koffie met een soesje werd geserveerd en toen - na een kort overleg waar we naar toe zouden varen - maar eerst los en weg uit de haven. Saskia - de moeder van de beide jongens en dochter van moeder Wilhelmina - en vader Mohsen verzorgden liefdevol samen met verpleegkundige Margo onze gaste die vandaag bepaald geen goede dag had. Vader Simon bekommerde zich om de beide zoons en alles liep gesmeerd, waarbij iedereen zijn ding deed en het allemaal goed, zeer harmonieus en soepel verliep.

We hebben een rondje IJ gevaren, waarbij Felix de spits af beet en achter het roer plaats nam. Er was veel te zien, ook voor dit Amsterdamse gezin, want hun stad vanaf het IJ, dat was geen dagelijks gebeuren. Zo passeerden we bij het begin van de IJ-haven de Passengers Ternimal Amsterdam, waar de ‘MS Rotterdam’ lag gemeerd. Veel dingen werden herkend en benoemd, terwijl Margo en Saskia liefdevol Wilhelmina verzorgden. Mohsen vertelde gewerkt te hebben bij de gemeente 020 en betrokken geweest te zijn bij de bebouwing van o.a het Java-eiland.

Felix heeft het roer overgedragen aan zijn broer Sebas, die op mijn aanwijzingen keurig onder de Schäffer brug door stuurde terug het IJ op richting Ertshaven. Hier stond een familievriend op de steiger. Er kon even gezwaaid en gepraat worden. Verpleegkundige Margo tikte me op de schouder en zei dat het verstandig zou zijn om met lichte spoed terug te gaan naar de Marina want het ging niet goed met onze gaste...

Onderweg werd al varend de lunch geserveerd, die door Lyda gezellig op schalen werd geserveerd. Altijd weer een lust voor het oog! Veel herkenning en genieten ook van de Noord oever van het IJ en de Zuidoever, nu iets meer op afstand. Vlak bij de Marina heb ik het roer weer overgenomen en spraken we af hoe te ontschepen. Veilig aangemeerd op onze plek, (het rook nog wel een beetje) hebben we eerst snel Wilhelmina op de brancard van boord gereden, voordat de bui zou losbarsten. De familie bleef nog even aan boord zodat e-mail etc. uitgewisseld konden worden. Helaas geen groepsfoto op de steiger, vanochtend te chaotisch en nu te nat. Wel een heel lieve dappere en dankbare familie.

Wij hopen dat we toch nog op tijd waren om dierbare herinneringen te maken, waarvan jullie allen hopelijk met een warm gevoel aan deze dag zullen terug denken.

Vaarwel lieve Wilhelmina, we begrepen van Saskia en verpleegkundig Margo dat je toch blij bent deze dag gevaren te hebben temidden van je kinderen en kleinkinderen.
Auteur Vaarwens / Frouk

Beste Erica,

Graag wil ik jou, Frouk en Lida en alle betrokkenen allemaal erg bedanken voor de organisatie rondom en begeleiding gisteren. 

Ondanks de hobbelige start van de dag (mijn moeder werd niet lekker net voor de rit) heeft zij een hele fijne dag gehad, zoals zij zelf zei. 

Frouk en Lida waren kundig en erg betrokken Hun zorg heeft ervoor gezorgd dat de dag zo mooi is verlopen.

De ervaring om nog een keer kunnen te varen en dat samen met ons, haar allerliefste dierbaren, te kunnen doen is onbeschrijfelijk en ontzettend waardevol.

Dank je wel voor gisteren, dekt de lading niet, maar is alles wat ik nu kan zeggen.

Met vriendelijke groet,
Saskia

Met dank aan:
Dagschipper Frouk en boots Lyda voor hun inzet
Wensenambulance Noord-Holland voor het vervoer
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gast
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Port of Amsterdam voor de vergunningen
HEMA voor het deels beschikbaar stellen van de lunch
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...