Vaarwens 1465 op 14-04-2025
Het pakje Nutridrink bleef dicht!
Vrijwilligster Wijnie begeleidt ondertussen Arie’s echtgenote Rennie, die op zeer hoge leeftijd de tour de force over de 200 meter lange steiger met de rollator wil nemen.
Schipper Evert en boots Wijnie voor hun inzet
WensAmbulance Gelderland voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor de ligplaats van het kantoor
Lasbedrijf Barry Dansig voor het gratis lassen van de brancardwagen
Vishandel Lekkers voor de heerlijke paling
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
Het is druk bij Vaarwens en het lijkt wel hoogzomer als er een wensambulance de haven van Marina Monnickendam op komt rijden om een spoedwens te vervullen met de Meander V, want de MS Vaarwens is volledig volgeboekt..
De deuren gaan open en daar ligt Arie (geb. 1931). Bij hem in de ambu zitten zijn echtgenote Rennie en jongste dochter Anneke.
“Ahhh… een pettenman!” roept Evert enthousiast, als hij ziet dat en er een oud petje op Arie’s hoofd zit.
“Ik heb een nieuwe pet voor je. Wil je die op?”
Gretig sterkt de broze oude man met een grote glimlach zijn beide handen uit naar de mooie blauwe pet, terwijl hij iets onverstaanbaars mummelt.
Arie leeft zijn laatste dagen onder ons, want op de intake staat een waslijst aan aandoeningen die het getergde lichaam teisteren. Het motortje tikt versleten, zijn longen nemen amper zuurstof meer op, zijn spraak is hem deels ontnomen door de CVA en ook de sluipmoordenaar heeft hem gevonden… kortom, Arie is op.
“Te gggroot!” mompelt hij met een glimlach en Evert maakt de pet passend. Even later rolt hij onder een stralend zonnetje over de steigers van de Marina in een speciale brancardkar die Evert gemaakt heeft om het stoten van de steigerplanken te dempen.
“Gaat het Arie?” vraagt de ambulancechauffeur terwijl we onderweg zijn naar de Meander V.
“Het voelt of ik zweef!” lacht hij dapper en Evert is gerustgesteld over het feit, dat zijn vinding voldoet aan waar hij het voor gemaakt heeft.
Vrijwilligster Wijnie begeleidt ondertussen Arie’s echtgenote Rennie, die op zeer hoge leeftijd de tour de force over de 200 meter lange steiger met de rollator wil nemen.
“Wil je écht niet in de rolstoel Rennie? Hij staat klaar hoor!” vraagt Wijnie meermaals, maar Rennie wil er niets van weten. Ze wil op eigen kracht!
Eenmaal aan boord, stelt Evert voor om comfortabel bij hem op de stuurhutbank te gaan liggen, want Arie’s magere lichaam krijgt al ‘doorligplekken’. Dat lijkt hem wel wat en even later maakt hij met moeite een transfer naar de rolstoel en gaat met de lift naar boven. Daar nestelen we hem lekker in, achter het raam op een zachte bank met goed uitzicht over alles.
“Kun je het zo volhouden Arie?” vraagt Evert.
“Perfect hoor! Mooi betimmerd!” zegt hij als hij met verwondering het interieur in zich opneemt.
Arie was timmerman, meubelmaker en interieurbouwer, dus hij kan de teakhouten betimmering goed op haar waarde waarderen.
Evert doet een inleiding en een welkomstwoordje, waarna we een vaarplan maken. Het wordt ‘haventjes ‘hoppen’ en als terloops Volendam en de Vuurtoren in het gesprek voorbij komen, gaan zijn oogjes glunderen.
“Fototoestel!” roept hij direct en dochter Thea brengt hem zijn digitaal cameraatje als de motoren gaan grommen en de Meander V in beweging komt.
De Meander V glijdt vredig door het water onder een strakblauwe hemel en binnen ligt een broze man te genieten van wat er zoal voorbij schuift. Zijn fototoestelletje maakt overuren en alles wordt minutieus vastgelegd. Tijdens de vaart vertelt Evert honderduit en alles wordt door hem geabsorbeerd als een spons.
Het spreken valt Arie zwaar, dus knikt hij vriendelijk als hij mee heeft gekregen wat Evert heeft verteld.
We meren aan in Volendam waar Wijnie de lunch serveert. Bij het voorbijkomen van schalen met broodjes, worden Arie’s ogen groot, ten teken dat hij ook wel een broodje zou lusten…
Er wordt een bordje voor hem opgemaakt met kleine stukjes brood, waarna het met smaakt wordt verorberd.
“Ik zou ook wel een stukje paling lusten!” oppert hij plotsklaps. Even later staat Evert tussen de meute van de drukbezochte viskraam van de fa. ‘Lekkers’ en door al het publiek heen wordt hij met het blauwe vaarwensshirt herkend. “Meneer… wat mag het voor u zijn?” Vraagt de visboer.
“Onze gast wil nog graag één keer een stukje paling proeven!” en luttele seconden later krijgt hij een bakje paling overhandigd. Als hij de beurs wil pakken zegt de visboer met een knipoog: “Laat hem er maar lekker van genieten!”
Even later zit Arie de - in stukjes gesneden- paling met veel smaak te verorberen. Hij kijkt Evert aan en zegt: “Heerlijk! Dat ik dit nog mag meemaken”
Als het bakje leeg is, ziet hij een schaaltje verse rode aardbeien voorbij komen. “
Daar ben ik ook dol op!” lacht hij en Wijnie zet een schaaltje met partjes aardbeien voor hem neer. Ook die peuzelt hij allemaal op. Arie eet als een dokwerker terwijl we de boodschap kregen dat hij niets meer binnen krijgt en leeft op een pakje Nutridrink. Die ging vandaag onaangeroerd mee retour!
“Waar gaan we nu heen? Zien we de vuurtoren nog?” vraagt hij belangstellend als we de haven weer verlaten.
Evert stuurt naar ‘Het Paard van Marken’ en houdt het schip een tijdje gaande ter hoogte van de toren. Het fototoestelletje klikt dapper en Arie laaft zich aan het zicht op de mooie toren. Dan gaan we weer huiswaarts.
De indrukken eisen hun tol en Arie dommelt tevreden in. Nog even de tour de force terug op de brancard en over de steigers, waar we bij de ambulance liefdevol afscheid nemen van het hoog bejaarde echtpaar en hun dochters.
Het was weer een vaarwens ten top en tevreden lopen Wijnie Evert terug naar de Meander V.
“Wat zijn we toch bevoorrecht, dat we dit mogen doen lacht Evert en samen ruimen ze het schip op, zodat het weer het ‘huis’ van Evert en Inge wordt…
Vaarwel dappere Arie
Auteur Vaarwens
Met dank aan: Schipper Evert en boots Wijnie voor hun inzet
WensAmbulance Gelderland voor het vervoer en de verpleging
Marina Monnickendam voor de ligplaats van het kantoor
Lasbedrijf Barry Dansig voor het gratis lassen van de brancardwagen
Vishandel Lekkers voor de heerlijke paling
en alle sponsoren die deze dag gratis mogelijk maakten...
