Vaarwens 1235 op 12-09-2023
Genieten nu het nog kan!
"Genieten zolang het nog kan!"
Dit was de titel van zijn vaardag van vorig jaar. Dat doet Herman met volle teugen, want hij gaat vandaag weer mee. En het is dubbel feest, want hij is vandaag 60 jaar geworden!
Sinds 2 jaar wordt zijn bewegingsvrijheid steeds meer afgenomen door ALS. Zijn echtgenote Brenda wilde een verrassing regelen voor de verjaardag van Herman. Bij de aanmelding was Brenda verrast en geëmotioneerd blij dat Herman nog een keer mee mag met de Vaarwens. Hij had vorig jaar zo erg genoten van de vaardag (vaarwens 1066) met grote dank aan schipper Hans en boots Ada.
Schipper Sido en boots Marjon maakten het schip gereed, dit keer druk bezig met slingers ophangen.
Een mooi verslag geschreven door boots Marjon:
Zoon Ruben en partner Jennifer waren een kwartier eerder aan boord. Ruben vertelt dat zijn vader sinds 2 jaar ALS heeft. De confrontatie is groot om te zien dat Herman in een jaar veel heeft moeten inleveren. De functies van zijn armen en benen hebben hem in de steek gelaten. Praten gaat nog goed, en hij doet dat graag, ook al kost het hem steeds meer moeite. Voor het hele gezin is het zwaar. Gelukkig kunnen ze wel genieten van de kleine dingen die wel kunnen.
"Genieten zolang het nog kan!"
Dit was de titel van zijn vaardag van vorig jaar. Dat doet Herman met volle teugen, want hij gaat vandaag weer mee. En het is dubbel feest, want hij is vandaag 60 jaar geworden!
Sinds 2 jaar wordt zijn bewegingsvrijheid steeds meer afgenomen door ALS. Zijn echtgenote Brenda wilde een verrassing regelen voor de verjaardag van Herman. Bij de aanmelding was Brenda verrast en geëmotioneerd blij dat Herman nog een keer mee mag met de Vaarwens. Hij had vorig jaar zo erg genoten van de vaardag (vaarwens 1066) met grote dank aan schipper Hans en boots Ada.
Schipper Sido en boots Marjon maakten het schip gereed, dit keer druk bezig met slingers ophangen.
Een mooi verslag geschreven door boots Marjon:
Zoon Ruben en partner Jennifer waren een kwartier eerder aan boord. Ruben vertelt dat zijn vader sinds 2 jaar ALS heeft. De confrontatie is groot om te zien dat Herman in een jaar veel heeft moeten inleveren. De functies van zijn armen en benen hebben hem in de steek gelaten. Praten gaat nog goed, en hij doet dat graag, ook al kost het hem steeds meer moeite. Voor het hele gezin is het zwaar. Gelukkig kunnen ze wel genieten van de kleine dingen die wel kunnen.
Al snel kwam Herman met de rest van het gezelschap: zijn echtgenote Brenda en hun dierbare vrienden Ronald en Karin.
Er lag in het water speciale verjaardagsvisite te wachten voor Herman: mw Zwaan moest uitgebreid begroet worden voordat Herman aan boord kon.
Ruben heeft niks teveel gezegd: Genieten van de kleine dingen die wel kunnen: het was direct een feestje aan boord compleet met feestmutsen en toeters! Nadat we gezongen hadden werd de heerlijke appeltaart aangesneden. Herman was heel verrast en het raakte hem zichtbaar en zijn ontroering raakte ons.
Vorig jaar was het de Zaanse schans, nu valt de keuze op Muiden. De taart is op, de trossen los en we kiezen het ruime sop.
Het is aangenaam en vriendelijk weer, bewolkt maar heerlijke temperatuur nu de ergste hitte verdwenen is. De zon komt halverwege de dag erbij en het is heerlijk zitten voorop het schip maar ook de hoeken van het achterdek zijn geliefde zitplekjes geworden!
We varen langs alle bezienswaardigheden langs het IJ, worden snel geschut bij de Oranjesluizen waarna we over een spiegelglad IJsselmeer naar Muiden varen.
Het is vol in de haven van Muiden, maar de havenmeester heeft één plek speciaal vrijgehouden, Moeiteloos manoeuvreert en legt Sido de boot aan, het is klein maar het past precies.
Met de lunch hebben we mooi zicht op het Muiderslot en De Groene Draeck van prinses Beatrix. Water maakt hongerig. De goed belegde broodjes gaan er vlot in.
Het is mooi om te zien hoe deze familie op elkaar ingespeeld is. Steeds is er iemand bij Herman die hem helpt. Ruben zorgt zorgvuldig ervoor dat zijn vader comfortabel zit.
Het is mooi om te zien hoe deze familie op elkaar ingespeeld is. Steeds is er iemand bij Herman die hem helpt. Ruben zorgt zorgvuldig ervoor dat zijn vader comfortabel zit.
Op de terugweg varen we niet dezelfde route terug, zoals Brenda scherp had opgemerkt, maar varen we als bonus een rondje Nieuwendam. Herman geniet, zittend op het achterdek waar hij alles goed kan overzien, zichtbaar genietend van alles wat voorbij komt: de woonboten, maar ook de versnaperingen die langs komen.
Er ontstaan mooie en eerlijke gesprekken, delen wat het met een ieder doet in deze heftige tijd, niet wetende hoe het volgende week is. De dankbaarheid van dit gezin is groot, ze vinden het geweldig dat ze deze dag kunnen beleven door de inzet van ons als vrijwilligers.
Onze thuishaven komt in zicht en hierbij ook het afscheid. Het Vaarwens motto: “De ziekte blijft aan wal, de beleving is onbetaalbaar, de herinnering gaat mee" was echt van kracht. Het was een dag van nieuwe herinneringen maken, genieten, ontzorgen en niet met ziekte bezig zijn.
Met wederzijds dankbaarheid nemen wij afscheid, van Herman en dit warme gezin! Onze missie is geslaagd!
Veel sterkte Herman en Brenda, Ruben en Jennifer, Karin en Ronald.
Vaarwel Herman
Vaarwel Herman
Auteur Vaarwens / Marjon
Met dank aan:
Dagschipper Sido en boots Marjon voor hun inzet
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven @Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
KNZ&RV Muiden voor de gastvrijheid tijdens de lunch
Oranjesluizen voor de vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
