Vaarwens 1247 op 09-10-2023
Vier musketiers
Onze vaargast van vandaag is Frans. Het thema voor vandaag is samen met zijn 3 broers vele herinneringen op te halen op het water.
Grote organisatoren rondom Frans zijn Guide en Gerthe, neef en nicht van Frans. En ondersteund door hun beider wederhelften.
Een mooi verslag van schipper Alex:
We maken de Vaarwens weer klaar voor een mooie dag. Aleid en first-time mate Mabel zorgen ervoor dat de Vaarwens er spik en span bij ligt. Het weer is een beetje grijs met een lekkere temperatuur. En gelukkig blijft het helemaal droog.
Na het inleidende praatje kiezen we voor ruimte want een kamertje in de hospice is klein en een ruimer zicht wordt gemist. Dus het IJsselmeer is het doel van de reis. We scharrelen eerst over het IJ langs Centraal Station richting de Oranjesluizen. Broer Wil drentelt over de boot en herleeft het varen weer met al zijn zintuigen. Frans zit lekker in zijn rolstoel het geheel te aanschouwen en heeft nog maar weinig tekst. Wel alle teksten raak: "Geweldig, zo fijn, ik geniet van alles, Dank je wel. En we zijn nog maar net onderweg."
De schutting gaat soepel en op de achtergrond horen we de magen rammelen. Immers iedereen was vroeg uit de veren voor deze vier-musketiers dag.
Toen we aan boord kwamen hebben we uitgelegd dat we meestal weer met hetzelfde aantal terugkomen als waarmee we gestart zijn. Dus na bezoekje Durgerdam tellen we even of we iedereen aan boord hebben. Moeten er 8 zijn en we komen maar tot 7. We missen een broer, Wil is van boord. "Hé Wil, ga je mee voor de rest van deze dag?" Wil: "Nou voor mij hoeft het niet ik vind het hier wel prima want het is hier zo mooi." Maar nadat we onze motor weer hebben gestart kwam Wil snel aan boord. “Durgerdam is leuk maar samen met mijn broers is nog veel mooier. Zo gaaf."
Dat de broers hebben gevaren laten ze om de beurt zien. Wil vaart naar het begin van het IJsselmeer en Frans zetten we op het grote water achter het roer. Op naar Pampus. Dat Frans het niet heeft verleerd blijkt snel want de aanwijzingen van Guido zijn wel gemeend maar eigenlijk overbodig.
En dan wordt het toch weer bijzonder want de ballade is de kickstarter voor mooie verhalen over vervlogen tijden. Wat zich vroeger in Hindelopen heeft afgespeeld, dat houden we maar aan boord. Iets met een notaris, nachtelijk belletjetrekken, toch, heren? Vier mooie kerels met een verleden die de grootste pretogen hebben. Het begint me te dagen hoe dat vroeger was op de oevers van de Zuid-Hollandse plassen.
Dit merendeel 010 gezelschap willen we toch ook de mooiste 020 stukjes laten zien. Dus slaan we zijkanaal K in en kijken onze ogen uit naar dit unieke stukje Amsterdam-Noord. Van een aantal woonboten wordt vriendelijk gezwaaid naar de bemanning van de Vaarwens. En zo schuiven we rustig richting Amsterdam Marina. Alex stuurt de Vaarwens de Sixhaven in want in de verhalen van vroeger komt deze meerplaats veelvuldig terug. Dus geen reden om niet te gaan kijken. Veel ruimte is er niet. De havenmeester is helemaal naar de Vaarwens komen fietsen en heeft al een ligplaats in gedachten. We kiezen toch voor de Marina dit keer. Sorry Havenmeester, maar dank voor de ontvangst.
En zo komt deze vaardag weer tot een einde, om vier uur varen we weer de Marina in. Ontschepen we en maken natuurlijk een mooie groepsfoto.
Slaap lekker Frans
Auteur Vaarwens / Alex
Reactie van neef Guido:
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Aleid en Mabel voor hun inzet.
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Haven Durgerdam voor de gastvrijheid voor de lunch
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de weer vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Onze vaargast van vandaag is Frans. Het thema voor vandaag is samen met zijn 3 broers vele herinneringen op te halen op het water.
Grote organisatoren rondom Frans zijn Guide en Gerthe, neef en nicht van Frans. En ondersteund door hun beider wederhelften.
Een mooi verslag van schipper Alex:
We maken de Vaarwens weer klaar voor een mooie dag. Aleid en first-time mate Mabel zorgen ervoor dat de Vaarwens er spik en span bij ligt. Het weer is een beetje grijs met een lekkere temperatuur. En gelukkig blijft het helemaal droog.
Als Frans met zijn gezelschap het Kraanspoor oprijdt zien we het al. Dit wordt een leuke dag! Het ademt naastenliefde uit en met een humor waar ze in 020 nog wel eens een puntje aan kunnen zuigen.
En wat een toeval; mede-gast Guido en Schipper Alex hebben elkaar in vroeger jaren veel gezien op de zeilwedstrijdbaan. Guido als olympische zeiler en Alex als wedstrijdleider. In de familie is het water een rode draad. Zo gaandeweg de dag komen we er achter dat Frans en zijn broers de Zuid-Hollandse plassen onveilig hebben gemaakt. Het is een rijke verhalenbundel. Frans op de Kaag en Westeinder, Wil op de Reeuwijkse plassen. Frans zeilde met een Pampus en later op een motorboor. Broer Wil had ook een motorboot. En zo maakten de broers alle boten vaarklaar, ieder met zijn eigen inbreng.
Na het inleidende praatje kiezen we voor ruimte want een kamertje in de hospice is klein en een ruimer zicht wordt gemist. Dus het IJsselmeer is het doel van de reis. We scharrelen eerst over het IJ langs Centraal Station richting de Oranjesluizen. Broer Wil drentelt over de boot en herleeft het varen weer met al zijn zintuigen. Frans zit lekker in zijn rolstoel het geheel te aanschouwen en heeft nog maar weinig tekst. Wel alle teksten raak: "Geweldig, zo fijn, ik geniet van alles, Dank je wel. En we zijn nog maar net onderweg."
De schutting gaat soepel en op de achtergrond horen we de magen rammelen. Immers iedereen was vroeg uit de veren voor deze vier-musketiers dag.
Wat is er niet mooier om ons te laven aan de heerlijke lunch van de HEMA in het pittoreske haventje van Durgerdam. We prutsen ons in de een plekje langs de steiger. Aleid en Mabel maken de lunch tot een waar culinair hoogtepunt. Frans knabbelt heerlijk aan zijn zachte broodjes.
Toen we aan boord kwamen hebben we uitgelegd dat we meestal weer met hetzelfde aantal terugkomen als waarmee we gestart zijn. Dus na bezoekje Durgerdam tellen we even of we iedereen aan boord hebben. Moeten er 8 zijn en we komen maar tot 7. We missen een broer, Wil is van boord. "Hé Wil, ga je mee voor de rest van deze dag?" Wil: "Nou voor mij hoeft het niet ik vind het hier wel prima want het is hier zo mooi." Maar nadat we onze motor weer hebben gestart kwam Wil snel aan boord. “Durgerdam is leuk maar samen met mijn broers is nog veel mooier. Zo gaaf."
Dat de broers hebben gevaren laten ze om de beurt zien. Wil vaart naar het begin van het IJsselmeer en Frans zetten we op het grote water achter het roer. Op naar Pampus. Dat Frans het niet heeft verleerd blijkt snel want de aanwijzingen van Guido zijn wel gemeend maar eigenlijk overbodig.
Ontspannen varen we verder. Er is zelfs tijd voor een familie ballade. Uit volle borst wordt “Ketelbinkie” ingezet door Frans. De familie ondersteunt Frans met tekst en volume. Ontroerend en vreselijk geestig.
En dan wordt het toch weer bijzonder want de ballade is de kickstarter voor mooie verhalen over vervlogen tijden. Wat zich vroeger in Hindelopen heeft afgespeeld, dat houden we maar aan boord. Iets met een notaris, nachtelijk belletjetrekken, toch, heren? Vier mooie kerels met een verleden die de grootste pretogen hebben. Het begint me te dagen hoe dat vroeger was op de oevers van de Zuid-Hollandse plassen.
Dit merendeel 010 gezelschap willen we toch ook de mooiste 020 stukjes laten zien. Dus slaan we zijkanaal K in en kijken onze ogen uit naar dit unieke stukje Amsterdam-Noord. Van een aantal woonboten wordt vriendelijk gezwaaid naar de bemanning van de Vaarwens. En zo schuiven we rustig richting Amsterdam Marina. Alex stuurt de Vaarwens de Sixhaven in want in de verhalen van vroeger komt deze meerplaats veelvuldig terug. Dus geen reden om niet te gaan kijken. Veel ruimte is er niet. De havenmeester is helemaal naar de Vaarwens komen fietsen en heeft al een ligplaats in gedachten. We kiezen toch voor de Marina dit keer. Sorry Havenmeester, maar dank voor de ontvangst.
En zo komt deze vaardag weer tot een einde, om vier uur varen we weer de Marina in. Ontschepen we en maken natuurlijk een mooie groepsfoto.
We rollen Frans naar de auto en zetten hem weer op de voorstoel. Zo makkelijk ging dat niet meer want Frans heeft een intensieve dag gehad. Met tranen in zijn ogen zegt hij ons dat hij een g-e-w-e-l-d-i-g-e dag heeft gehad en heeft genoten voor tien. Guido brengt hem weer naar zijn eigen plek en verwacht dat hij de volgende dag met een grote grijns op zijn gezicht de hele dag zal slapen.
Slaap lekker Frans
Auteur Vaarwens / Alex
Reactie van neef Guido:
We kregen de folder van jullie in onze handen gedrukt in het hospice waar onze oom verbleef. Na een mailtje werden we de volgende dag al benaderd en konden we op zeer korte termijn een datum prikken waarop oom Frans zijn Vaarwens vervuld zou worden.
We willen jullie hartelijk danken voor de fantastische dag die jullie oom Frans met zijn broers en zwager hebben bezorgd.
Ze hebben het er nog lang over gehad. En dankzij alle foto’s konden we een mooi boekje maken waardoor alle nichten en neven mee hebben kunnen genieten.
Met dank aan:
Dagschipper Alex en boots Aleid en Mabel voor hun inzet.
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweerkazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Haven Durgerdam voor de gastvrijheid voor de lunch
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Oranjesluizen voor de weer vlotte schuttingen
Port of Amsterdam voor de vergunningen
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
