Een late Novembertocht met obstakels...

Laat in November krijgebn een wens van een jongeman binnen. Hij heeft niet lang meer en heeft ambulancevervoer nodig. Ook zijn vriendin is gehandicapt, maar we gaan het redden. Vanuit Makkum maken we een vaarwensdag met diverse obstakels..

Vaarwel dappere Mark
Auteur Vaarwens

Het verslag van Mark zijn naasten:

Met de Meander van Evert Stel en Inge de Graaf. Gasten aan boord: Mark Schoonaard, Geraldine Freeman, Ans Schilder, Evelien Plak, Hermien Schoonaard en ambulancebroeders Jaap en Joop.

De ambulance broeders, Jaap en Joop van Stichting Ambulance Wens uit Rotterdam, waren op maandagmorgen 9 november 2009 al vroeg uit de veren om rond 9.00 uur in Schagen te kunnen zijn. Ondertussen werd op verpleegafdeling “De Miede” van verpleeghuis Magnushof in Schagen hard gewerkt om Mark en zijn vriendin Geraldine reisvaardig te maken voor een dagje uit. Ans Schilder, werkzaam als activiteitenbegeleidster in Magnushof, heeft zich de afgelopen periode sterk ingezet om de wens van Mark te kunnen realiseren. Niet alleen voor Mark, maar ook voor zijn Ierse vriendin, Geraldine Freeman.
Mark is 32 jaar, lijdt aan een spierziekte met ernstige complicaties en verblijft daardoor sinds ruim een jaar in verpleeghuis Magnushof te Schagen. Zijn Ierse vriendin heeft ook een lichamelijke handicap, maar is gelukkig in staat hem regelmatig op te zoeken, mede door de geweldige medewerking en inzet van het personeel van Magnushof. De reis via de Afsluitdijk ging voorspoedig en we kwamen rond 11.00 uur aan in de haven van Makkum. Evert en Inge stonden al op de uitkijk om ons te verwelkomen. Ans, verpleegkundige Evelien Plak en de ambulancebroeders stapten mee aan boord. We werden warm onthaald en voelden ons al snel thuis op de Meander. Onder het genot van een kopje koffie met wat lekkers vaarden we het IJsselmeer op, naar de haven van Hindelopen.Het weer was helaas wat grijs, maar de sfeer aan boord was meteen goed. In de haven van Hindelopen trakteerde gastvrouw Inge ons op een heerlijke lunch. Daarna konden we even van boord om uit te waaien in het prachtige plaatsje Hindelopen.
Terwijl Inge de “scheepshond” uitliet, gingen Ans en Evert (met een geleende auto) naar het naburig dorp Workum  om een apotheek te zoeken. Dankzij hun snelle en deskundig optreden samen met verpleegkundige Evelien kon Mark van een pijnlijk en vervelend probleem worden verlost. Hierna kon hij met volle teugen van de vaartocht genieten en weer grapjes maken. Geraldine had een mooi plekje bij Evert voor in de stuurhut, maar haar blik was ( zoals altijd) voornamelijk op Mark gericht.Als hij het naar zijn zin heeft, dan is Geraldine ook gelukkig.
Na Hindelopen ging de steven weer terug richting Makkum. De lucht klaarde op en we konden ’n paar mooie foto’s maken. Evert liet de boot op volle kracht varen en dat was wel even een sensatie. Schipper Evert is een boeiende verteller,  met veel humor. Hij sprak   over de fantastische prestaties van zijn Meander en wij hingen dan ook aan zijn lippen. Ook met Inge was het contact erg plezierig. Zij zorgde er voor dat wij het allemaal naar ons zin hadden.
We beseften goed dat deze mensen hun eigen (woon)boot openstellen en een kijkje in hun leven geven. Een bijzondere gastvrijheid die we niet snel zullen vergeten. Zo konden we de fotoalbums inzien met prachtige foto’s van hun hobby’s, schilderen en fotograferen. We hebben met elkaar veel gelachen die dag en dat deed ons allemaal goed. Tegen 16.00 uur waren we terug in de haven van Makkum. Mark en Geraldine werden met vereende krachten van boord en in de ambulance geholpen. Tijd om afscheid te nemen.Maar eerst gingen we met zijn allen op de foto als bewijs van een bijzonder geslaagde dag. Graag willen wij alle mensen bedanken die deze vaartocht mogelijk hebben gemaakt. De sponsors en alle betrokkenen bij Stichting Vaarwens en Stichting Ambulance Wens. 

Inge en Evert, Jaap en Joop, Ans en Evelien, jullie zijn kanjers !!!! Heel hartelijk dank. Mark en Geraldine