Vaarwens 1411 op 16-10-2024

De laatste vaartocht samen; afscheid op en van het water

Vandaag is Anneke (geb. 1954) onze gast. Ze komt uit het LUMC Leiden, waar ze kortgeleden aangegeven heeft van verdere behandeling af te zien. Een hoge dwarslaesie door kanker in haar nek, maakt dat ze gevangen zit in haar lichaam, wat heeft gemaakt dat ze ervoor kiest de afronding van haar leven aan te gaan. De wensaanvraag heeft haast en wordt daarom vandaag al gerealiseerd. Want afscheid nemen in een ziekenhuis is niet wat past voor Anneke en haar man, kinderen en kleinkinderen. Het hoort op het voor hen zo vertrouwde water, wiegend op een boot, ruisend langs rietpalmen en voor vandaag ook de molens.

Om 10.00 uur arriveert Anneke met dochter Petra met Stichting Ambulance Wens. Al eerder meldden zich Annekes man Peter, zoon Tim met kleinzoon Bram aan boord, waarbij Bram niet veel speurwerk nodig heeft om de chocolaatjes die klaarstaan te ontdekken. Kleindochter Ilse en kleinzoon Daan voegen zich bij het gezelschap. Dochter Karin met haar man en kinderen zwaaien de Vaarwens met haar mooie gezelschap uit. Op de Zaan, bij de houtzaagmolen “Het Jonge Schaap” zullen ze de Vaarwens opwachten en aanmonsteren.

Anneke is een vrouw van de buitenlucht en kiest daarom niet voor de salon, maar voor een mooi plaatsje in de kuip. Al snel worden de trossen losgegooid om koers te nemen richting de Zaan. Ondertussen vinden de koffie, thee en soesjes goed aftrek. Zelfs Anneke laat zich verleiden om de slagroom van een soesje te proberen. Anneke heeft vanaf haar plaats goed zicht op dat wat de Vaarwens passeert. Peter, de kinderen en ook kleinzoon Bram, gaan om de beurt steeds even kijken hoe het met zijn vrouw, hun mama en oma gaat. Niet veel woorden worden gezegd, maar echte aandacht en liefde voor elkaar stroomt, net als de tranen, rijkelijk. Maar is daar deze dag ook niet voor bedoeld?!

Het water is voor de opvarenden als levensadem; varen en boten hebben altijd door ieders aderen gestroomd. Peter vertelt met schittering in zijn ogen over de boten van hem, de kinderen en zelfs van kleinzoon Bram. Ook over het genieten op hun eigen eiland waar ze vakanties altijd met elkaar doorbrengen.

Na een vlotte schutting door de Wilhelminasluis en bediening van de bruggen komt al snel ” Het Jonge Schaap” in zicht. Ondertussen zorgen Jan en Huig, van de ambulancewens, dat Anneke zo comfortabel als mogelijk op de brancard deze dag kan beleven. Het gezelschap geniet van de lunch, Anneke van haar sapje en een ijsje. Als ieder is voorzien gaat de loopplank naar beneden en komt het gezelschap dat al staat te wachten op de steiger bij “Het Jonge Schaap” aan boord om de laatste gezamenlijke groepsfoto’s te maken.

Als de kleinkinderen uit volle borst roepen “lachen voor Oma” legt de dagfotograaf het hele gezelschap, met de gevoelens van deze dag, vast op de gevoelige plaat. Het gezelschap van de ochtend, op Peter na, vertrekt van boord om plaats te maken voor dochter Karin, met de kleinzoons Ivo en Cas en broer Hans met zijn vrouw.

Een hele dag op de brancard en ook de vele prikkels om haar heen, veroorzaken ongemak bij Anneke zodat de Vaarwens snel koers zet richting Amsterdam Marina. Hoewel de trein vertraagd is, krijgt de Vaarwens toch een extra bediening van de spoorbrug en ook de Wilhelminasluis staat al gereed zodat de Vaarwens snel geschut kan worden.

Ondertussen vertelt dochter Karin hoe kleinzoon Ivo met oma, beiden grote natuurliefhebbers, gisteren samen kwaliteit tijd hebben gehad met het samen bekijken van het boek “de grote natuurgids”. Cas vertelt met blinkende ogen hoe ook hij gisteren van school heeft verzuimd om nog wat mooie momenten met oma te hebben.

Even later, onder toeziend oog van oma, blijkt Cas zich als een ware matroos te ontpoppen. Stootwillen en lijnen neemt hij vlot ter hand, terwijl ook opa kijkt of het allemaal wel volgens de regels gaat. Bij aankomst in Marina haven staat het gezelschap, dat bij “Het Jonge Schaap” van boord is gegaan, al te wachten. Een kans die Cas benut door hen de opdracht te geven de touwen, oh nee, de lijnen aan te geven.

Anneke wordt ondertussen al gereed gemaakt op de brancard om, zodra de Vaarwens afgemeerd is, weer snel naar de ambulance te kunnen. Op weg terug naar het ziekenhuis, waar ze hopelijk snel haar ziekenhuisbed voor een bed in een hospice, waar zij haar leven hoopt af te ronden, kan verruilen.

Een warm afscheid op de kade volgt en niet voordat de ambulance haar sirene voor Bram nog heeft laten horen, vertrekt zij met haar kostbare inzittenden, op weg naar Leiden.

Anneke, Peter, Hans, kinderen en kleinkinderen, de Vaarwens bemanning wenst jullie dat toe wat nu goed voor jullie is!

Vaar-Wel!

Auteur Vaarwens / Carla

Anneke: † 19-10-2024

Met dank aan:
Dagschipper Wouter en schipper Ed en boots Carla voor hun inzet
Stichting Ambulance Wens Nederland voor het vervoer en de verpleging
Amsterdam Marina / Jachthaven Groep voor het beschikbaar stellen van de ligplaats
Jachthaven Naarden voor het faciliteren van het kantoor
Bedrijven Kraanspoor voor de parkeergelegenheid gasten
Brandweer Amsterdam Amstelland - kazerne IJsbrand voor de parkeergelegenheid vrijwilligers
Hema Amsterdam voor de deels sponsoring van de lunch
Houtzaagmolen Het Jonge Schaap voor de gastvrijheid tijdens de lunch en de rondleiding
Port of Amsterdam voor de vergunningen
Wilhelminasluis en bruggen in de Zaan voor de vlotte bediening
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...